Είναι σαφές ότι με τις τελευταίες εξελίξεις στην Προανακρτική και όχι μόνο, το πολιτικό κλίμα παίρνει φωτιά, σε μια περίοδο μάλιστα, που λόγω και των αναμενόμενων προκλήσεων της Τουρκίας, απαιτείται αρραγές μέτωπο ή, τουλάχιστον, ήπιο κλίμα μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων -χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να ερευνώνται σε βάθος όλες οι καταγγελίες.
Στα κομματικά επιτελεία υπάρχει η εκτίμηση ότι το Μέγαρο Μαξίμου δημιουργεί κλίμα για προσφυγή σε πρόωρες κάλπες, εφόσον οι συνθήκες επιτρέψουν κάτι τέτοιο. Ωστόσο, οι στόχοι του Μεγάρου Μαξίμου, πέραν της δημιουργίας «κλίματος εκλογών», είναι πολλαπλοί:
Πρώτον, «καίει» το ενδεχόμενο αποκατάστασης σχέσεων -και πολύ περισσότερο δημιουργίας αντικυβερνητικού μετώπου- μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και του Κινήματος Αλλαγής. Η ηγεσία της Χαριλάου, με τη στάση της στη συγκεκριμένη υπόθεση, προφανώς και για εσωκομματικούς λόγους, εντάσσεται εκ νέου στο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο, καθώς δεν ζητά απλώς την πλήρη και άμεση διερεύνηση των υποθέσεων, αλλά πρωτοστατεί στο κλίμα που δημιουργείται, εγκαλώντας τον πρωθυπουργό γιατί δεν βάζει περισσότερο στο κάδρο τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα! Η στρατηγική της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής, δύσκολα δεν θα δημιουργήσει προοπτικά περισσότερα προβλήματα στην ίδια, ενώ εκ των πραγμάτων αδυνατίζει την αντιπολιτευτική στρατηγική που επιχειρεί να ακολουθήσει το τελευταίο διάστημα.
Δεύτερον, αποκαθιστά πλήρως τις σχέσεις του πρωθυπουργού με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, έστω και αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινδυνεύει να δεχθεί πλήγμα στο προφίλ που χτίζει τα τελευταία χρόνια, με την επιστροφή σε εποχές Μαυρίκη!
Τρίτον, δημιουργεί δυσθεώρητα εμπόδια στην ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, με την Κουμουνδούρου να πληρώνει στο συγκεκριμένο θέμα την καθυστέρηση επί ένα χρόνο στο συγκεκριμένο θέμα, λόγω των ανεξήγητων με όρους πολιτικής αντιδράσεων στο εσωτερικό του κόμματος.
Τέταρτον, αλλάζει την πολιτική ατζέντα από τα καυτά θέματα της οικονομίας και της κοινωνίας, αν και το κλίμα καθίσταται νοσηρό.
Στα θέματα των σκανδάλων, άλλωστε, εύκολα μπαίνεις, δύσκολα βγαίνεις και δύσκολα υπάρχει σε βάθος χρόνου πραγματικός νικητής. Είναι δε χαρακτηριστικό πως μεσοπρόθεσμα ο τόμπρας και ο Μαυρίκης δεν έφεραν ηγεμονία σε αυτούς που περοσέφεραν «υπηρεσίες», το αντίθετο μάλλον ίσως να συνέβη.
