Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούν τις εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής τα άλλα κόμματα, καθώς η εκλογή νέου αρχηγού ενδέχεται να προκαλέσει ντόμινο εξελίξεων στο πολιτικό σκηνικό.
Ιδιαίτερο κρίσιμο είναι φυσικά το πρόσωπο που θα εκλεγεί, καθώς θα βάλει τη σφραγίδα του στην φυσιογνωμία και την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει το κόμμα, θα συγκροτήσει τη νέα ηγετική ομάδα και θα επηρεάσει εν πολλοίς και τη σύνθεση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές. Κρίσιμος όμως είναι και ο αριθμός της συμμετοχής, όχι μόνο γιατί θα λειτουργήσει υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου, αλλά κυρίως για το μέγεθος της δυναμικής που θα δώσει στη νέα ηγεσία.
Το μέγαρο Μαξίμου είναι σαφές πως σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο θα ήθελε για αρχηγό του Κινήματος Αλλαγής τον Γιώργο Παπανδρέου, προκειμένου να επαναπατρίσει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να φέρει ψηφοφόρους στη ΝΔ, καθώς με την εκλογή του πρώην πρωθυπουργού είναι βέβαιον πως ένα μέρος στελεχών και ψηφοφόρων του Ανδρέα Λοβέρδου θα προσεγγίσει το κυβερνόν κόμμα. Μεσοπρόθεσμα, όμως, και με δεδομένη τη φθορά που σημειώνει, θα ήθελε τον Ανδρέα Λοβέρδο, όχι μόνο για μια ενδεχόμενη εκλογική συνεργασία, αλλά και για συμμαχίες στη Βουλή – ο Α. Λοβέρδος π.χ. έχει παρόμοιες θέσεις στην εξωτερική πολιτική, στα θέματα «νόμου και τάξης» κ.ο.κ.
Η Κουμουνδούρου θα ήθελε ακριβώς το αντίθετο. Βραχυπρόθεσμα θα προτιμούσε τον Ανδρέα Λοβέρδο, καθώς θα επανέφερε ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία και θα απελευθέρωνε ψηφοφόρους προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Μεσοπρόθεσμα όμως θα προτιμούσε τον Γιώργο Παπανδρέου, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αντιδεξιό – αντιμητσοτακικό μέτωπο και να μείνει ανοιχτό το ενδεχόμενο της προοδευτικής διακυβέρνησης. Ο Νίκος Ανδρουλάκης τόσο για το Μαξίμου, όσο και για την Κουμουνδούρου, αποτελεί έναν «άγνωστο Χ», μπορεί να κερδίσει νέους ψηφοφόρους, ενώ μπορεί να μικρύνει τον κίνδυνο διάσπασης την επόμενη μέρα.
Το ερώτημα είναι τι πιθανότητες υπάρχουν η εκλογή νέου αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής να προκαλέσει ντόμινο εξελίξεων στο πολιτικό σκηνικό, καθώς η φθορά της κυβέρνησης έχει αρχίσει να γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτή, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση δεν αποκομίζει οφέλη, γεγονός που αν δεν αλλάξει άμεσα, θα αρχίσει να αντιμετωπίζει και η ίδια φθορά.
Η απάντηση είναι δύσκολη, πολύ περισσότερο που αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε καν το πρόσωπο που θα ηγηθεί του χώρου. Ουδείς γνωρίζει από τώρα πόσο πρόσκαιρη και παροδική θα είναι η δημοσκοπική άνοδος που θα παρατηρηθεί τον πρώτο καιρό μετά την εκλογή του νέου αρχηγού ή αν θα αποκτήσει μονιμότερα χαρακτηριστικά και σε τι βαθμό. Δεν μπορεί επίσης να προβλεφτούν οι όποιες αναταράξεις προκληθούν την επόμενη μέρα στη Χαριλάου Τρικούπη, ενώ ενδιαφέρον εμφανίζει το αν και σε ποιο βαθμό θα διατηρηθεί η ενότητα του χώρου.
