Αναφερόμενος στο αναπτυξιακό νομοσχέδιο, κάνει λόγο για προσπάθεια της κυβέρνησης «να αναιρέσει μια από τις βασικότερες αλλαγές υπέρ των εργαζομένων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ», την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, «μέσα από τρία απλά βήματα:
α) Την θέσπιση εξαιρέσεων στο που ισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις
β) Την εισαγωγή του κριτηρίου ‘της τεκμηρίωσης των επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα’ για το αν θα επεκταθεί η όχι μια σύμβαση.
γ) Την ακύρωση στην ουσία της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στην διαιτησία».
Σύμφωνα με τον πρώην ειδικό γραμματέα του ΣΕΠΕ, «στην πράξη πλήττεται η δυνατότητα σύναψης, εφαρμογής και επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων και γίνεται σαφές ότι η κυβέρνηση θέλει τον εργαζόμενο συλλογικά και ατομικά αδυνατώ απέναντι στον εργοδότη. Τα παραδείγματα όπως αυτό της επέκτασης της κλαδικής στα ξενοδοχεία που έφεραν αυξήσεις κατά μέσο όρο 103 ευρώ μηνιαίως στους μισθούς των εργαζομένων είναι παραδείγματα προς αποφυγή για αυτήν την κυβέρνηση».
Προσθέτει δε ότι «επειδή κάθε σειρά τέτοιων μέτρων θέλει και ένα άλλοθι, ο κ. Βρούτσης προσπαθεί να χτίσει μια εικόνα θετικών διατάξεων». «Παραμένει όμως στο πραγματικό του άγχος του την εικόνα», σημειώνει, και παραθέτει δύο παραδείγματα:
«Πρώτον, στην αδήλωτη εργασία μειώνει την έκπτωση του προστίμου στις 2.000 ευρώ και ταυτόχρονα καταργεί την υποχρέωση καταβολής τριών μηνών ενσήμων αναδρομικά στον εργαζόμενο, κάτι που και την αδικία σε βάρος του αδήλωτου εργαζομένου συντηρεί και ευνοεί ακόμα παραπέρα τον παραβάτη εργοδότη.
Δεύτερον, διαφημίζει σαν μέτρο προστασίας των μερικώς απασχολούμενων την προσαύξηση στις επιπλέον ώρες. Το συγκεκριμένο μέτρο προφανώς δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα στην καταπολέμηση της υποδηλωμένης εργασίας –αυτό είναι στην πράξη μεγάλο ποσοστό της μερικής απασχόλησης-, για τον απλό λόγο ότι στους εργοδότες που δηλώνουν λιγότερες ώρες εργασίας μάλλον δεν θα λειτουργήσει αποτρεπτικά η προσαύξηση αλλά η δράση των ελεγκτικών μηχανισμών που η κυβέρνηση υποβαθμίζει. Ούτε επίσης μπορεί να θεωρηθεί σημαντικό αντικίνητρο για την μερική απασχόληση η επιβάρυνση του εργοδότη με λίγα ευρώ την εβδομάδα, αυτό στην πραγματική ζωή σημαίνει το μέτρο, για να μην μιλήσουμε για την δυνατότητα συνεχούς τροποποίησης των ατομικών συμβάσεων που το ακυρώνει τελείως. Αν μιλούσαμε στα σοβαρά για το εκρηκτικό μείγμα μερικής απασχόλησης και υποδηλωμένης εργασίας θα συζητούσαμε πως θα συνεχιστεί η αναβάθμιση του ΣΕΠΕ, θα αξιοποιηθεί η δουλειά που έχει γίνει για την στόχευση των ελέγχων και για το πώς θα αποθαρρυνθεί σοβαρά η μερική απασχόληση, πχ με την αύξηση των αποδοχών στο σύνολο των ωρών ενός εργαζόμενου όταν αυτός είναι με μερική απασχόληση».
«Η επιστροφή στην κανονικότητα του 2014 είναι εδώ», καταλήγει ο Παναγιώτης Κορφιάτης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αχτσιόγλου για αναπτυξιακό νομοσχέδιο: Κόλαφος για τα εργασιακά δικαιώματα
