Αυτά είναι ΡΕΠΟΡΤΑΖ (αγαπημένο μου πληκτρολόγιο, προσοχή! Με κεφαλαία γράμματα). Η «Βίβλος» της Δημοσιογραφίας. Η επιτομή της αλήθειας. Η αδιάψευστη σοφία. Το Φως το αληθινό. Το Άγιο Πνεύμα επί της κεφαλής! Φτάνουν όλα αυτά;
Προς το παρόν και συνεχίζουμε.
Τι ήπιαν οι δυο απεσταλμένοι υπουργοί το ζοφερό βράδυ; «Ουίσκια»; ΨΕΜΑΤΑ. Ντροπή. Αιδώς Αργείοι. Κρυφτείτε παραχαράκτες της Μίας και Μοναδικής αλήθειας. Ενα ποτήρι Ξινό Νερό ήπιαν οι άνθρωποι για να μην την βγάλουν ξεροσφύρι.
Κάπνισαν τα… επάρατα πούρα; SHAME ON YOU, oυτιδανέ δημοσιογραφίσκε της δεκάρας. «Αβάνα κλαμπ» το έκανες το ρεπορτάζ. Ούτε τσιγάρο δεν καταδέχθηκαν να ανάψουν οι άνθρωποι. Χαρμάνιασαν, αλλά το άντεξαν κι αυτό το μαρτύριο. Γιατί η αποστολή ήταν ιερή, ξεδιάντροπε συκοφάντη. Φτου σου!
Κάθισαν 4-5 ώρες στο σπίτι; ΑΙΣΧΟΣ. ΨΕΜΑ. Να σου πάρουν την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Να σου κρύψουν τα πληκτρολόγια. Να σου κόψουν το χέρι. Γιατί παραποιείς τη (Μία και Μοναδική) αλήθεια. 10 λεπτά διήρκεσε η συνάντηση. Προσωπικά και ιδιωτικά τα είπαν. Κι όταν πλάκωσε η «παλιοπαρέα», ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ οι δύο υπουργοί την έκαναν. Χάθηκαν σα σκιές στα σκοτάδια του Παλαιού Ψυχικού. Έφτασαν γονυπετείς στον κοντινό Άγιο Δημήτριο. Έκαναν τον σταυρό τους και ενημέρωσαν τους αδημονούντες στο Μόντρεαλ. Όπως είχαν ιερή υποχρέωση. Και αφού η αποστολή εξετελέσθη, άναψαν και ένα κερί στον Άγιο Δημήτριο, ζητώντας του να βάλει το χέρι του!
Αυτά έγιναν παλιάνθρωποι της παραδημοσιογραφίας. Αυτό είναι το ΡΕΠΟΡΤΑΖ. Αληθινό. Καραμπινάτο. Αντρίκιο. Δυνατό. Αναμφισβήτητο. Τεκμηριωμένο. Απόλυτο. Κορυφαίο. Καυτό. Αποκαλυπτικό. Καθηλωτικό. Συγκλονιστικό.
Μήπως ξέχασα τίποτα; Μια φράση που μου είχε πει ένας παλαίμαχος της δημοσιογραφίας: «Το αληθινό ρεπορτάζ δεν φοράει ζαρτιέρες!».
Τώρα, τρέχα γύρευε τι εννοούσε.
Κ.Π.
