Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ άδικο που ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν προτάθηκε ξανά από το κόμμα του για το προεδρείο της Βουλής.
Όχι μόνο γιατί οι άξιοι θα πρέπει να ανταμείβονται.
Αλλά και γιατί υπήρξε ένας πολύ καλός Α’ αντιπρόεδρος, δίκαιος, με αναγνώριση από όλες τις πλευρές. Ήξερε να χειριστεί τις κρίσεις συναινετικά, αλλά και με αποφασιστικότητα εκεί που χρειαζόταν, με στήριξη του κοινοβουλευτισμού, δίνοντας πρώτος το παράδειγμα όπου χρειαζόταν.
Είναι δε χαρακτηριστικό πως δεν υπήρξε βουλευτής που να έχει κακό λόγο.
Τι άλλο, άραγε, έπρεπε να κάνει για να ανταμειφθεί από την ηγεσία του κόμματός του;
Αφήστε που στη Βουλή που ξεκινάει τις εργασίες της θα ήταν ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να ελέγξει τις ακρότητες…
Β. Σκ.
