Η πολιτική εξίσωση για τον Έλληνα Επίτροπο είναι πολυπαραγοντική και ως εκ τούτου δύσκολη να επιλυθεί. Κεντρικός παράγοντας σε αυτή την πολιτική εξίσωση είναι ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που εδώ και πάρα πολύ καιρό είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον να είναι αυτός ο νέος επίτροπος και να διαδεχθεί τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Μάλιστα αυτό είχε συζητηθεί με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που είχε συμφωνήσει και ως εκ τούτου υπήρχε μια αγαστή πολιτική συμμαχία – λυκοφιλία την έλεγαν παρασκηνιακά πολλοί καραμανλικοί- που εξασφάλιζε στον Πρωθυπουργό και πρόεδρο της ΝΔ εσωκομματική ηρεμία.
Ο Αντ. Σαμαράς ήθελε, εάν προτεινόταν για τη θέση του Επιτρόπου, να είχε κεντρικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και αυτό διότι ως πρώην Πρωθυπουργός δύναται να είναι αντιπρόεδρος, κάτι που επιθυμούσε ιδιαίτερα και ο ίδιος.
Παράλληλα επιθυμία της νέας κυβέρνησης είναι ο νέος Έλληνας επίτροπος να έχει παραγωγικό χαρτοφυλάκιο, ίσως και το γεωργίας λόγω και της συζήτησης για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ). Η προηγούμενη κυβέρνηση υπό τον Αλέξη Τσίπρα επιθυμούσε και το είχε αναφέρει ο πρώην Πρωθυπουργός ότι ήθελε η Ελλάδα να κρατήσει το χαρτοφυλάκιο της μεταναστευτικής πολιτικής.
Η αλλαγή συσχετισμών στην ΕΕ και τα νέα δεδομένα τροποποιούν και τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα του επιτρόπου. Οι δυο αντιπροεδρίες έχουν «κλειδώσει» και άρα τροποποιούνται πιθανότατα και τα ελληνικά σχέδια.
Ως εκ τούτου στο τραπέζι μπήκε εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα το όνομα του Μαργαρίτη Σχοινά, που ακουγόταν για το υπουργείο Εξωτερικών. Ο Μ. Σχοινάς είναι στενός συνεργάτης και εκπρόσωπος του Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ την περίοδο της προεδρίας του στην ΕΕ και άρα έχει και στήριξη από πολλές πλευρές.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης επιθυμεί έως τα τέλη της εβδομάδας, και σε κάθε περίπτωση, πριν από την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης να έχει λύσει την εξίσωση και να αποφασιστεί το όνομα του κοινοτικού επιτρόπου που θα προταθεί από την ελληνική πλευρά.
