Αν δεν έχει εμμονές ο Ζοζέφ Μπορέλ και αν γνωρίζει τις έννοιες που χρησιμοποιεί (και φανταζόμαστε ότι γνωρίζει) θα πρέπει να υποθέσουμε ότι υπάρχει μυστική διπλωματία.
«Γεωτρήσεις στα διαφιλονικούμενα ύδατα στην Ελλάδα θα μπορούσαν να ανεβάσουν τις εντάσεις», δήλωσε χαρακτηριστικά ο ύπατος αρμοστής για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της ΕΕ, μετά το τέλος του Συμβουλίου υπουργών Εξωτερικών στις Βρυξέλες, τη Δευτέρα! Υπενθυμίζεται ότι κατά την επίσκεψή του στην Τουρκία, ο ίδιος αξιωματούχος είχε αναφερθεί σε διάλογο για τα χωρικά ύδατα, κάτι που σημείωσαν μόνο τα «Παιχνίδια Εξουσίας», αλλά φαίνεται πως προκάλεσε και τη δυσαρέσκεια της Αθήνας, που όμως δεν θέλησε να σηκώσει δημοσίως το θέμα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών δεν έδωσε επισήμως την έγκριση να ξεκινήσει ο Ζοζέφ Μπορέλ τον διάλογο με την Τουρκία, πλην όμως τον ενέκρινε «να ερευνήσει δρόμους για μείωση της έντασης με την Τουρκία και επίτευξη κατανόησης»! Όχι Γιάννης, …Γιαννάκης», δηλαδή! Το Συμβούλιο, αφού δεν ήθελε να «αδειάσει» και τη χώρα μας, έδωσε έμμεση εντολή έναρξης του διαλόγου-γιατί τι άλλο σημαίνει «να ερευνήσει δρόμους για μείωση της έντασης και αύξηση της κατανόησης», παρά έναρξη του διαλόγου;
Αντιθέτως θετικά κρίνεται η απόφαση για κυρώσεις κατά της Τουρκίας σε περίπτωση που προχωρήσει η Τουρκία την παραβατική συμπεριφορά της, έστω και αν με το θέμα θα ασχοληθεί το Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ τον Αύγουστο, γεγονός που καταδεικνύει και την καθυστέρηση με την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη ζήτησε τις κυρώσεις από τις Βρυξέλλες.
Αναλόγως της έντασης της τουρκικής παραβατικότητας της Άγκυρας, οι κυρώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
-Κυρώσεις κατά προσώπων και εταιρειών, όπως προβλέπονται και στην περίπτωση της Κύπρου και που προφανώς δεν εμποδίζουν σχεδόν σε τίποτα το καθεστώς της Άγκυρας.
-Διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας
-Διακοπή χρηματοδότησης
-Ανάκληση της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας ή ακόμα καιτη διακοπή πώλησης όπλων-η Άγκυρα είναι ο μεγαλύτερος πελάτης της Γερανίας στον εξοπλιστικό τομέα, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τέτοιου είδους κυρώσεις).
Το ερώτημα είναι εάν οι κυρώσεις όντως μπορεί να αποφασιστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή απλώς επισείονται ως απειλή, γεγονός που θα επηρεάσει και το πόσο θα βαρύνουν τις αποφάσεις που θα λάβει!
