Όσο και αν οι νέες δημοσκοπήσεις ασχολήθηκαν κυρίως με τον κ. Κασσελάκη, δεν περνά απαρατήρητο το ότι κατέγραψαν μια σημαντική φθορά της Κυβέρνησης.
Αναμενόμενο. Μετά τα διαλυτικά φαινόμενα στον κρατικό μηχανισμό, στις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, στα θέματα ασφαλείας των πολιτών, στην υγεία, στον έλεγχο της ασυδοσίας στην αγορά.
Όπως και αναμενόμενη ήταν η αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας, με βάση την ως τώρα λογική της. Έτοιμα νομοσχέδια για φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών εξαφανίζονται προσωρινά. Υπουργικές αποφάσεις αλλάζουν, κυβερνητικά στελέχη αδειάζονται από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Πρόκειται για στροφή στην πολιτική τους; Όχι βέβαια. Ελιγμοί μέχρι να ξεχαστούν τα προηγούμενα. Μαζί με τον αυταρχικό και καθεστωτικό κατήφορο που εμφανίστηκε στο θέμα της συγκρότησης των ανεξάρτητων αρχών.
Η συμμαχία της ΝΔ με την Ελληνική Λύση (με ποια άραγε ανταλλάγματα;) για τον πλήρη έλεγχο του ΕΣΡ και της ΑΔΑΕ, δεν είναι μόνο μια περιστασιακή επιλογή προστασίας του Μαξίμου από την επιβεβλημένη προσπάθεια του κ Ράμμου να ρίξει φως στο σκάνδαλο των υποκλοπών (που ως φαίνεται η Δικαιοσύνη ξέχασε).
Αποτελεί μέρος της προσπάθειάς της για αποκλεισμό κάθε αντίθετης φωνής, για τον πλήρη καθεστωτικό έλεγχο των ΜΜΕ και οδηγεί στην πλήρη αδιαφάνεια στα θέματα παραβίασης βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών.
Με την ευγενική χορηγία του κ. Βελόπουλου, θα επιχειρηθεί η μετατροπή των συνταγματικά κατοχυρωμένων ανεξάρτητων αρχών σε κυβερνητικά όργανα.
Στο χέρι των προσώπων που στελεχώνουν τις αρχές, είναι βέβαια να αποδείξουν αν σέβονται η όχι τον ρόλο τους. Όμως η κυβερνητική μεθόδευση είναι σαφές που στοχεύει.
Όσο και αν όμως η Κυβέρνηση καταφεύγει στον ολισθηρό δρόμο του αυταρχισμού, τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών είναι εδώ.
Η ακρίβεια στα τρόφιμα καλπάζει, η αποδιάρθρωση του ΕΣΥ συνεχίζεται, ο στρατός καλείται να καλύψει τους διαλυμένους μηχανισμούς της πολιτικής προστασίας, τα δικαιώματα των εργαζομένων καταστρατηγούνται. Αυτά δεν αντιμετωπίζονται με επικοινωνία και υποσχέσεις για πολύ καιρό ακόμη.
Αυτό όμως ισχύει και για την αντιπολίτευση. Από την οποία οι απαιτήσεις των πολιτών αυξάνονται. Η ψήφος στην επικοινωνία και στο άγνωστο, που έδωσε η βάση του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόσφατη εκλογή του Προέδρου του, εκφράζει μια αναζήτηση των πολιτών που πρέπει να προβληματίσει όλους μας.
Δεν πιστεύω όμως ότι οι δήθεν αντισυστημικές φαντασιώσεις και τα επικοινωνιακά τρικ μπορούν να πάνε μακριά. Ούτε μόνο τα νέα και θελκτικά πρόσωπα, αν δεν εκφράζουν και πραγματικά νέες προοδευτικές πολιτικές.
Όπως όμως και δεν μπορεί να δώσει προοπτική μια πολιτική στηριγμένη στη ρητορεία του παρελθόντος, στην αγνόησή των νέων ρευμάτων που κυριαρχούν στην κοινωνία, μια πολιτική που δεν κατανοεί την απέχθεια των πολιτών στον διχαστικό λόγο και την όξυνση,
Είναι όσο ποτέ η ώρα για νέες πολιτικέs απαντήσεις. Η δημοκρατική ανατροπή και η αλλαγή σελίδας, η προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας, απαιτούν και αλλαγή παραδείγματος, νέες πρωτοβουλίες, σύγχρονες πολιτικές παρεμβάσεις στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.
Τίποτε δεν θα έρθει από μόνο του στην λογική του ώριμου φρούτου. Οι πολίτες πρέπει να αισθανθούν και πάλι ελπίδα για το μέλλον τους. Να πεισθούν ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο και να εμπιστευθούν τις πολιτικές δυνάμεις που το εκφράζουν.
Δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, χρειάζεται έμπνευση, κόπο και χρόνο.
Πάνω από όλα όμως τόλμη για νέες προσεγγίσεις, ριζοσπαστικές αλλά σύγχρονες λύσεις, με στόχευση και ρεαλισμό.
Λύσεις για τις νέες προκλήσεις στην υγεία, για τις συνέπειες της τεχνητής νοημοσύνης στην εργασία, για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, για τις νέες περιβαλλοντικές πολιτικές.
Το ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής μπορεί να πρωτοστατήσει σε αυτό.
Ναι πολλές φορές οι καινοτόμες θέσεις μας διαστρεβλώνονται η εξαφανίζονται από το προσκήνιο.
Το είδαμε στα φορολογικά θέματα πριν τις εκλογές. Που αφορούσαν την αποκατάσταση της δικαιοσύνης στη φορολογία, αλλά διαστρεβλώθηκαν συνειδητά από τους μιντιακουs υποστηρικτές της ΝΔ. Ενώ έθιγαν μόνο τους μεγάλους και ισχυρούς.
Το είδαμε πρόσφατα και στη Βουλή. Όπου η καινοτόμα προσέγγιση του Νίκου Ανδρουλάκη για τα εργασιακά, που -πέραν της αποδόμησης του μοντέλου των μηδενικών ωρών εργασίαs-συνέδεσε τις απαραίτητες ευελιξίες στις νέεs μορφέs εργασίας με την ασφάλεια του εργαζομένου και τη συλλογική διαπραγμάτευση, δεν πήρε δημοσιότητα, Αλλά αντίθετα επιχειρήθηκε να εμφανιστεί η παραδοσιακή αριστερά και η ξεπερασμένη ρητορική της, ως ο μόνος αντίπαλος της κυβερνητικής επιχείρησης απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, ο εύκολος αντίπαλος.
Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Με αξιοποίηση όλων ανεξαιρέτως των δυνάμεων και στελεχών του χώρου. Οι νέοι μπροστά και οι παλαιότεροι παρόντες με την εμπειρία τους.
Με ανοιχτή πρόσκληση προς όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους -στελέχη και μη -να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας, να επανέλθουν στην μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη.
Με ριζική αλλαγή της σχέσης μας με τα κοινωνικά κινήματα. Οι ρίζες του ΠΑΣΟΚ σε αυτά υπάρχουν, αλλά το δέντρο δεν βγάζει καρπούς. Δεν αρκεί να μιλάμε για εκλογικά αποτελέσματα χωρίς κοινωνική αντιστοίχιση. Είναι ώρα και οι κοινωνικές οργανώσεις να αναζητήσουν νέους δρόμους και ριζικές αλλαγές στις θέσεις και στην λειτουργία τους, ώστε να εκφράσουν και συσπειρώσουν τον χώρο τους.
Με ανοιχτό και τολμηρό διάλογο με νέους επιστήμονες, με ειδικούς, στελέχη της παραγωγής, επιχειρηματίες, αυτοδιοικητικά στελέχη, με πρωτοβουλίες του Ινστιτούτου μας, του Insocial, ώστε να εμπλουτίζουμε διαρκώς τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες μας.
Μπορούμε. Το διάστημα μέχρι τις ευρωεκλογές είναι αρκετό για να καταγράφει αυτή η νέα δυναμική. Ώστε στις επόμενεs εθνικές εκλογές η συντηρητική διακυβέρνηση της ΝΔ να αποτελέσει παρελθόν.
(Ο Χρήστος Πρωτόπαπας είναι πρώην υπουργός, μέλος της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής)
