Την Δευτέρα, 15 Φεβρουαρίου, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας ως προς το Κουρδικό.
Με αφορμή τον θάνατο δεκατριών Τούρκων Αιχμαλώτων του ΡΚΚ με την Άγκυρα και τους Κούρδους αντάρτες να αλληλοκατηγορούνται το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αποδοκίμαζε το ΡΚΚ εάν είχε προβεί στην εκτέλεση των αιχμαλώτων.
Αυτό το συμβάν προκάλεσε μια πρωτοφανή, ακόμη και για τα δικά του μέτρα, ρητορική έκρηξη του Ερντογάν που κατηγόρησε ευθέως τις ΗΠΑ ότι στηρίζει την τρομοκρατική δράση του ΡΚΚ.
Ακολούθησε η τηλεφωνική επικοινωνία Μπλίνκεν-Τσαβούσογλου όπου ο επικεφαλής της Αμερικανικής Διπλωματίας αποδοκίμασε χωρίς περιστροφές την σφαγή των αιχμαλώτων την οποία χρέωσε στους τρομοκράτες του ΡΚΚ.
Όταν η τουρκική πλευρά επιμένει ότι οι Συροκουρδικές οργανώσεις PYD–YPG είναι το ΡΚΚ με άλλο όνομα έχει δίκιο.
Αυτό όμως που παραλείπει να πει και να παραδεχθεί είναι το ότι η Ουάσιγκτον τηρεί μια τυπική και ταυτόχρονα μια ουσιαστική διαφοροποίηση.
Το ΡΚΚ εξακολουθεί να είναι στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Το σημαντικότερο όμως που έχει προκύψει την τελευταία εξαετία είναι ότι η ανάπτυξη της στήριξης του PYD-YPG στην Βορειοανατολική Συρία από τις ΗΠΑ συνοδεύεται από μια Ντε Φάκτο μονομερή αποχή από την ένοπλη δράση του ΡΚΚ στην Νοτιοανατολική Τουρκία.
Τελευταία μεγάλης κλίμακας επίθεση του ΡΚΚ στην Νοτιοανατολική Τουρκία ήταν οι μάχες τον χειμώνα του 2015-16 που κατεγράφησαν όχι μόνον στους δύσβατους παραμεθόριους ορεινούς όγκους αλλά και με σκληρές οδομαχίες τετράγωνο με τετράγωνο στην πόλη Ντιαρμπεκίρ.
Είναι προφανές ότι η στήριξη της Ντε Φάκτο ημιανεξάρτητης Κουρδικής Βορειονατολικής Συρίας από τις ΗΠΑ είχε ως αδιαπραγμάτευτο όρο την δέσμευση των ηγεσιών του PYD-YPG αλλά και του ΡΚΚ ότι η περιοχή δεν θα γίνει ορμητήριο και βάση υποστήριξης ένοπλης ανταρτικής δράσης εντός Τουρκίας.
Χωρίς να διακινδυνεύσει μια γενικευμένη εισβολή στην Βορειοανατολική Συρία που θα την έφερνε σε μετωπική σύγκρουση με τις ΗΠΑ, η Άγκυρα πλήττει ολοένα και πιο συχνά τα ορμητήρια του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ και πιο συγκεκριμένα στις περιοχές Καντίλ και Σιντζάρ.
Η ανάδειξη των Κούρδων της Συρίας ως στρατηγικού συμμάχου των ΗΠΑ στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή δεν μπορεί για την Άγκυρα να εξισορροπηθεί με τις όποιες εγγυήσεις της Ουάσιγκτον ότι δεν θα υπάρξει ένοπλη δράση στην Νοτιοανατολική Τουρκία.
Η Τουρκία είχε από τα μέσα της δεκαετίας του 90 αναπτύξει στενές σχέσεις συνεργασίας με το Κουρδικό Βόρειο Ιράκ μέχρι και της διεξαγωγής κοινών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων κατά του ΡΚΚ.
Όταν το Φθινόπωρο του 1998 μετά από τελεσίγραφο της Τουρκίας σταμάτησε να στηρίζει το ΡΚΚ και απέλασε τον Οτσαλάν η Άγκυρα διασφάλισε τον τερματισμό της δυνατότητας του ΡΚΚ να καταφεύγει σε βάσεις εκτός συνόρων.
Με άλλα λόγια η συμμαχία των ΗΠΑ με το PYD-YPGακύρωσε τα πλεονεκτήματα που είχε κατοχυρώσει η Άγκυρα με τον εξαναγκασμό του Άσσαντ να τερματίσει την στήριξη της Δαμασκού στο ΡΚΚ.
Κανένας συμψηφισμός ή συμβιβασμός, κανένα αντισταθμιστικό κίνητρο, καμιά εξισορροπητική προσφορά σε άλλο μέτωπο δεν πρόκειται να κάνει αποδεκτή η έστω ανεκτή από τον Ερντογάν την πολιτική των ΗΠΑ στο Κουρδικό.
Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος
