Λίγο πριν συμπληρωθούν οι πρώτες 100 μέρες της νέας κυβέρνησης ήδη δύο υπουργοί έχουν παραιτηθεί από τη θέση τους. Η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη φαίνεται ότι έχει ξεκινήσει – και μάλιστα έχει ξεκινήσει με τρόπο απότομο και με σκληρές συνέπειες για την κοινωνία.
Η κοινωνική πραγματικότητα και όσα έχουν συμβεί στη χώρα αυτό το διάστημα δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια, ακόμη και στους πιο ακραιφνείς υποστηρικτές του πρωθυπουργού, να μιλήσουν για «επιτελικό κράτος» και «μεταρρύθμιση του κράτους», για μία πολιτική ηγεσία που είναι αποτελεσματική, που φροντίζει, προνοεί και προστατεύει τους πολίτες της.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει όλο αυτό το διάστημα, με την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να αντιμετωπίζει φαινόμενα ανομίας και να νιώθει διαρκώς ανασφάλεια για ό,τι συμβαίνει. Είναι η κάθοδος των χούλιγκαν από την Κροατία; Είναι οι καταστροφικές πυρκαγιές; Είναι οι φονικές πλημμύρες; Ό,τι συμβαίνει στη χώρα το τελευταίο τρίμηνο αποτυπώνει μία εικόνα κατάρρευσης, μια εικόνα διάλυσης και μια κυβέρνηση απούσα, πελαγωμένη και κυρίως αναποτελεσματική.
Η επίκληση της κλιματικής αλλαγής ως άλλοθι για τις εκτεταμένες καταστροφές αποτελεί περισσότερο ηχηρή παραδοχή ανικανότητας από την πλευρά των «αρίστων», ενώ καμία «κανονικότητα», για την οποία τόσο επαίρονται στελέχη της κυβέρνησης, δεν φαίνεται να υπάρχει. Πολλά πρόσωπα σε κυβερνητικά πόστα ήδη αντιμετωπίζουν μεγάλα διαχειριστικά και πολιτικά προβλήματα, μεγάλες κρίσεις και γεγονότα που είτε τα έχουν διαχειριστεί με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, είτε δεν μπορούν αποδεδειγμένα να τα διαχειριστούν αλλιώς.
Το κόστος από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες είναι δυσθεώρητο και κανείς δεν γνωρίζει με ποιον τρόπο θα αποκατασταθούν οι πληγέντες. Μόνο ο Έβρος υπολογίστηκε ότι θα κοστίσει 1,5 δισ. ευρώ στον κρατικό υπολογισμό, ενώ μετά τον Έβρο έχουμε και τη Θεσσαλία, με την καταστροφή να είναι και εδώ τεράστια. Χάθηκε η ζωική και φυτική παραγωγή, κατέρρευσαν δημόσιες και ιδιωτικές υποδομές, χιλιάδες άνθρωποι είναι πλημμυροπαθείς και μέσα σε όλα αυτά θρηνούμε και νεκρούς, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε τον τελικό αριθμό.
Η ανθεκτικότητα των υποδομών, δηλαδή η ανθεκτικότητα της ίδιας της χώρας, απουσίασε ως κριτήριο από τη διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων και το σχεδιασμό για την άντληση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης, σε έναν τραγικά πρόχειρο κι ανεπαρκή προγραμματισμό από την πλευρά της κυβέρνησης. Κανένα οργανόγραμμα, κανένας σχεδιασμός, μονάχα μία ογκώδης σε αριθμό προσώπων κυβέρνηση, σε μία λογική λαφυραγώγησης του κράτους, όχι αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων και πρόνοιας απέναντι στην κοινωνία.
Στη φάση που βρισκόμαστε, είμαστε μόλις ένα βήμα πριν μπούμε ολοκληρωτικά σε μία νέα κρίση, σε μία κατάσταση που θα δεν μοιάζει με την περίοδο των μνημονίων, αλλά θα έχει ακόμη βαθύτερα, δομικά χαρακτηριστικά που αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα και επαρκώς, μπορούν να υποθηκεύσουν το μέλλον μας για πολλά χρόνια. Για όλα τα παραπάνω έχει απάντηση η κυβέρνηση; Γνωρίζει πως να κινηθεί ή για όλα θα υπάρχει ως πανάκεια το 112; Την προχειρότητα και την ανεπάρκεια του κ. Μητσοτάκη και των στελεχών του την έχουμε πληρώσει – και συνεχίζουμε να την πληρώνουμε – πολύ ακριβά καθώς από τις ανακοινώσεις στη ΔΕΘ διαπιστώσαμε πως το κόστος θα το πληρώσουν για ακόμα μια φορά οι πολίτες.
(Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι περιφερειακός σύμβουλος Βόρειου Τομέα Αθηνών και του τμήματος Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ)
