Παρακολουθώντας την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών γύρω από το μεγάλο πρόβλημα της εποχής, την πανδημία, προκύπτουν ορισμένα σημαντικά ερωτήματα, που δεν μπορεί να μην αναζητηθούν απαντήσεις.
Ας θέσουμε σήμερα ορισμένα από αυτά:
Πρώτον, όσοι πεθαίνουν από κορονοϊό είναι όλοι διασωληνωμένοι σε μονάδες εντατικής θεραπείας; Αν όχι, πόσοι πεθαίνουν σε απλά κρεβάτια, διασωληνωμένοι ή όχι;
Δεύτερον, πόσοι συμπολίτες μας νοσηλεύονται σε απλά κρεβάτια; Ο αριθμός μάς δείχνει το τι πρέπει να περιμένουμε τις επόμενες ημέρες, όπως και την πραγματική πίεση που ενδέχεται να υπάρξει στις ΜΕΘ και συνολικά στο σύστημα υγείας, αλλά ποτέ δεν ανακοινώνεται. Ένα πρόχειρο ρεπορτάζ της στήλης ανεβάζει τον αριθμό στους 4.000 νοσηλευόμενους στα νοσοκομεία, αλλά επίσημο στοιχείο δεν υπάρχει. Κανένας επίσης δεν γνωρίζει πόσοι νοσηλεύονται στα σπίτια τους και με τι συνθήκες, όπως και αν γίνεται έλεγχος για τήρηση της καραντίνας, όπως γινόταν κατά τον πρώτο μήνα.
Τρίτον, πώς γίνεται η ταχυεκπαίδευση του προσωπικού κατά τη μετατροπή σε νοσοκομεία κορονοϊού; Οι δυο κλινικές που επιτάχθηκαν, π.χ., στη Θεσσαλονίκη, είπαν πως δεν έχουν εξειδικευμένο προσωπικό για κορονοϊό και ειπώθηκε ότι η εκπαίδευση θα γινόταν μέσα στο Σαββατοκύριακο! Επιστημονικά είναι επαρκές αυτό;
Η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη και τα ερωτήματα τίθενται για να συμβάλλουν στην εξεύρεση λύσεων…
