Η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για την αντισυνταγματική και μη νόμιμη παρακολούθηση του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη, δεν πρόσθεσε κάτι νέο, συμπληρωματικό ή διευκρινιστικό. Αναμενόμενο άλλωστε, όταν δεν είχε συνεδριάσει η Επιτροπή Διαφάνειας και Θεσμών, πολύ δε μάλλον, η ίδια η Εξεταστική Επιτροπή, το αντικείμενο της οποίας θα αποφασιστεί τις επόμενες μέρες.
Δεν ήταν όμως η συζήτηση πολιτικά ανούσια, άνευρη, χωρίς μηνύματα κυρίως από πλευράς των τοποθετήσεων του κου Μητσοτάκη. Επεδίωκε με αγωνιώδη τρόπο να φτιάξει ένα πολιτικό και εκλογικό αφήγημα για να συσπειρώσει την κοινοβουλευτική ομάδα αλλά και την κοινωνική βάση της ΝΔ. Προσπάθησε να στήσει εξωγενείς κινδύνους και «μπαμπούλες». Δημιούργησε συνειδητά κλίμα πόλωσης με το ΠΑΣΟΚ και έστηνε το δίπολο «ΝΔ -ΣΥΡΙΖΑ».
Προκάλεσε όμως και φάνηκε ότι «ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται».
Πρώτον: Αναφέρθηκε και κατήγγειλε ότι υπάρχει προσπάθεια από επιχειρηματικούς κύκλους αποσταθεροποίησης του ιδίου και της κυβέρνησης του. Η κυβέρνηση αυτή όμως και κυρίως το επιτελικό της κράτος έχει και είχε σαφείς διασυνδέσεις με τους επιχειρηματικού κύκλους και ομίλους. Αποδεικνύεται από μια σειρά πολιτικών μεταξύ των οποίων είναι η διαχείριση της πανδημίας με την αποδυνάμωση της Δημόσιας Υγείας, οι απευθείας αναθέσεις έργων σε κεντρικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο, η συγκεντρωτική και επιλεκτική κατανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης σε μεγάλες επιχειρήσεις, η διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και των καθυστερήσεων επιβολής ελέγχων στην αγορά και στα ολιγοπώλια των παρόχων, η αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων, οι μέθοδοι ιδιωτικοποιήσεων που αποστεώνουν εργασιακά τις επιχειρήσεις αυτές, η αύξηση του ιδιωτικού χρέους. Η χθεσινή καταγγελία περί αποσταθεροποίησης εκ μέρους του πρωθυπουργού θα είχε νόημα να αναφερθεί, αν τα έχει σπάσει με κάποιους… Έχει όμως πάνω από όλα την υποχρέωση να «κάνει άρση του απορρήτου» και να μιλήσει με σαφήνεια, εφόσον κατά εκείνον θα προκληθεί πολιτική ανατροπή και πολιτειακή αποσταθεροποίηση!
Δεύτερον: Αναφέρθηκε και κατήγγειλε ότι δεν θα αφήσει τη χώρα να οδηγηθεί στους δρόμους των «ρουβλιών». Είναι κάτι παραπάνω από υπαινιγμό ότι σε όλη αυτή την υπόθεση των παρακολουθήσεων «εμπλέκονται» ρωσικές υπηρεσίες. Έχει όμως πάνω από όλα την υποχρέωση να «κάνει άρση του απορρήτου» και να μιλήσει με σαφήνεια, για τη «φήμη» περί Ουκρανικού αιτήματος και κατ΄ επέκταση ενός ζητήματος εθνικής ασφάλειας. Να υπενθυμιστεί φυσικά ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης έχουν υποστηρίξει την αναγκαιότητα μιας ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής και αν και κατήγγειλαν την αποσπασματική εθνική αποστολή όπλων στην Ουκρανία, την στήριξαν στα πλαίσια μίας ενιαίας και εθνικής συνεννόησης. Συνεννόηση που ποτέ δεν την ενστερνίστηκε ο πρωθυπουργός επιλέγοντας να στήσει το δικό του προσωπικό σκηνικό συνεννόησης με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Συνεννόηση με πολλές ελλείψεις και εκκρεμότητες σε σχέση και με τον ρόλο της Τουρκίας.
Τρίτον: Αναφέρθηκε και προειδοποίησε ότι μια πολιτική αστάθεια με αμφισβήτηση της κυβέρνησης την περίοδο αυτή, εγκυμονεί κινδύνους ανόδου της ακροδεξιάς, όπως στην Ιταλία. Δεν μπορεί να υπάρχει διαφωνία στο ότι, η έλλειψη αποφασιστικότητας στην ΕΕ και η πανσπερμία εθνικών πολιτικών για την αντιμετώπιση κρίσεων, μεταστατικών, πανδημικών, ενεργειακών και γεωπολιτικών, λειτουργούν συσσωρευτικά και αναπτύσσουν αντισυστημικά κόμματα και ισχυρές αντιδράσεις της ίδιας της κοινωνίας. Μία κοινωνία που βιώνει την ενεργειακή φτώχεια και αυτή εξελίσσεται πλέον σε διατροφική και κρίση πείνας. Στην περίπτωση της χώρας μας, ο κ. Μητσοτάκης είναι ο συνομιλητής με τους Ευρωπαίους ομολόγους του, ο αρμόδιος για την εφαρμογή των εθνικών μέτρων και πολιτικών, των επιδοματικών πρακτικών .Την άνοδο της ακροδεξιάς μεταξύ των άλλων θα την προκαλέσει και η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης του και όχι η πολιτική κοινοβουλευτική αντιπαράθεση. Έχει την υποχρέωση να «κάνει άρση του απορρήτου» και να μιλήσει με σαφήνεια για το ζήτημα της εθνικής ασφάλειας που υπαινίσσεται. Ποιοι είναι οι πόλοι της ακροδεξιάς που θα πλήξουν την Δημοκρατία, τα ον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας και την αποδυνάμωση της ΕΕ.
Τέταρτον: Συνειδητά με απροκάλυπτο τρόπο κατέκρινε την πολιτική συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ και τις επιμέρους συνεργασίες με τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνώντας φυσικά ότι μια σειρά από κοινοβουλευτικές πολιτικές του, υποστηρίχθηκαν από το ΠΑΣΟΚ. Εάν δεν ληφθεί υπόψιν το «σενάριο» ότι η παρακολούθηση του Ν. Ανδρουλάκη έγινε για να υπάρχει πληροφόρηση των κινήσεων του κατά την διάρκεια των προεδρικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, τότε ο κος Μητσοτάκης έχει την υποχρέωση να «κάνει άρση του απορρήτου». Να μιλήσει με σαφήνεια για την νέα απροκάλυπτη παρέμβαση του στο εκλογικό σώμα του ΠΑΣΟΚ ,εξηγώντας από που γνωρίζει ότι «Θα ψηφίζουν Ανδρουλάκη και θα τους βγει Τσίπρας». Έχει κάποια πληροφόρηση, ότι η αντιπολιτευτική πολιτική των κομμάτων μετά από τον χαρακτηρισμό της από τον ίδιο, ως τοξική, έχει κομματικές συνδιαλλαγές, υπόγειες και παραπλανητικές για τους πολίτες, διαδρομές; Διότι το ΠΑΣΟΚ από Φώφης Γεννήματα και τώρα με τον Νίκο Ανδρουλάκη, προτάσσει την αυτονομία και την ενίσχυση της Δημοκρατικής Παράταξης. Φυσικά, διαχρονικά ο κος Μητσοτάκης μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στήνουν σταθερά το μεταξύ τους δίπολο.
Πέμπτον: Προβλημάτισε η σε προσωπικό επίπεδο «επιστημονική» σύγκρουση του κου Μητσοτάκη με τον κ. Βενιζέλο, ο οποίος παρενέβει ουσιαστικά και με αποφασιστικό τρόπο στο ζήτημα των παρακολουθήσεων και κατά την διάρκεια της συζήτησης στην Βουλή. Την συνέχεια αυτής της επιστημονικής αντιπαράθεσης θα την δούμε να ξετυλίσσεται στην Εξεταστική Επιτροπή και πολιτικά στις εκλογές.
Κλείνοντας, το κάθε πολιτικό κόμμα, πέρα και έξω από τον ιδεολογικό του προσανατολισμό, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συγκρίνει και να συγκρίνεται με το παρελθόν και τις «κάκιστες» πρακτικές του κάθε πολιτικού συστήματος. Αυτό όχι μόνο, γιατί έχουν κριθεί και έχουν κατακριθεί από τους πολίτες αλλά πλέον διότι η σημερινή συγκύρια, όπως αυτή ξεδιπλώνεται για τα επόμενα χρόνια δεν έχει να κάνει κλιματικά, ενεργειακά, παραγωγικά, δημοσιονομικά, κοινωνικά, γεωπολιτικά, με παρελθούσες καταστάσεις.
Η περίοδος που διανύουμε και για την χώρας μας είναι δύσκολη έως και επικίνδυνη. Η δε υπόθεση των υποκλοπών απασχολεί έντονα τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης που καθρεφτίζουν μια γενικότερη ανησυχία για την πορεία της Ελλάδας και της εξόδου της από την εποπτεία. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η σοβαρότητα και υπευθυνότητα πρέπει να είναι το δεδομένο.
Η εθνική συνεννόηση όμως έχει δύο βασικά προαπαιτούμενα.
Να ξέρεις τι θέλεις και αν θέλεις την εθνική συνεννόηση.
Ο κ.Μητσοτάκης ξέρει το πρώτο. Εκείνο της αυτοδυναμίας του επιτελικού του κράτους…
(Η Κατερίνα Μπατζελή είναι μέλος ΚΕ, πρ. υπουργός, βουλευτής ΠΑΣΟΚ)
