«Βουβό καλοκαίρι» και ανθρώπους του θεάματος και του ακροάματος με υπαρξιακά επαγγελματικά προβλήματα δημιουργεί η κρίση του κορονοϊού.
Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι «κρίνεται απίθανο να επιτραπούν μέσα στο καλοκαίρι φεστιβάλ και συναυλίες», ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών, καθώς οι άνθρωποι του χώρου οδηγούνται σε πλήρη καταστροφή. Το ίδιο και η «απαξιωτική», έως τώρα τουλάχιστον, στάση της κυβέρνησης για το χώρο, κυρίως με τη μη χορήγηση του επιδόματος των 800 ευρώ σε ανθρώπους που έμειναν επί ξύλου κρεμάμενοι.
Η απόφαση, ωστόσο, για λειτουργία των θερινών κινηματογράφων με συγκεκριμένους κανόνες, αλλά και η λειτουργία άλλων χώρων που προϋποθέτουν συναθροίσεις, όπως πχ οι εκκλησίες, οδηγεί στο βάσιμο συμπέρασμα πως η κυβέρνηση θα αναθεωρήσει την αρχική της στάση. Και πως μετά από απόφαση της Υγειονομικής Επιτροπής για τα μέτρα προστασίας που θα πρέπει να τηρούνται, θα επαναλειτουργήσουν σημαντικοί χώροι, όπως πχ το Ηρώδειο και όχι μόνο, με νέους φυσικά κανόνες, με λιγότερο κόσμο, αποστάσεις, λιγότερα μέλη στη σκηνή κοκ. Παράλληλα, θα πρέπει να επεκταθεί η χορήγηση του επιδόματος των 800 ευρώ σε πολύ περισσότερους δικαιούχους, αλλά και να χορηγηθεί και τους επόμενους μήνες του καλοκαιριού, καθώς η ανεργία και η έλλειψη αντικειμένου απασχόλησης θα συνεχιστούν να υπάρχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμα. Στην κατεύθυνση αυτή είχαμε σημαντικές παρεμβάσεις των ανθρώπων του χώρου, γνώμη μας, ωστόσο, είναι πως θα πρέπει να κινητοποιηθούν περισσότερο οι επώνυμοι του χώρου. Ιδιαίτερα κάποιοι λαλίστατοι κατά τα άλλα -και επί παντός επιστητού- περσόνες του χώρου, καθώς η κατάσταση αφορά και την επιβίωση των ανθρώπων του θεάματος και του ακροάματος, αλλά και την ίδια την παρουσία της δημιουργίας και της τέχνης το επόμενοδιάστημα.
Όλα δείχνουν πως το καλοκαίρι δεν θα υπάρξει καμία σχεδόν νέα παραγωγή, παρά ίσως κάποιες που θα προωθούνται διαδικτυακά, ενώ δεν αποκλείεται η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί και το φθινόπωρο. Επιπλέον, ματαιώνονται όλες οι παρουσίες ξένων συγκροτημάτων στη χώρα. Και το ερώτημα είναι εάν θα επικρατήσει εθνική μελαγχολία ή εάν η κρίση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία για την τέχνη να εμπνεύσει τους πολίτες και να ανοίξει νέους δρόμους σε μια νέα εποχή. Δύσκολη απάντηση, μα και μεγάλη πρόκληση συνάμα…
