Στην Αττική ζει και εργάζεται πάνω από το 40% του πληθυσμού και παράγεται περίπου το 50% του Α.Ε.Π.. Είναι Μια περιφέρεια με αυξημένες κοινωνικές ανισότητες και με μεγάλα οικονομικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα. Ακρίβεια, περιβαλλοντική υποβάθμιση με μεγάλες άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, στεγαστική κρίση με την εκτόξευση του κόστους απόκτησης σπιτιού και των ενοικίων, δραματική υποβάθμιση του συστήματος υγείας, υποβάθμιση των υποδομών.
Τα μνημόνια και οι κυβερνητικές πολιτικές, που έχουν γίνει ακόμα πιο επιθετικές από τις κυβερνήσεις της ΝΔ, παρόξυναν αυτά τα προβλήματα. Έχουν οδηγήσει σε μοντέλο ανάπτυξης που δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο στις ανάγκες της πλειοψηφίας των κατοίκων. Είναι ενδεικτικές οι επαναλαμβανόμενες καταστροφές, δείγμα αποτυχίας του κρατικού μηχανισμού και της αυτοδιοίκησης.
Το 33% των δασικών εκτάσεων της Αττικής έχουν καεί τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει με ερημοποίηση. Όμως, οι αναγκαίες δαπάνες για πυροπροστασία είναι ανεπαρκείς και συνεχώς μειώνονται. Στην εντελώς αθωράκιστη αντιπλημμυρικά Αττική, ακόμα και με μικρότερης έντασης φαινόμενα από αυτά της Θεσσαλίας, η καταστροφή θα ήταν ανυπολόγιστη. Όμως, δεν υπάρχει συνολικός αντιπλημμυρικός σχεδιασμός, ενώ ακόμη και τα όποια αποσπασματικά έργα καθυστερούν. Το 2023, στα αντιπλημμυρικά κατευθύνθηκε μόλις το 3% του προϋπολογισμού, ενώ αντίστοιχα ήταν τα επίπεδα και τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν πρόκειται για ανικανότητα ή ατυχία, αλλά για συνειδητές επιλογές. Οι περιφερειακές αρχές κατεύθυναν τους σημαντικούς διαθέσιμους πόρους σε μία πολιτική ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και διαμόρφωσαν μία στρατηγική με έμφαση στην τουριστική μονοκαλλιέργεια και στο real estate. Αποτέλεσαν συμπλήρωμα των κεντρικών πολιτικών.
Ωστόσο, μία άλλη πολιτική είναι σε σημαντικό βαθμό δυνατή. Η θωράκιση από τις φυσικές καταστροφές, η πρόσβαση σε κοινωνικά αγαθά που καλύπτουν κρίσιμες ανάγκες και βελτιώνουν την καθημερινότητα των πολιτών, η παροχή κοινωνικής προστασίας. Σε μια περίοδο που κοινωνία αντιμετωπίζει την ακρίβεια, την ανεργία, τη στεγαστική κρίση, η Περιφέρεια μπορεί και πρέπει να υποστηρίξει προγράμματα αντιμετώπισης της ανεργίας, στήριξης νοικοκυριών που απειλούνται με πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και εξώσεις, ενίσχυσης των κοινωνικών υπηρεσιών. Στο ζήτημα της κατοικίας, η Περιφέρεια θα μπορούσε να αξιοποιήσει σημαντικούς πόρους για την υποστήριξη προγραμμάτων κοινωνικής κατοικίας, αλλά και να παίξει ρόλο στον εξορθολογισμό της ανεξέλεγκτης τουριστικοποίησης που χειροτερεύει τη στεγαστική κρίση, δυσχεραίνει τις συνθήκες μετακίνησης, επιβαρύνει το περιβάλλον.
Μία τέτοια πολιτική θα απαιτούσε μια Περιφερειακή αρχή που δεν θα είναι εξάρτημα μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, αλλά θα ασκεί πολιτική για τη βελτίωση της ζωής των κατοίκων και όχι τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Στο Περιφερειακό Συμβούλιο είναι σημαντική η ενισχυμένη παρουσία δυνάμεων όπως η Ανυπότακτη Αττική, που με την παρέμβασή της στο Συμβούλιο εδώ και μια τετραετία αναδεικνύει τα προβλήματα, αγωνίζεται και θα συνεχίσει να δίνει μάχες για μέτρα και πολιτικές υπέρ των συμφερόντων της πλειοψηφίας.
Οι εκλογές στην Περιφέρεια Αττικής έχουν και αυτοτελή πολιτική σημασία λόγω του μεγέθους και του κεντρικού της ρόλου. Η κυβέρνηση βγήκε ενισχυμένη από τις βουλευτικές εκλογές. Για τη διατήρηση της επιρροής της παρά τις κραυγαλέες αποτυχίες, έπαιξε ρόλο, μεταξύ άλλων, ότι ήδη από τις εκλογές του 2019 κυριαρχούσε στην αυτοδιοίκηση και έτσι ενίσχυε τα πολιτικά δίκτυά της διαθέτοντας πόρους. Το γεγονός ότι η ΝΔ θεωρεί ότι έχει λευκή επιταγή έχει αποτελέσματα: καταστροφικές αποτυχίες (πυρκαγιές, πλημμύρες κ.λπ.), όξυνση μίας επιθετικής και ανάλγητης πολιτικής (εξώσεις, πλειστηριασμοί, εργασιακό νομοσχέδιο, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.). Ειδικά στην Αττική, η αποκαθήλωση του αποτυχημένου περιφερειάρχη Πατούλη και η επιλογή Χαρδαλιά που βαρίνεται με μεγάλες αποτυχίες όταν βρισκόταν σε θέσεις ευθύνης (πανδημία, πυρκαγιές, πλημμύρες), στοχεύει στον ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο του μεγάρου Μαξίμου στη ροή των μεγάλων πόρων που διαχειρίζεται η Περιφέρεια. Για να μετριαστεί η κυβερνητική αλαζονεία, είναι απαραίτητη η αποδοκιμασία των κυβερνητικών υποψηφίων.
Την ίδια στιγμή, σε πολιτικό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μετασχηματισμό και χάνει ακόμα και όποια επίφαση αριστερών χαρακτηριστικών, ενώ το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει κάποια ιδιαίτερη δυναμική. Οι υποψήφιοι που υποστηρίζουν στην Περιφέρεια Αττικής έχουν βαθιά συστημικά χαρακτηριστικά, με δεκαετίες σε θέσεις ευθύνης στην αυτοδιοίκηση και, παρά τις υπαρκτές διαφορές, υλοποίησαν ή συναίνεσαν σε μία αντίστοιχη πολιτική με αυτή που εφαρμόζουν κυβερνητικοί παράγοντες.
Είναι έτσι φανερό ότι υπάρχει κενό αντιπολίτευσης και ειδικά ριζοσπαστικής αριστερής αντιπολίτευσης. Σε αυτή τη συνθήκη, είναι απαραίτητη η ανασυγκρότηση ενός αριστερού, ριζοσπαστικού, ενωτικού, οικολογικού και φεμινιστικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία. Η Ανυπότακτη Αττική, άλλα και πολλές δημοτικές παρατάξεις μπορούν να συμβάλουν σε μια τέτοια κατεύθυνση στην Αττική.
Η Ανυπότακτη Αττική απευθύνεται στους εργαζόμενους, στις εργαζόμενες, στους νέους και στις νέες. Αλλά και στις γυναίκες που φαίνεται ότι στην πολιτική και την αυτοδιοίκηση ο ρόλος τους παραμένει συμπληρωματικός – δεν είναι τυχαίο ότι στην Αττική δεν υπάρχει άλλη γυναίκα υποψήφια περιφερειάρχης, ενώ είναι ελάχιστες σε πανελλαδικό επίπεδο σε περιφέρειες και δήμους.
Απευθύνεται και στον κόσμο της αριστεράς που απογοητεύεται για μια ακόμα φορά από τις εξελίξεις και τα φαινόμενα της απαξίωσης της πολιτικής των τελευταίων μηνών, για να συμβάλουμε από κοινού σε μία νέα προσπάθεια κινηματικής και πολιτικής ανασυγκρότησης.
Έχοντας διευρύνει τις δυνάμεις μας, φιλοδοξούμε να αποτελέσουμε μια ισχυρή αγωνιστική αντιπολίτευση, που θα μεταφέρει τις αγωνίες και διεκδικήσεις των κατοίκων και θα πετυχαίνει κατακτήσεις για τους πολλούς και τις πολλές. Αλλά και να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση της κινηματικής, ενωτικής, πλουραλιστικής και οικολογικής αριστεράς που έχει ανάγκη η Αττική και η κοινωνία.
(Η Μαριάνα Τσίχλη είναι υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής με την «Ανυπότακτη Αττική»)
