Έσπασε τα κοντέρ της προεκλογικής παροχολογίας ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με το «πρόγραμμα δεσμεύσεων» υπό τον τίτλο «συμφωνία αλήθειας» – η αλήθεια προφανώς αναφέρεται κατ’ ευφημισμό – αλλά κανείς δεν ασχολήθηκε πραγματικά με την κοστολόγηση αυτών των μέτρων.
Όταν τα κόμματα της αντιπολίτευσης υπόσχονται πράγματα, περνούν περίπου από… ανάκριση τρίτου βαθμού, προκειμένου να πουν πού θα βρουν ως και το τελευταίο ευρώ για τη χρηματοδότηση των μέτρων.
Αλλά όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται να μοιράζει τα πάντα στους πάντες – ξεπέρασε σχεδόν και το ΚΚΕ για τις αυξήσεις των μισθών, για παράδειγμα – όλα είναι αυταπόδεικτα και αποδεκτά και φυσικά δεν συντρέχει λόγος εξηγήσεων και στοιχειοθετήσεων. Ούτε… πλάκες να διάβαζε!!!
Οι υποσχέσεις της Τετάρτης κινήθηκαν στην εξής μανιέρα, στην οποία κυριαρχούσαν οι αυθαίρετοι υπολογισμοί και οι υπεραισιόδοξες προβλέψεις: αν πάνε καλά οι επενδύσεις, αν πάνε καλά οι εξαγωγές, αν πάει καλά ο τουρισμός (για τον οποίον εμφάνισε αύξηση εσόδων την επόμενη 4ετία 50% σε σχέση με τα τωρινά ήδη υψηλά επίπεδα!!!!), τότε και αυξήσεις θα δώσει και επιδόματα θα χορηγήσει και φόρους θα μειώσει και όλα θα τα κάνει, όπως δεν πρόλαβε αυτή την τετραετία.
Αλλά, αφού δεν πρόλαβε να τα κάνει, ενώ είχε 37 δις ευρώ στα ταμεία από την προηγούμενη κυβέρνηση – ας είναι καλά οι απευθείας αναθέσεις σε κολλητούς και εκλεκτούς – θα τα υλοποιήσει τώρα, επικαλούμενος οικονομικά θαύματα, την ώρα μάλιστα που επανέρχονται δημοσιονομικές πιέσεις από την Ευρώπη;
Γ.Μ.
