Παράγων που έχει τον τρόπο του να γνωρίζει τι συμβαίνει στο γραφείο του προέδρου της ΝΔ, ισχυρίζεται ότι το μόνο που δεν συμβαίνει είναι ο… σχηματισμός κυβέρνησης.
Ποιος θα αναλάβει τι – εφόσον ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιστρέψει στην Πρωθυπουργία- συζητείται και αποφασίζεται εκτός γραφείων του κόμματος, με άγνωστους συνομιλητές και όχι με τους εμφανείς συνεργάτες του.
Αυτό, κατά τον ίδιο παράγοντα, σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να φτάσει ως τα άκρα το προνόμιό του να διαμορφώσει κυβέρνηση κατά την κρίση του – παραβλέποντας απολύτως τη ΝΔ ως κόμμα και τα στελέχη της ως «πολιτικά μεγέθη».
Συνεπώς όσα διακινούνται είναι είτε ευσεβείς πόθοι, είτε διασταυρούμενες απόπειρες να καούν κάποια ονόματα.
Ωστόσο ο εν λόγω παράγων, έχει κάποιες εκτιμήσεις που βασίζονται κυρίως σε όσα έχει εκφράσει ο Μητσοτάκης σε διάσπαρτες συζητήσεις του.
Μια δυσχέρεια φέρεται να προκύπτει , όχι για τα πρόσωπα που θα επιλέξει, αλλά για τον …αριθμό τους.
Για τις προηγούμενες κυβερνήσεις του, είχε υποσχεθεί «σφιχτό σχήμα», αλλά το ξεχείλωσε υπερβαίνοντας τα πενήντα άτομα. Τώρα μάλλον πάει για περισσότερους.
Η δεύτερη δυσχέρεια βρίσκεται στον αριθμό των εξωκοινοβουλευτικών και των εκτός ΝΔ που θα μετέχουν.
Ο ίδιος έχει δείξει ότι δεν συμπαθεί πολύ τους βουλευτές που έτρεχαν για να τον κάνουν Πρωθυπουργό, και βάζει στο κυβερνητικό σχήμα πρόσωπα εκτός Βουλής-και από άλλους χώρους, ή και εκτός πολιτικής.
Και αυτή τη φορά όσοι δεν έχουν λαϊκή νομιμοποίηση θα είναι πολλοί. Αλλωστε όσο περισσότεροι τόσο πιο υπαλληλοποιημένοι!
Μια παράμετρος των δυο δυσχερειών, είναι η τελική απόφαση για την επιλογή … «σημιτικών» , «της οικογένειας» , «τοποτηρητών» συμφερόντων και «από το πουθενά»
Προσπαθεί να το κάνει εύκολο και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επιδιώκει περισσότερους από 160 βουλευτές.
Γ.Λ.
