Ο Διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας, παρουσιάζοντας το ενδιαφέρον βιβλίο του Τ. Παππά «Παράδοξη Χώρα» επανέλαβε ότι χρειάζονται «συναινέσεις» για να υλοποιηθούν οι «μεταρρυθμίσεις» που θα αλλάξουν τη χώρα.
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με τα αυτονόητα; Ένα ερώτημα μόνο: εμφάνισε η σημερινή κυβέρνηση κάποιο κύμα μεταρρυθμίσεων που το ανέκοψε η αντιπολίτευση και η έλλειψη συναινέσεων;
Αν υπήρχε μια ευνοϊκότατη περίοδος για την εφαρμογή σοβαρών μεταρρυθμίσεων τότε αυτή είναι η πενταετία της διακυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη. Η πανδημία «υπνώτισε» οποιαδήποτε ισχυρή πολιτική και κοινωνική αντίδραση. Και η δεύτερη τετραετία ξεκίνησε με τη ΝΔ επικυρίαρχο κόμμα, χωρίς αντιπολίτευση και χωρίς αντίπαλο.
Άρα, αν κάτι έλειψε δεν ήταν η «συναίνεση», αλλά η δυναμική και η βούληση να γίνουν ριζικές μεταρρυθμίσεις, με άλλα λόγια η έλλειψη αυθεντικού και ριζικού μεταρρυθμισμού από τον Πρωθυπουργό.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, θα χρειαζόταν μια ουσιαστική συζήτηση για το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται η χώρα. Για να αποκτήσει καλύτερη υγεία, για παράδειγμα και όχι ιδιωτική υγεία μόνο για τους «έχοντες» και «κατέχοντες». Καλύτερα δημόσια σχολεία. Ένα φορολογικό σύστημα που να μη στηρίζεται στην «αρπαγή» από τους μισθωτούς. Μια επιχειρηματική κοινότητα και μια αγορά, χωρίς την καταδυναστευτική παρουσία των καρτέλ σε όλους τους τομείς, από τις τράπεζες έως τα σούπερ μάρκετ. Βελτίωση της παραγωγικότητας της οικονομίας μαζί με καλυτέρευση των μισθών και της ποιότητας της εργασίας.
Όλες αυτές μια χαρά μεταρρυθμίσεις ακούγονται. Και είναι βέβαιο ότι θα εξασφάλιζαν τη μέγιστη κοινωνική και πολιτική συναίνεση. Περιμένουμε λοιπόν την επόμενη παρέμβαση του Γ. Στουρνάρα. Ως ανεξάρτητος κεντρικός τραπεζίτης έχει τη δύναμη να πάει τη συζήτηση ένα βήμα μπροστά.
Μακριά από τα αυτονόητα.
Κ.Π.
