Μια πολύ ενδιαφέρουσα σύγκριση στο τι ακολούθησε τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη και Μακρόν πραγματοποιεί το K-Report του Κώστα Καλλίτση – για το οποίο οι πληροφορίες μας είναι ότι το επόμενο διάστημα θα μετατραπεί σε συνδρομητικό.
Γράφει λοιπόν το K-Report στη σημερινή του έκδοση:
«Στην Γαλλία, μετά τις ανακοινώσεις Μακρόν τα αιτήματα για ραντεβού για εμβολιασμό έσπασαν κάθε ρεκόρ – κλείστηκαν 1,7 εκατ. νέα ραντεβού. Στην Ελλάδα, μετά τις ανακοινώσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, κάτι κινείται αλλά, δυστυχώς, δεν υπήρξε ανάλογη συγκίνηση. Γιατί άραγε;
Ένας λόγος ίσως είναι ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε ο Μακρόν θα επηρεάσουν άμεσα και πολύ την καθημερινή ζωή όσων δεν εμβολιαστούν – π.χ. δεν θα μπορούν να μπαίνουν σε περιφερειακά τρένα για να πηγαίνουν στον τόπο εργασίας τους. Αντιθέτως, στα καθ’ ημάς, τα μέτρα αφορούν ειδικές κατηγορίες εργαζομένων (σε ιδρύματα και νοσοκομεία) είτε αφορούν οριακά την καθημερινότητά μας – εστίαση και λοιπά συναφή σε κλειστούς χώρους, κάτι που θα μας απασχολήσει όταν κρυώσει ο καιρός. Τα καθ’ ημάς, επίσης, τα διακρίνει και μια εσωτερική αντιφατικότητα: Μέτρα για να είσαι σε πτήση μιας ώρας, κανένα μέτρο για να ταξιδέψεις με λεωφορείο ή τρένο επί έξι ώρες…
Πέραν όμως αυτών, και της συνήθειας πολλών να αναβάλουν για μεθαύριο αυτό που θα έπρεπε να γίνει χτες («μέχρι το φθινόπωρο, ποιος ζει και ποιος πεθαίνει!..»), στα καθ’ ημάς υπάρχει άλλη μια, κρίσιμη αιτία: Κακομαθημένοι από την εμπειρία μη εφαρμογής πολλών νόμων, συνηθισμένοι να ζούμε σ’ ένα καθεστώς κοινωνικοποιημένης ανομίας, λες κι είναι εθνικό σπορ οι νόμοι να εφαρμόζονται κατά το δοκούν, τις περιστάσεις ή/και τις δημοσκοπήσεις, πολλοί είναι εκείνοι που δεν πιστεύουν ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν θα εφαρμοστούν. Κι άρα, δεν τα παίρνουν στα σοβαρά. Επιπλέον: Κι αν εφαρμοστούν -λένε – ποιος θα ελέγξει την εφαρμογή τους; Κανείς- είναι η πρόχειρη απάντηση αφού, μετά τα γνωστά γεγονότα της Νέας Σμύρνης, κανείς δεν ελέγχει κανέναν, η ίδια η ΕΛΑΣ δείχνει να έχει παραλύσει.
Δια ταύτα: Ο Γάλλος δεν αμφιβάλλει ότι αυτά που λέει η πολιτεία τα εννοεί και θα τα εφαρμόσει. Σε αυτό διαφέρει ο Έλληνας. Στην ουσία, δεν είναι διαφορά μεταξύ ανθρώπων. Είναι διαφορά μεταξύ δύο τύπων συμπεριφορών, κρατών και πολιτικών συστημάτων. Άρα, το πολιτικό σύστημα πρέπει να πείσει ότι αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν. Κι αυτό να αρχίσει να φαίνεται από σήμερα, με τον συστηματικό έλεγχο της εφαρμογής όσων μέτρων ισχύουν στα χαρτιά».
Ένα δίκιο δεν νομίζετε ότι το ‘χει;
