Εάν δεν ίσχυε η απλή αναλογική στις επικείμενες εκλογές, κανείς δεν θα μπορούσε να λέει προεκλογικές μπαρούφες: ότι Πρωθυπουργός δεν πρέπει να γίνει ο επικεφαλής του πρώτου κόμματος, αλλά κάποιος που θα υποδείξει μετεκλογικά , ο επικεφαλής του …τρίτου.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μάλιστα , επεκτείνεται πλέον- εκτός από τον Πρωθυπουργό «του» – και πέραν της αξίωσης η συζήτηση για κυβέρνηση να γίνει με βάση το δικό του «πρόγραμμα» – και στα πρόσωπα των υπουργών. Σαν να είναι εν αναμονή πραγματικός νικητής των εκλογών.
Χωρίς την απλή αναλογική, κάθε συζήτηση για κυβερνητική συνεργασία κομμάτων, θα άρχιζε με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Και θα είχε την έννοια της αναζήτησης εταίρου, από το κόμμα που κέρδισε τις εκλογές, αν δεν είχε αυτοδυναμία.
Αυτό ακριβώς θα γίνει και τώρα – αλλά στις επαναληπτικές εκλογές. Με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί κάποιο από τα λοιπά κόμματα της Δημοκρατικής Παράταξης, να συμπράξει στη συγκυβέρνηση , με τη συγκρότηση «προοδευτικής κυβέρνησης».
Με νίκη της ΝΔ θα αρχίζει η αναζήτηση …Κατσίκηδων, σε άλλα κόμματα, δεδομένου ότι ο Μητσοτάκης αποστρέφεται τις προγραμματικές συνεργασίες.
Χωρίς βιώσιμη κυβέρνηση οι πρώτες εκλογές…
Για τους πολιτικούς αναλυτές η φορά πραγμάτων δείχνει ότι ο σχηματισμός της επομένης κυβέρνησης θα κριθεί στις επαναληπτικές εκλογές-με τον τρόπο που αρμόζει στο κάθε κόμμα.
Με βάση να ορατά στοιχεία των εξελίξεων , όποιο από τα δυο μεγάλα κόμματα πάρει την πρώτη θέση με την απλή αναλογική, ευλόγως θα οδηγήσει στη δεύτερη κάλπη. Για να εκμεταλλευτεί την κεκτημένη ταχύτητα της πρωτιάς, να πάρει το «μπόνους» και να φτάσει ή να πλησιάσει στην αυτοδυναμία.
Άλλωστε κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή δεν πρόκειται να υπάρξει. Ο Μητσοτάκης δεν το επιδιώκει , όποια θέση και αν πάρει στην κάλπη. Ο Τσίπρας – που δεν θα επιχειρήσει καν αν είναι δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα- αν είναι πρώτος , δεν θα μπει σε συζήτηση με το ΠΑΣΟΚ που τον ..εξαιρεί από την πρωθυπουργία.
Ακόμη και να εγκαταλειφθεί αυτή η παράλογη αξίωση- όπως κλείνει ,διπρόσωπα , το μάτι ο Ανδρουλάκης τις τελευταίες μέρες- θα χρειαστούν επιπλέον εταίροι- δεδομένου ότι δεν θα μετέχει ολόκληρο το ΠΑΣΟΚ σε συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Συνεπώς η κυβερνητική σταθερότητα- που είναι προϋπόθεση για την υλοποίηση του προγράμματος του Τσίπρα- δεν διασφαλίζεται… Στην πρώτη στροφή θα τον ρίξουν .Και ασφαλώς δεν έχει λόγο να το ρισκάρει, ακόμη και αν εκλείψουν οι …όροι Ανδρουλάκη
Τότε προς τι η συζήτηση «ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Τσίπρας», που προκαταλαμβάνει διεργασίες για σχηματισμό κυβέρνησης από τις πρώτες εκλογές;
Η δυναμική της συγκυρίας οδηγεί σε ήττα του Μητσοτάκη
Επιφανειακά ο λόγος είναι απλός: ο Ανδρουλάκης που την άνοιξε ,γνωρίζει ότι μόνο σ αυτές τις εκλογές μπορεί να έχει ρόλο- και πάλι υπό προϋποθέσεις. Οι δεύτερες θα είναι θα είναι παράσταση για δυο . Το κόμμα του θα συνθλίβει και ο ίδιος θα αμφισβητηθεί… Σε προσωπικό επίπεδο παίζει λοιπόν τα ρέστα του…
Αλλά πίσω από αυτή την ιδιοτελή- αλλά θεμιτή στην πολιτική- ή επιδίωξη, κρύβεται ο πραγματικός λόγος. Να «καεί» η πιθανότερη εκδοχή του τρέχοντος πολιτικού κύκλου: η επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία!
Η δυναμική των πραγμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα- ότι πέρα από τις «δημοσκοπικές» επιφυλάξεις και παρά τις αντινομίες και την «προβληματική των προσώπων» στον ΣΥΡΙΖΑ-, βρισκόμαστε εν όψει αλλαγής φρουράς στη διακυβέρνηση: ο Τσίπρας θα πάρει τη θέση του Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί αυτό που έρχεται, ο Μητσοτάκης είναι δεμένος χειροπόδαρα, με αυτό που φεύγει. Αλλά και στη σύγκριση των περιόδων που κυβέρνησαν – όπως ίσως εστίασε η ΝΔ – επίσης πλεονεκτεί ο Τσίπρας, όσο η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών- που απελευθερώνεται από τη μιντιακή παραπλάνηση των τελευταίων ετών.
Επί των ημερών του έκανε λάθη. Αλλά – στη χρεοκοπημένη και υπό μνημόνια χώρα που παρέλαβε-κράτησε την κοινωνία όρθια, έλυσε προβλήματα ετών και άφησε διαχειρίσιμη οικονομία, εκτός Μνημονίου.
Συνεργάσθηκε- ανάρμοστα, αλλά αναγκαστικά- με τον Καμμένο, έδωσε ρόλους σε ακατάλληλα πρόσωπα του κόμματός του, αλλά οι Συριζαιοι δεν έκλεβαν. Και το αποτέλεσμα του 2019 το αναγνωρίζει.
Ο Μητσοτάκης αντίθετα, κυβέρνησε με κοριούς στους άλλους, διασπάθισε το δημόσιο και κοινοτικό χρήμα, ρήμαξε την κοινωνία και το κράτος πρόνοιας, ,παρέδωσε τον κρατικό πλούτο σε συμφέροντα, επέβαλε τη φαυλότητα και τη διαφθορά στο κράτος και διέσυρε τη χώρα διεθνώς με τη κατεδάφιση του κράτους Δικαίου. Τα υπόλοιπα είναι μιντιακά μπαλαμούτια.
«Σταματήστε την επιστροφή Τσίπρα»
Από καιρό σε κύκλους ισχυρών του χρήματος και των ΜΜΕ και σε συναναστροφές των βορείων Προαστίων, εξελίσσεται μια συζήτηση με θέμα: «αυτό δεν πρέπει να μας ξανασυμβεί», όπως είπε ένας από μετέχοντες τακτικά.
Εννοούν ότι δεν πρέπει να επιστρέψει στην κυβέρνηση ο Τσίπρας. Ενήμερος εγκαίρως, γι αυτές τις διεργασίες ο Βορίδης, είχε ζητήσει νωρίς από τον Μητσοτάκη να φροντίσει «θεσμικά», ώστε «να μην ξαναέλθει η Αριστερά, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές»
Εν προκειμένω έχουν πράγματι λογούς να φοβούνται. Η επιστροφή του Τσίπρα ενισχύεται καθώς αυτή τη φορά ξανάρχεται ως επικεφαλής του άξονα Αριστερά- Κεντροαριστερά, της Δημοκρατικής παράταξης.
Το πρόγραμμα της «προοδευτικής κυβέρνησης» που επιδιώκει έχει κεντροαριστερή υφή. Συνεπώς το εύρος της αποδοχής του είναι μεγαλύτερο και διασφαλίζει την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές. Όσο και αν τα «βαρίδια» του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ προκαλούν αποστροφή στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους, το ιμπέριουμ του Τσιπρα στην παράταξη δεν αμφισβητείται .
Το 2014 ένα τμήμα της διαπλοκής προσπάθησε να εγκαταστήσει το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη , ως φράγμα ανάμεσα στο καταρρέον ΠΑΣΟΚ και τον επελαύνοντα ΣΥΡΙΖΑ της εποχής. Για να αποκλείσουν την πρωθυπουργία Τσίπρα , όταν δεν δέχθηκε τη συναλλαγή που του πρότεινε η «γάτα Ιμαλαΐων». Το φράγμα δεν άντεξε και τελικά απορροφήθηκε από τον Μητσοτάκη..
Τώρα οι ίδιοι παράγοντες της διαπλοκής – που στο παρελθόν είχαν αναδείξει τον Σημίτη- προσπαθούν να εγκαταστήσουν τη θεωρία « Ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας»- και από την πρώτη Κυριακή κυβέρνηση. Ευάλωτη και στο έλεός τους.
Είναι το κόλπο της πολιτικής συγκυρίας. Καθώς γι αυτούς η ΝΔ μετά τον Κώστα Καραμανλή είναι του χεριού τους- με τον Μητσοτάκη ή με άλλον- το ζητούμενο είναι να μην επιστρέψει ο Τσίπρας.
Το ΠΑΣΟΚ ως χρήσιμος ηλίθιος
Αυτό το σχέδιο διεκπεραιώνει- εκών, άκων- ο Ανδρουλάκης που έχει μετατρέψει στο ΠΑΣΟΚ σε χρήσιμο ηλίθιο: αρνήθηκε εξ αρχής να συνεχίσει την αντιδεξιά παράδοση του ΠΑΣΟΚ και να συνταχθεί με την προοπτική δημοκρατικής κυβέρνησης.
Καθώς αυτό δεν τον ωφέλησε, τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα παραπλάνησης μιας μερίδας των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Για να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ στις πρώτες εκλογές, ώστε να είναι υπολογίσιμο μετεκλογικά, τους δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρχει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΖΑ -ΠΑΣΟΚ χωρίς τον Τσίπρα. Την ίδια στιγμή ,παρά την περιστασιακή ένταση με τον Μητσοτάκη, δεν αποκλείει τη σύμπραξή του ΠΑΣΟΚ με τη Δεξιά!
Η επιχείρηση εστιάζει στην πρώτη εκλογή της απλής αναλογικής, γιατί μόνο εκεί μπορεί να ανακοπεί η επιστροφή του πρώην Πρωθυπουργού. Αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα, στις πρώτες εκλογές θα είναι και στις δεύτερες. Ακόμη και αν δεν είναι αυτοδύναμος, θα βρεθεί σε θέση ιδιαίτερης ισχύος.
Για να ενισχυθεί αυτό το σχέδιο, οι ίδιοι κύκλοι χρίζουν μέλλοντες πρωθυπουργούς διάφορους παράγοντες , ως δόλωμα για τους δημοκρατικούς ψηφοφόρους. Κρίνουν ότι θα ανακόψουν την προοπτική επιστροφής του Τσίπρα, αν αφαιρέσουν απ τον ΣΥΡΙΖΑ το πιο ισχυρό στοιχείο του: τον Τσίπρα ως εν δυνάμει Πρωθυπουργό!
Το δίλημμα του Τσίπρα ως αντιδεξιά συσπείρωση
Αν από το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης βγει από τη μέση ο μόνος πρωθυπουργήσιμος – και εκπρόσωπος της ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης- ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνώσα δύναμη δεν υπάρχει.
Ότι βάζουν στο καλάθι και τον Μητσοτάκη είναι άνευ σημασίας, αφού και οι ίδιοι τον έχουν τελειωμένο.
Επισήμως ο ΣΥΡΙΖΑ το έχει ξεκόψει: δεν προτίθεται να πάρει μέρος σ αυτή τη συζήτηση, που αλλοιώνει τη βούληση του εκλογικού σώματος.
Ωστόσο στο εσωτερικό του διακρίνεται άδηλη υποστήριξη αυτής της θεωρίας από δυο μικρές υπο-ομάδες: από όσους καλλιεργούν από καιρό την ιδέα της …προεκλογικής σύμπλευσης με το ΠΑΣΟΚ και από όσους έχουν, με …ιδεολογικά προσχήματα, λογική δεύτερου κόμματος- και το δείχνουν εμπράκτως ή με …λευκή απεργία..
Επίλογος: Κάποιοι προσπαθούν να παρεμποδίσουν την συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης, που μόνο με τον Τσίπρα επικεφαλής και τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα μπορεί να υπάρχει.
Ήδη όμως , ο πρώην Πρωθυπουργός έθεσε-από τη Θεσσαλονίκη, στην περασμένη ΔΕΘ- καθαρά το πραγματικό δίλημμα: Τσίπρας, ή Μητσοτάκης. Προοδευτική κυβέρνηση ή συνέχεια με τη Δεξιά.
Τα ενδιάμεσα είναι εκ του πονηρού και χονδροειδή. Για τους αναλυτές , δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι αλλάζουν την μαζική – και ορατή μετά τα Τέμπη– τάση που αναπτύσσεται στη βάση του εκλογικού σώματος : να κλείσει στην κάλπη ο κύκλος της ΝΔ του Μητσοτάκη. Όσες προσπάθειες και αν κάνουν κάποιοι από τον παλιό …ΣΥΡΙΖΑ, να την κρατήσουν στα πράγματα.
