Αυτό που έκανε ο Μακρόν δεν έχει ξαναγίνει. Διόρισε πρωθυπουργό μεταφορικά έναν «κηπουρό». Ο Μισέλ Μπαρνιέ ήταν υποψήφιος στις πρόωρες εκλογές και το κόμμα του κέρδισε ένα χαμηλό μονοψήφιο ποσοστό. Πρακτικά δηλαδή αποδοκιμάσθηκε από τους Γάλλους ψηφοφόρους. Παρ’ όλα αυτά ο Μακρόν τον έχρισε πρωθυπουργό.
Επί της διαδικασίας, κανένα πρόβλημα. Η Γαλλία είναι μια Προεδρική Δημοκρατία και ο Πρόεδρος έχει το δικαίωμα να επιλέξει ως Πρωθυπουργό ακόμη και τον «κηπουρό» του.
Ούτε το Σύνταγμα παραβιάζει, ούτε τη θεσμική τάξη της χώρας του.
Παραβιάζει όμως βάναυσα έναν βασικό κανόνα της Δημοκρατίας. Ότι στις εκλογές ο λαός εκφράζει τη βούλησή του. Άλλωστε γι’ αυτό γίνονται. Σ’ αυτόν τον κανόνα εδράζεται το δημοκρατικό πολίτευμα και όλα τα δημοκρατικά Συντάγματα του δυτικού κόσμου.
Αλλιώς, ας μην κάνουμε εκλογές, αρκεί μια «οντισιόν».
Και την ίδια στιγμή, η επάρατη Λεπέν γίνεται η απόλυτη «Kingmaker» για τη νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις πρόωρες εκλογές. Τις οποίες δρομολόγησε ο ίδιος ο Μακρόν για να «φράξει», υποτίθεται, τον δρόμο στη Λεπέν.
Κουλουβάχατα!
Και για να τελειώνουμε. Όταν η Δημοκρατία γίνεται η «Δημοκρατία των κηπουρών» τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Άσε που οι Γάλλοι δεν έχουν πλέον και τον… Φουρνιέ για να τους σώσει.
Τους τον έκλεψε ο Μπαρτζώκας.
Κ.Π.
