Η διαχείριση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, αλλά και της εξάντλησης των φυσικών πόρων, είναι ένα θέμα που απασχολεί όλο και πιο έντονα τις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, παγκοσμίως και στην Ευρώπη.
Η ανάγκη επιτάχυνσης των δράσεων για το κλίμα, τονίστηκε με έμφαση και στη σύνοδο των ηγετών των G20 στην Ιαπωνία πριν από λίγο καιρό, αλλά και στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ.
Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου είδαμε να ενισχύεται αισθητά η απήχηση κομμάτων με περιβαλλοντική ατζέντα, ενώ πρόσφατα ακούσαμε την νέα Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να προτείνει ιδιαίτερα φιλόδοξες δράσεις και μέτρα, όπως η επιβολή bordercarbontax, η μετατροπή της EIB σε τράπεζα της Ε.Ε. για το κλίμα, κ.ά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει ήδη υιοθετήσει τους πιο φιλόδοξους παγκοσμίως δεσμευτικούς στόχους για την ενέργεια και το περιβάλλον.
Στόχους που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% ως το 2030, τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά 32,5%, την αύξηση του μεριδίου των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο 32% του συνολικού ενεργειακού μείγματος, κ.ά.
Ο ρόλος των επιχειρήσεων στην επίτευξη αυτών των στόχων θα είναι καθοριστικός. Κι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η μετάβαση των ευρωπαϊκών ΜμΕ σε ένα βιώσιμο υπόδειγμα ανάπτυξης, θα συμβάλει καθοριστικά στην προσπάθεια να γίνει η ευρωπαϊκή οικονομία όχι μόνο πιο πράσινη, αλλά και πιο ανταγωνιστική μακροπρόθεσμα.
Η διαδικασία αυτή, ωστόσο, απαιτεί σημαντική επένδυση από την πλευρά των επιχειρήσεων. Είναι δε γνωστό ότι μια από τις σημαντικότερες δυσκολίες για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις – ιδιαίτερα στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά, όπως αναδείχθηκε σε πρόσφατη έρευνατων Ευρωεπιμελητηρίων – είναι η πρόσβαση στη χρηματοδότηση.
Υπάρχει, επομένως, ανάγκη για συντονισμένη δράση, από κράτη, χρηματοοικονομικούς οργανισμούς και επιχειρηματικούς φορείς, ώστε να διευκολυνθεί η πρόσβαση των ΜμΕ σε επαρκή χρηματοδότηση, η οποία θα τους επιτρέψει να επενδύσουν στην ανανεώσιμη ενέργεια, στην ενεργειακή αποδοτικότητα και στις λύσεις κυκλικής οικονομίας, ή ακόμα και να υιοθετήσουν νέα, βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα και περιβαλλοντικές καινοτομίες.
Σημαντικός σε αυτή την προσπάθεια μπορεί να είναι ο ρόλος των Επιμελητηρίων, μέσα από την παροχή υπηρεσιών – όπως coachingκαι σεμινάρια επιμόρφωσης, υποστήριξη ανάπτυξης επιχειρηματικών σχεδίων, matchmaking, κ.ά. – που βοηθούν τα μέλη τους στον εντοπισμό ευκαιριών, στο σχεδιασμό της επένδυσης και στην αναζήτηση κεφαλαίων, αλλά και στο στάδιο της υλοποίησης.
Παράλληλα, όμως, τα Επιμελητήρια μπορούν να λειτουργήσουν και ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της επιχειρηματικής κοινότητας και των παρόχων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, αξιοποιώντας την εμπειρία, την γνώση αλλά και τα σημαντικά insights που προκύπτουν από έρευνες, για να καλύψουν τυχόν κενά στην κατανόηση των αναγκών και των προσδοκιών της κάθε πλευράς.
Η υποστήριξη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, ώστε να υπερβούν τα εμπόδια και να προσαρμοστούν στις ανάγκες, αλλά και στις ευκαιρίες μιας βιώσιμης οικονομίας, αποτελεί κρίσιμο ζητούμενο για την ανάπτυξη στην Ευρώπη, τώρα και στο μέλλον.
Ο Κωνσταντίνος Μίχαλος είναι πρόεδρος του ΕΒΕΑ και της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος
