Αφορμή της ερώτησης του ευρωβουλευτή στάθηκε η πρόσφατη απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε. που θεωρούσε ότι η απόφαση της Ελλάδας να υποβάλει τα δύο αυτά εθνικά προϊόντα σε μειωμένο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης, αντιβαίνει την νομοθεσία της Ένωσης για τον ανταγωνισμό (Απόφαση στην υπόθεση C-91/18 Επιτροπή κατά Ελλάδος, 11 Ιουλίου 2019).
Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης του Αλέξη Γεωργούλη:
Το ΔΕΕ, σε απόφαση που δημοσίευσε στις 11 Ιουλίου 2019, θεώρησε ότι η ελληνική νομοθεσία που προβλέπει την εφαρμογή μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγουν οι επιχειρήσεις απόσταξης και μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στο τσίπουρο και την τσικουδιά που παράγουν οι μικροί αποσταγματοποιοί, αντιβαίνει στο δίκαιο της Ένωσης και συγκεκριμένα στην Οδηγία 92/83/ΕΟΚ3 και Οδηγία 92/84/ΕΟΚ.
Δεδομένου ότι η παραγωγή τσίπουρου και τσικουδιάς είναι μοναδική τέχνη που απαντάται σε περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας αντίστοιχα, η Επιτροπή ερωτάται:
- Θα μπορούσε να επεκταθεί η παρέκκλιση του άρθρου 23 παρ. 2 της Οδηγίας 92/83/ΕΟΚ για να τα καλύπτει συνολικά τσίπουρο και τσικουδιά, δεδομένου ότι το ούζο το οποίο εμπίπτει στην παρέκκλιση παράγεται κατά τρόπο παρόμοιο;
- Αν κάτι τέτοιο δεν καταστεί εφικτό, τι μέτρα σκοπεύει να λάβει για να στηρίξει τους μικρούς αποσταγματοποιούς που ασκούν ένα επάγγελμα/τέχνη μοναδικό στην Ευρώπη και στηρίζουν την τοπική οικονομία μεγάλων περιοχών της χώρας;
- Ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που σκοπεύει να αναλάβει η Επιτροπή για να προστατέψει επαγγέλματα και τεχνικές (οι οποίες απέχουν από την σύγχρονη βιομηχανική διαδικασία) που χάνονται ως κομμάτι της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης;
