Από αρχαιοτάτων χρόνων τα μαργαριτάρια των θαλασσών γοήτευαν στους ανθρώπους, καθώς αποτελούσαν σύμβολο δύναμης, σοφίας, ευτυχίας και αγνότητας.
Υποψήφιος διδάκτωρ Θαλάσσιας Βιολογίας, ο Δημήτρης Πάφρας, μιλώντας το πρωί της Τετάρτης (28/6) στο MEGA αναφέρθηκε στην αλιεία των μαργαριταριών.
Ο κ. Πάφρας έχει αντικείμενο μελέτης τη διερεύνηση της γεωλογίας, αλιείας και της οικολογίας του μαργαριτοφόρου οστράκου.
«Είναι ένα όστρακο που ευδοκιμεί και στον νότιο Ευβοϊκό κόλπο, το οποίο μέσα εμπεριέχει μαργαριτάρια. Είναι συγκεκριμένο το είδος του οστράκου που περιέχει μαργαριτάρια, το στρειδόχτενο», σημείωσε ο ίδιος.
Επιπλέον, μέσω του διδακτορικού του κ. Πάφρα μετριέται ο πληθυσμός που υπάρχει στον βυθό της θάλασσας, με απώτερο σκοπό να γίνει μία μελέτη και να γίνει ένα νέο είδος που θα βοηθήσει τους αλιείς.
Όπως εξήγησε ο μελετητής, για να εκτιμηθεί η αξία ενός μαργαριταριού λαμβάνονται υπόψιν πολλοί παράγοντες, όπως είναι το μέγεθός του, η λαμπρότητά του και το βάρος του.
Πώς δημιουργούνται τα μαργαριτάρια
Η ονομασία των μαργαριταριών προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη «μαρμαίρω» που σημαίνει λάμπω και ήταν αφιερωμένα στην θεά Αφροδίτη.
Το μαργαριτάρι είναι σκληρό υλικό το οποίο παράγεται από τους μαλακούς ιστούς (ιδίως τον μανδύα) ζωντανών μαλακίων με όστρακο. Όταν ένας κόκκος άμμου ή κάποιο παράσιτο, εισχωρήσει στο κοχύλι ενός στρειδιού, τότε το στρείδι ενοχλείται. Το όστρακο, αδυνατώντας να διώξει τον «εισβολέα», παράγει μια λεία σκληρή κρυστάλλινη ουσία, το μάργαρο (ανθρακικό ασβέστιο) γύρω από αυτό για να προστατεύσει τον εαυτό του.
Όσο ο εισβολέας μένει εκεί, το όστρακο συνεχίζει να παράγει στρώματα αυτής της ουσίας, ώσπου μετά από κάποια χρόνια έχει παγιδευτεί μέσα σε ένα λείο και λαμπερό μαργαριτάρι.
Όπως και τα όστρακα, το μαργαριτάρι αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο σε μικροκρυσταλλική μορφή (το οποίο αποκαλείται μάργαρο), το οποίο εναποτίθεται σε ομόκεντρα στρώματα.
Τα ιδανικά μαργαριτάρια είναι στρογγυλά και απαλά, αν και μπορεί να έχουν και άλλα σχήματα (μαργαριτάρια μπαρόκ). Τα καλύτερης ποιότητας φυσικά μαργαριτάρια χαίρουν μεγάλης αξίας και θεωρούνται πολύτιμοι λίθοι και αντικείμενα για πολλούς αιώνες.
Το μαργαριτάρι που θα σχηματιστεί αποτελείται από 3 στρώματα, με το πιο εσωτερικό να αποτελεί τον πυρήνα, δηλαδή τον εισβολέα που διεγείρει τη δημιουργία του. Μία πρωτεΐνη, η κογχυολίνη, αποτελεί το στρώμα που εναποτίθεται πάνω από το ξένο σώμα και το περιβάλλει. Το τελικό χρώμα του μαργαριταριού εξαρτάται από το χρώμα της κογχυολίνης που μπορεί να είναι από μαύρο έως λευκό.
Το πιο πολύτιμα μαργαριτάρια σχηματίζονται αυθόρμητα στη φύση, είναι όμως πολύ σπάνια.
Τα καλλιεργημένα μαργαριτάρια προέρχονται από μαργαριτοφόρα όστρακα, όπως τα στρείδια και τα μύδια. Χρησιμοποιούνται κυρίως στην κοσμηματοποιία, αλλά έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για να διακοσμήσουν ρούχα. Επίσης, έχουν χρησιμοποιηθεί αλεσμένα στην κοσμητική, την ιατρική και σε βαφές.
