Για όσους καταλαβαίνουν, η διπλή παρέμβαση Τσίπρα στα συνέδρια του ΣΥΡΙΖΑ και της Καθημερινής υποκρύπτουν μια πολιτική σημειολογία.
Η μία συμβόλιζε ένα ΤΕΛΟΣ, με τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, σε όλες τις εκδοχές του.
Η δεύτερη ήταν μια ΑΡΧΗ, για τον νέο πολιτικό αυτοπροσδιορισμό του Αλέξη Τσίπρα.
Μια τόσο έντονη και καθαρή πολιτική σημειολογία είναι φυσικό να προκαλεί μεγάλη αναταραχή σε όσους είναι μονοδιάστατα προσκολλημένοι στα αδιέξοδα του παρελθόντος.
Είτε προέρχονται από μια ξεπερασμένη δεξιά που περιμένει, εδώ και καμμιά δεκαετία, να αναστηθεί ο «Μαρμαρωμένος Βασιλιάς», κατά κόσμο Κώστας Καραμανλής και να ξαναπάρει την «Πόλη», δηλαδή το κόμμα της ΝΔ.
Είτε πρόκειται για αντιδράσεις απολιθωμάτων μιας δήθεν Αριστεράς, που τη μια εβδομάδα στηρίζει και την άλλη «μετανιώνει» για τον Στέφανο Κασσελάκη.
Κ.Π.
