Η πρόταση για διαρχία στον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία έκανε την Τρίτη, δύο μέρες μετά τις εκλογές, ο Δημήτρης Βίτσας, μπορεί να αιφνιδίασε πολλούς, αλλά όχι και όσους παρακολουθούν στενά τα της Κουμουνδούρου.
Και κυρίως δεν αιφνιδίασε αυτούς που θυμούνται κομβικές στιγμές στην πορεία του κόμματος, όπως το περσινό συνέδριο, στο οποίο εγκρίθηκε η πρόταση του κ. Τσίπρα να εκλέγεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση.
Τότε, είχε κατατεθεί τροπολογία 14 στελεχών, η οποία ήταν στον αντίποδα της πρότασης Τσίπρα και υποστήριζε την εκλογή του προέδρου από την κεντρική επιτροπή του κόμματος.
Ποιος είχε πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωσή της και την είχε αναλύσει από το βήμα του συνεδρίου; Μα, ο Δημήτρης Βίτσας. Η ομιλία του οποίου τότε είχε κάνει εντύπωση στο σώμα του συνεδρίου, καθώς σε ορισμένες «στροφές» της, ακουγόταν κάπως απαξιωτική για την ιδέα της εκλογής του προέδρου από τη βάση – κάποιοι σχολίαζαν ότι ήταν ως ειρωνική για την πρόταση που είχε κάνει ο κ. Τσίπρας.
Φυσικά η τροπολογία απορρίφθηκε πανηγυρικά, αλλά το όλο σκηνικό αποτυπώθηκε στην κομματική μνήμη.
Τώρα ο κ. Βίτσας εισήγαγε την ιδέα να μείνει ο κ. Τσίπρας επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας, σημειώνοντας μάλιστα ότι η θέση αυτή είναι πολύ σημαντική (!!!) και άρα να εκλεγεί άλλο στέλεχος πρόεδρος του κόμματος.
Θα ήταν ενδιαφέρουσα η ιδέα, αρκεί να διευκρινιστούν κάποια πράγματα. Αν, για παράδειγμα, ο νέος πρόεδρος του κόμματος, που θέλει ο κ. Βίτσας, είναι και βουλευτής, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει δύο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας; Εάν ο νέος πρόεδρος δεν είναι βουλευτής, τότε ο κ. Τσίπρας θα παίρνει την άδειά του για το πώς θα τοποθετείται στη Βουλή ή θα έχει… «ελευθερία» να λέει ό,τι επιλέγει;
Γ.Μ.
