Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε μια μεγάλη μερίδα ενημερωτικών sites το καταδικαστικό για την Ελλάδα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το πρώτο μετά το 1969 που ήταν για τη Χούντα, επιβεβαιώνει τη διολίσθηση των ΜΜΕ που αναφέρεται με τον πιο εμφατικό τρόπο στο κείμενο που υπέγραψαν 330 ευρωβουλευτές.
Αυτή λοιπόν η μερίδα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ έτρεξαν να δημοσιεύσουν γρήγορα – γρήγορα τη διαρροή που έβγαλε το Μέγαρο Μαξίμου ως απάντηση.
Δημοσίευσαν τις δηλώσεις του Μάκη Βορίδη ότι «συγκεκριμένο μπλοκ ευρωβουλευτών χτυπούν τον Κυριάκο» που είναι «φάρος» για την Ευρώπη.
Δημοσίευσαν δηλώσεις Ελίζας Βόζεμπεργκ ότι το ψήφισμα ήταν «η επιτομή του λαϊκισμού και της παραπληροφόρησης», της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου ότι το ψήφισμα εγκρίθηκε από μια «εμμονική και πολιτικά υποκινούμενη ομάδα Ευρωβουλευτών», του Άκη Σκέρτσου ότι όσοι Έλληνες ευρωβουλευτές το ψήφισαν είναι «ανθέλληνες».
Φιλοξένησαν οποιονδήποτε, εν ολίγοις, που εκφράζεται αντίθετα με το ψήφισμα, αλλά όχι το ίδιο το ψήφισμα. Οι αναγνώστες τους δεν έμαθαν – και ούτε θα μάθουν ποτέ – τι αναφέρει το ντροπιαστικό ψήφισμα για το Κράτος Δικαίου και την Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό ακριβώς το φαινόμενο η Ευρωβουλή εγκαλεί, μεταξύ άλλων, τη χώρα μας…
Μ. Καλ.