Αυτοδυναμία ακόμα και από τις… πρώτες εκλογές, με την απλή αναλογική, ζητάει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως τόνισε ο ίδιος με τη συνέντευξή του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης!
Κάτι βεβαίως που δεν μπορεί να συμβεί ούτε σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, καθώς για να σχηματίσεις αυτοδύναμη κυβέρνηση με απλή αναλογική χρειάζεσαι ένα ποσοστό κοντά στο 48%, ποσοστό που δεν έχει λάβει ποτέ κυβέρνηση μετά το 1974 στη χώρα, όταν ο δικομματισμός ήταν ιδιαίτερα ισχυρός, ενώ υπήρξαν και προσωπικότητες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου!
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά ότι με την απλή αναλογική, από τη στιγμή που ο ίδιος στην παρούσα τουλάχιστον φάση αποκλείει οποιαδήποτε συνεργασία, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση προοδευτικών δυνάμεων κατά τα πρότυπα Ισπανίας και Πορτογαλίας, μόνο εάν βγαίνουν τα «κουκιά» και υπάρχει και η βούληση μεταξύ πρωτίστως Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη.
Θέτει θέμα αυτοδυναμίας και αποκλείει κάθε συνεργασία, θέλοντας -όπως τα «Παιχνίδια Εξουσίας» έγραψαν από το πρωί του Σαββάτου- να αποτρέψει κατά το δυνατόν τη χαλαρή ψήφο, που ενδέχεται να μετατραπεί σε αχίλλειο πτέρνα για τον ίδιο και το κόμμα του.
Είναι δε χαρακτηριστικό πως με το νέο εκλογικό νόμο που ψήφισε στη Βουλή ο ίδιος με τη σύμπραξη του Κυριάκου Βελόπουλου, το μπόνους για το πρώτο κόμμα είναι κλιμακωτό και μειώνεται από 50 έδρες σε 40. Γεγονός που σημαίνει πως αν ίσχυε το 2019 ο εκλογικός νόμος Μητσοτάκη-Βελόπουλου, η Νέα Δημοκρατία δεν θα ελάμβανε αυτοδυναμία ή, στην καλύτερη για αυτήν περίπτωση, θα ελάμβανε οριακή, όπως ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1989-90!
Συνεπώς ακόμα και με τις δεύτερες εκλογές, αν πάντα ίσχυαν οι σημερινές δημοσκοπήσεις, ήταν μάλλον αδύνατον να διαθέτει αυτοδυναμία! Θα χρειαζόταν σύμμαχο κόμμα -μόνο τυχαίο δεν είναι, άλλωστε, το ενδιαφέρον του Μαξίμου για τις εξελίξεις στην Χαριλάου Τρικούπη και ποιος/ποια θα εκλεγεί στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής. Τι θα έπραττε, άραγε, τότε ο κ. Μητσοτάκης; Θα οδηγούσε τη χώρα και σε… τρίτες κάλπες ή θα έλεγε… «συγγνώμη λάθος, δέχομαι κυβέρνηση συνεργασίας»;
Είναι σαφές πως ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί να εκβιάσει τη λαϊκή ψήφο με το δέλεαρ της σταθερότητας. Κυρίως, όμως, φοβούμενος την αποχή των ψηφοφόρων της παράταξής του και τη δημιουργία ενός κλίματος χαλαρότητας στην ψήφο!
