Η τοποθέτηση του εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ ότι οι έμμεσοι φόροι βλάπτουν ωφελούν περισσότερο τους πλούσιους σωστά προκάλεσε αντιδράσεις- θα περίμενε κάποιος να ήταν και σφοδρότερες.
Σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να ζητούμε όλοι να …αυξηθούν οι έμμεσοι φόροι, για να δει κα ο φτωχός άσπρη μέρα!
Δυστυχώς, όμως, για τη Νέα Δημοκρατία, οι έμμεσοι φόροι είναι οι πιο άδικοι φόροι που θεσπίζονται, καθώς τους πληρώνει αναλογικά τόσο ο δισεκατομμυριούχος όσο και ο άνεργος και ο πένητας!
Για να δούμε ορισμένα στοιχεία, όπως τα αλιεύσαμε από το Κ-Report των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα:
-Άμεση φορολογία: Καθ’ ημάς τα διανεμόμενα κέρδη φορολογούνται με τον χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή μερισμάτων σε ολόκληρο τον ΟΟΣΑ πλην Λετονίας όπου είναι μηδενικός: 51% στην Ιρλανδία, 44% στη Ν. Κορέα, 42% στη Δανία, 39% στη Βρετανία και τον Καναδά, 5% στην Ελλάδα. Όσο αφορά τη συνολική φορολογία των κερδών, η Ελλάδα έχει την 4η χαμηλότερη στον ΟΟΣΑ: 59% στη Ν. Κορέα, 57% στην Ιρλανδία, 55% σε Καναδά και Δανία, 51% στη Γαλλία, 50% στην Γερμανία ενώ ο καθ’ ημάς μεσοσταθμικός συντελεστής είναι 25,9%. Σε αντίθεση με τα κέρδη, στη χώρα μας υπερφορολογείται το εισόδημα από τη μισθωτή εργασία: Με 25% το πάνω από 20.000, με 36% το πάνω από 30.000, με 44% το πάνω από 40.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα.
-Έμμεσοι φόροι: Το φορολογικό μας σύστημα προσομοιάζει σε αναπτυσσόμενη κι όχι ανεπτυγμένη χώρα. Οι έμμεσοι φόροι είναι η βασική πηγή φορολογικών εσόδων. Όλες οι αναπτυγμένες χώρες διαθέτουν εξελιγμένο φοροελεγκτικό μηχανισμό και δυνατότητες αναδιανομής, ενώ οι λιγότερο αναπτυγμένες αναγκαστικά στηρίζονται στους έμμεσους φόρους. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα -σε αυτούς στηρίζεται και το ελληνικό «λεφτόδεντρο». Η κατάσταση χειροτέρεψε την τελευταία δεκαετία, της οικονομικής κρίσης: Mειώθηκε ο λόγος άμεσων/έμμεσων φόρους από 0,74 το 2009 σε 0,56 το 2019 έναντι μέσου ευρωπαϊκού όρου 0,981. Με άλλα λόγια: Στις χώρες της ΕΕ, σε 1 ευρώ που συλλέγεται από άμεσους φόρους αντιστοιχεί 1 ευρώ από έμμεσους φόρους. Στην Ελλάδα, στο 1 ευρώ άμεσης φορολογίας αντιστοιχεί 1,8 ευρώ έμμεσης.
-Και βεβαίως, όπως σημειώνεται, στο δωμάτιο υπάρχει ο ελέφαντας, δηλαδή η Φοροδιαφυγή: Ο ελέφαντας που είναι μεγάλος, ο μεγαλύτερος σε όλη την Ευρώπη, και δεν είναι άλλος από τη φοροδιαφυγή. Η οποία, πλέον, δεν αποτελεί επιμέρους αδυναμία, έχει εξελιχτεί σε δομικό στοιχείο της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα – σε μηχανισμό πλουτισμού. Γι’ αυτήν, το πολιτικό σύστημα σιωπά -ίσως γιατί έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, ίσως, πάλι, γιατί δεν θέλει να χαλάσει καρδιές και δη προεκλογικά.
Όπως, επίσης, είχαμε αναδημοσιεύσει πρόσφατα με αφορμή τη φορολόγηση στα μερίσματα, η οποία, υπό προύποθέσεις, θα ελάφρυνε φορολογικά και τη λεγόμενη μεσαία τάξη:
Τα μερίσματα: Ο φορολογικός συντελεστής 5% στα μερίσματα, δηλαδή στα διανεμόμενα κέρδη, ήταν 15% έως την άνοιξη 2019, τον μείωσε στο 10% η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στο 5% η κυβέρνηση της ΝΔ. Έτσι, είναι ο δεύτερος χαμηλότερος στις χώρες του ΟΟΣΑ, χαμηλότερος είναι μόνο ο συντελεστής στη Λετονία –είναι μηδενικός. Τα έσοδα από αυτόν τον φόρο αυξήθηκαν από 159 το 2019 σε 280 εκατ. το 2021, όχι επειδή μειώθηκε ο συντελεστής, αλλά επειδή αυξήθηκαν πολλαπλάσια τα κέρδη, λόγω οικονομικής ανάκαμψης.
Συνολικά: Με κριτήριο τη συνολική φορολογία των κερδών, διανεμόμενων και μη, η Ελλάδα είναι 4η από το τέλος στον ΟΟΣΑ –μικρότερη είναι η φορολογία σε Εσθονία, Ουγγαρία και Λετονία μόνο. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο μεσοσταθμικός συντελεστής της φορολογίας των κερδών είναι 59% στη Νότια Κορέα, 57% στην Ιρλανδία, 55% στον Καναδά και στη Δανία, 51% στη Γαλλία, 50% στην Πορτογαλία, 48% στη Γερμανία και μόνο 25,9% στην Ελλάδα.
Ο πλούτος: Αν κριτήριο ήταν η ενίσχυση των επιχειρήσεων, θα μειωνόταν ίσως η φορολογία των μη διανεμομένων κερδών –που είναι ελαφρά κάτω από τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Η μείωση του συντελεστή μερισμάτων δεν ενισχύει τις επιχειρήσεις αλλά τους εισοδηματίες. Πόσο; Τα μερίσματα φορολογούνται 5% καθ’ ημάς ενώ στην Ιρλανδία με 51%, στη Ν. Κορέα με 44%, στη Δανία με 42%, στη Βρετανία και στον Καναδά με 39% κοκ. Ο ξένος, πχ Ιρλανδός επενδυτής, στην Ελλάδα, δεν απαλλάσσεται από τον φόρο, θα πληρώνει επιπλέον διαφορά στην πατρίδα του, αφού εκεί η φορολογία είναι υψηλότερη.
Η εργασία: Η χαμηλή φορολόγηση θα είχε λογική αν ίσχυε γενικά. Ισχύει μόνο για τα κέρδη. Αντιθέτως, το εισόδημα από μισθωτή εργασία φορολογείται με 28% πάνω από 20.000, με 36% πάνω από 30.000 και με 44% πάνω από 40.000 ευρώ -μάλιστα, στα αλήθεια, η επιβάρυνση είναι πολύ μεγαλύτερη, γιατί η μισθωτή εργασία επιβαρύνεται επιπλέον με υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, που δεν ισχύουν για ελεύθερους επαγγελματίες και εισοδηματίες μερισμάτων.
Προτάσεις ΟΟΣΑ-Πισαρρίδη: Σε τελευταία έκθεσή του για την Ελλάδα, ο ΟΟΣΑ τάσσεται υπέρ αύξησης της πολύ χαμηλής φορολογίας των μερισμάτων στη χώρα μας, ως ότι αυτό θα οδηγούσε στη μείωση των επιβαρύνσεων της μεσαίας τάξης. Η Έκθεση Πισαρρίδη προτείνει να φορολογούνται όλα τα εισοδήματα, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής τους (κέρδη, νοίκια, εργασία) σε ενιαία φορολογική κλίματα: Με ίδιο συντελεστή να φορολογούνται ίσα εισοδήματα.
