Λάβρος κατά της υπουργού Παιδείας, αλλά και «φιλοκυβερνητικών αρθρογράφων» που δεν τους κατονομάζει, για το σκάνδαλο με τη διαγραφή χρεών Πανεπιστημιακών, εμφανίζεται ο Στέφανος Μάνος.
Ο πρώην υπουργός, από τους ελάχιστους που δεν χαρίζει κάστανα στην κυβέρνηση, υπερασπίζοντας τα φιλελεύθερα πιστεύω του –είτε συμφωνεί κανείς μαζί του είτε όχι, δεν μπορεί παρά να του αναγνωρίσει τη συνέπειά του- με άρθρο του στα «Νέα» της Τετάρτης, γράφει μεταξύ άλλων:
«Ισχυρίζεται η υπουργός Παιδείας κ. Κεραμέως ότι καθηγητές πανεπιστημίου δεν γνωρίζουν τι έχουν εισπράξει και συνεπώς δικαιολογείται να μην έχουν αποδώσει στο Πανεπιστήμιο το 7% της είσπραξής τους. Άρα διαγράφει η κ. υπουργός Παιδείας τν υποχρέωσή τους. Δεν είναι όλοι οι καθηγητές Πανεπιστημίου παγαπόντηδες. Υπάρχουν καθηγητές που γνωρίζουν τι έχουν εισπράξει και έχουν αποδώσει στο Πανεπιστήμιο τα οφειλόμενα. Το μήνυμα της κ. Κεραμέως σε αυτούς είναι: «Καλά να πάθετε»!
Έσπευσαν μερικοί φιλοκυβερνητικοί αρθρογράφοι να δηλώσουν ότι πολύ καλά έκανε η κυρία Κεραμέως να διαγράψει χρέη που δεν μπορούν να εισπραχτούν. Αναρωτιέται αν η πρακτική αυτή θα ισχύει εφεξής για όλους τους πολίτες ή μόνο για τα χρέη των πανεπιστημιακών.
Οι ίδιοι αρθρογράφοι χαρακτήρισαν την υποχρέωση καταβολής ενός μικρού ποσοστού από την αμοιβή του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο ως νταβατζηλίκι. Ως ελληνική πατέντα της ημισοβιετικής πατρίδας μας που δεν απαντάται πουθενά στον πολιτισμένο κόσμο.
Με ένα υποθετικό παράδειγμα θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι προκαλεί την αγανάκτησή μου.
Καθηγητής Ιατρικής κάνει έρευνα για την οποία επιχορηγείται πλουσιοπάροχα από φαρμακευτική εταιρεία, πχ τη Novartis. Η έρευνα γίνεται στα εργαστήρια του Πανεπιστημίου με τη συνδρομή των συνεργατών του κ. καθηγητή και δημοσιεύεται σε διεθνές περιοδικό. Η αμοιβή του κ. καθηγητή καταβάλλεται εδώ και ενδεχομένως και στο εξωτερικό. Ο κ. καθηγητής αρνείται να πληρώσει στο Πανεπιστήμιο το οφειλόμενο 7%. Κατά την κ. Κεραμέως ο κ. καθηγητής έχει «ξεχάσει» ότι εισέπραξε οτιδήποτε και δεν μπορεί να το αναζητήσει.
Σε όλα τα σπουδαία πανεπιστήμια (Stanford, Berkeley, MIT), υπάρχει αυστηρότατος κώδικας δεοντολογίας για τους καθηγητές που αναπτύσσουν έργο σαν αυτό που περιέγραψα παραπάνω για τον υποθετικό καθηγητή Ιατρικής. Σε αυτά τα πανεπιστήμια δεν θα διανοούνταν να διαγράψουν τα χρέη, αλλά θα απέλυαν χωρίς δισταγμό τους καθηγητές».
Αμφιβάλλει κανείς πως ο Στέφανος Μάνος έχει δίκιο στα περισσότερα όσων υποστηρίζει, αν όχι σε όλα;
