Κάποιο μυστήριο παιγνίδι παίζεται γύρω από την επίμαχη «717» και την προσπάθεια ορισμένων κύκλων να τη συσχετίσουν άμεσα με την τραγωδία στα Τέμπη.
Να προσπαθήσουμε λίγο να συνθέσουμε το παζλ. Καταρχάς στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ δεν υπάρχει καμμιά άξια λόγου αναφορά για τη σύμβαση «717».
Ο Πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ Χρήστος Παπαδημητρίου αναφέρθηκε στη συνέντευξη τύπου σε πιθανές ευθύνες που προκύπτουν από τη μη ολοκλήρωση της «717», άποψη που ισορρόπησε αρκετά το βράδυ στο MEGA.
Έμπειρος και φίλος δικαστικός που είδε τη σχετική διελκυστίνδα, μας τηλεφώνησε και μας εξήγησε ότι η εμπλοκή της «717», όχι μόνο δεν διευκολύνει, αλλά θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στη βαθιά διερεύνηση της πραγματικής τραγωδίας των Τεμπών. Δηλαδή των πολιτικών και ενδεχόμενα ποινικών ευθυνών που προκύπτουν στο τρίπτυχο «σύγκρουση των δύο τρένων – έκρηξη – μπάζωμα».
Υπογράμμισε ότι ο κυκεώνας της σύμβασης θα μπλέξει πολλά πολιτικά πρόσωπα (και όχι μόνο τον Κ. Καραμανλή και τον Χρ. Σπίρτζη), αλλά όλους όσοι μελέτησαν, προϋπέγραψαν, υπέγραψαν, ξεκίνησαν, δεν ολοκλήρωσαν το έργο. «Μέχρι τον Χαρίλαο Τρικούπη θα φτάσουμε» μας είπε χαρακτηριστικά και τις… ευθύνες του στη διάνοιξη της πρώτης σιδηροδρομικής γραμμής Αθήνας – Θεσσαλονίκης. «Ποιοι έχουν λοιπόν συμφέρον από μια τόσο χαώδη διεύρυνση της ευθύνης» κατέληξε στον συλλογισμό του. «Οι πραγματικοί ένοχοι των Τεμπών».
Επειδή ένιωσε ότι δεν μας έπεισε τελείως, προχώρησε σε ένα επιπλέον παράδειγμα, γνωστό λόγω «εντοπιότητας».
Ο νέος εθνικός άξονας Πατρών- Πύργου έπρεπε με βάση την αρχική σύμβαση να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το 2012, κάτι που δεν συνέβη. Λόγω λοιπόν του κακού οδικού δικτύου έχουν συμβεί δεκάδες φονικά τροχαία δυστυχήματα, τα οποία μπορεί και να είχαν αποφευχθεί αν ο νέος εθνικός δρόμος είχε ολοκληρωθεί. Αρα, οι συγγενείς θα μπορούσαν να στραφούν εναντίον του συνόλου της πολιτικής ηγεσίας των υπουργείων Υποδομών και Μεταφορών για πιθανές πολιτικές και ποινικές ευθύνες που προκύπτουν από την καθυστέρηση. «Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά;» κατέληξε.
Α.Ο.
