Αναμφίβολα η συζήτηση στη Βουλή, δεν μας έκανε σοφότερους για τα πραγματικά γεγονότα που είχε ως αντικείμενο. Αυτά της παρακολούθησης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη, της παρακολούθησης του δημοσιογράφου Κουκάκη και της δραστηριότητας των εταιριών που χειρίζονται το κακόβουλο λογισμικό Predator.
Ο κ Μητσοτάκης επέμεινε στην γνωστή τακτική του. Καμιά ουσιαστική απάντηση δεν έδωσε στα κρίσιμα ερωτήματα:
Ποιοι ήταν οι λόγοι της παρακολούθησης του τηλεφώνου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, από την ΕΥΠ;
Ποιοι άλλοι πολιτικοί παρακολουθούνται;
Γιατί η Κυβέρνηση δεν προχωρεί στον έλεγχο για την χρήση του Predator στη χώρα μας;
Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από αυτή τη συζήτηση. Ο κ Μητσοτάκης προσήλθε αποφασισμένος να συνεχίσει την συγκάλυψη. Δεν ήξερα, αλλά και οι άλλοι τα ίδια έκαναν, μας είπε. Στον γνωστό θλιβερό ισχυρισμό, ότι όλοι ίδιοι είναι.
Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν δίστασε να καταστήσει σαφές ότι θα παρακολουθεί όποιον πολιτικό θέλει, στο όνομα μιας απροσδιόριστης εθνικής ασφαλείας. Πάρα τις επισημάνσεις περί αντισυνταγματικότητας, από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Διατηρώντας ταυτόχρονα την τροπολογία για την απαγόρευση ενημέρωσης -εκ των υστέρων-των παρακολουθούμενων.
Όμως η συγκάλυψη δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή.
Θα είναι πλήγμα για την δημοκρατία, πλήγμα για την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος. Σε αυτό έχουμε ευθύνη να αντιδράσουμε όλοι.
Είναι ενθαρρυντικό ότι σύσσωμη η αντιπολίτευση προσανατολίζεται να ψηφίσει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, για την σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Που θα διερευνήσει τις πρόσφατες παρακολουθήσεις, και συγκεκριμένες καταγγελίες με στοιχεία όπως αυτή του ΚΚΕ.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και με την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Οι πολίτες πρέπει να μάθουν την αλήθεια. Οι υπεύθυνοι να αναλάβουν τις πολιτικές ευθύνες τους.
Με πρώτο τον κύριο υπεύθυνο, τον ίδιο τον κ Μητσοτάκη. Η κάθαρση είναι απαραίτητη, για να απαλλαγεί η χώρα από ένα βραχνά που την εκθέτει διεθνώς.
Δεν τιμά την Ελλάδα η εικόνα των δημοσιευμάτων στον διεθνή τύπο. Ούτε βέβαια οι αστείες και πανικόβλητες επιθέσεις εναντίον εφημερίδων και δημοσιογράφων.
Κάθαρση που θα πρέπει να συνοδευτεί με τολμηρές προτάσεις για την θωράκιση του κράτους δικαίου και τον θεσμικό έλεγχο της ΕΥΠ, όπως έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής.
Όμως η συζήτηση άνοιξε θέματα. Ο κ Μητσοτάκης ουσιαστικά παρουσίασε την τακτική, την βασική ρητορική του εν όψει των εκλογών σε λίγους μήνες.
Επιχείρησε να εμφανιστεί ως ο μοναδικός παράγων κυβερνητικής σταθερότητας, φθάνοντας στο σημείο είτε να επικαλείται ανύπαρκτα πολιτικά μέτωπα, είτε να εφευρίσκει ένα δήθεν κίνδυνο από την δράση ντόπιων και ξένων συμφερόντων που θέλουν αδύναμες κυβερνήσεις.
Κατανοητή η αγωνία του ενόψει της λαϊκής κρίσης, απαράδεκτοι όμως οι ισχυρισμοί.
Πράγματι στις εκλογές οι πολίτες θα ψηφίσουν για το μέλλον, για την Ελλάδα που τους αξίζει.
Αλλά αυτό έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις ημέρες και τα έργα Μητσοτάκη.
Μας αξίζει μια Ελλάδα των κοριών;
Μας αξίζει μια Ελλάδα όπου ο καθένας μας μπορεί αδικαιολόγητα να παρακολουθείται από κρατικές υπηρεσίες;
Μας αξίζει μια Ελλάδα, που δεν σέβεται τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών της;
Μας αξίζει μια Ελλάδα που το Πρωθυπουργικό γραφείο λειτουργεί με καθεστωτική αντίληψη, με πελατειακές λογικές, περιφρονώντας τους θεσμούς και τις ανεξάρτητες αρχές, με πλήρη απουσία διαφάνειας και λογοδοσίας;
Αυτού του είδους την σταθερότητα μας υπόσχεται η ΝΔ? Στην λογική αυταρχικών καθεστώτων;
Απορώ όμως και για τους Πρωθυπουργικούς ισχυρισμούς περί οικονομικών και άλλων συμφερόντων που επιβουλεύονται την Κυβέρνηση της ΝΔ .
Εύλογα διατυπώνουμε το ερώτημα: Για ποιο λόγο;
Όταν η ΝΔ κάνει ότι μπορεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τους, τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών. Ακόμη και με απευθείας αναθέσεις και με χαριστικές τροπολογίες.
Την ώρα που αφήνει τις κοινωνικές ανισότητες να διευρύνονται και την φτώχεια και την αδικία να πλήττει μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Ας δούμε τι γίνεται με τους μεγάλους ηλεκτροπαραγωγούς. Πλήρης προστασία, ελάχιστη συμμετοχή στο βάρος της κρίσης, άρνηση της Κυβέρνησης για πλαφόν στην λιανική, η έκτακτη -ουσιαστική- φορολόγησή τους . Όπως έπραξαν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Το παραμύθι αυτό της Κυβέρνησης δεν έχει δράκο. Με αυτές τις λογικές ο κ Μητσοτάκης δεν πρόκειται να πείσει. Όσο και αν τις αναπαράγουν οι ευνοημένοι από τις πολιτικές του. Η προσδοκία της αυτοδυναμίας του αποτελεί πια μακρινό, απραγματοποίητο όνειρο. Οι πολίτες έχουν γνώση και μνήμη.
Η ώρα για την έξοδο του από την εξουσία φθάνει.
Ακόμη και το δήθεν φιλελεύθερο και κεντρώο προσωπείο του, έπεσε με πάταγο για να αποκαλυφθεί το πραγματικό, παραδοσιακό πρόσωπο της συντήρησης.
Το ίδιο και με τις αναφορές του περί πολιτικών μετώπων .
Για το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν τέτοια διλήμματα. Δεν μας ενδιαφέρει το αντί- δεν εντασσόμαστε σε μετωπικές λογικές. Δεν εξυπηρετούμε στόχους άλλων.
Η μετωπική μας αντιπαράθεση με τις πρακτικές και τις πολιτικές της ΝΔ και του κ Μητσοτάκη, δεν συνεπάγεται ότι ξεχνάμε τις αντίστοιχες και απαράδεκτες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι σε αυτές τα πολιτικά μέτωπα μας είναι πάντα ανοιχτά.
Εμείς θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα μέλλον ελπίδας, όχι να επιστρέψουμε στο παρελθόν.
Είναι ώρα για μια μεγάλη Αλλαγή, που θα αφορά τη χώρα, την κοινωνία, τους πολλούς, τους νέους ανθρώπους.
Εμμένουμε στην αυτόνομη πορεία μας, διεκδικούμε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις.
Με βάση τις αρχές, τις αξίες μας, τις πολιτικές προτάσεις μας.
Για τις πραγματικά προοδευτικές εξελίξεις στην πατρίδα μας.
Για καλύτερες ημέρες για τον λαό μας.
(Ο Χρήστος Πρωτόπαπας είναι πρώην υπουργός και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής)
