Ποιος δεν συγκλονίστηκε από την κραυγή δικαίωσης της Μάγδας Φύσσα (Ο Παύλος νίκησε!)στο άκουσμα της δικαστικής απόφασης για την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Στη συνέχεια, όμως, η γυναίκα-σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα είπε κάτι ακόμη που διέλαθε της προσοχής αρκετών. «Μας ανοίγεται ένας καλός δρόμος, αλλά δεν κερδίζεται έτσι ο φασισμός. Χρειάζεται αγώνας» ανέφερε συγκεκριμένα.
Η πολιτική αντιπαράθεση κυβέρνησης – αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέσω των πρωτοσέλιδων της Κυριακής, αποδεικνύει ότι τα λόγια της Μάγδας Φύσσα δεν ακούστηκαν όσο θα έπρεπε. Προφανώς και δεν υποτιμά κανείς την ανάγκη να αναδειχθούν οι ευθύνες όσων συνομίλησαν παρασκηνιακά με τη Χρυσή Αυγή ή όσων σχετικοποίησαν, κανονικοποίησαν και «ξέπλυναν» τον φασιστικό χαρακτήρα της. Όμως το πρωτεύων αυτή τη στιγμή είναι άλλο: Να αποτραπεί κάθε ενδεχόμενο διαιώνισης του χρυσαυγιτισμού, είτε μέσω του υφιστάμενου πολιτικού μανδύα της Χρυσής Αυγής, είτε μέσω άλλου κομματικού φορέα.
Αντί λοιπόν να αναλώνει κανείς τις δυνάμεις του στην παρελθοντολογία, θα ήταν προτιμότερο να την κατευθύνει σε δράσεις που θα βάλουν οριστικά τη Χρυσή Αυγή στα αζήτητα της ιστορίας. Τρεις πρωτοβουλίες, που μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση και να αποδείξουν ποιος εννοεί πραγματικά ότι πολεμά τη Χρυσή Αυγή, είναι οι εξής:
– Αναθεώρηση της κείμενης νομοθεσίας ώστε να επιτραπεί στη δικαιοσύνη να απαγορεύει σε φασιστικές ομάδες και νοσταλγούς του ναζισμού να λειτουργούν υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος ή να συμμετέχουν στις εκλογές, ακόμη και αν επιχειρούν να αποκρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα τους από το καταστατικό.
– Διακομματικός πολιτικός εξοβελισμός του χρυσαυγιτισμού που αναπαράγεται, δυστυχώς, σήμερα στη Βουλή με ακραίες δηλώσεις για τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης προσφύγων/μεταναστών σε «ξερονήσια» και για «εισβολή τανκς στην ΕΡΤ» αλλά και μέσω της στοχοποίησης Ελλήνων εξαιτίας του χρώματός τους, όπως συνέβη στην περίπτωση του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
– Άμεση εκρίζωση των χρυσαυγίτικων θυλάκων που δρουν ακόμη στην Ελληνική Αστυνομία όπως επιβεβαιώνεται τόσο από τις συνταρακτικές αποκαλύψεις του συνηγόρου των Αιγυπτίων αλιεργατών, Θανάση Καμπαγιάννη, όσο και από τις καταγγελίες για ρατσιστική βία επίορκων αστυνομικών.
Ο κίνδυνος του χρυσαυγιτισμού δεν αντιμετωπίζεται, εκ του ασφαλούς, με πολιτικά συνθήματα για το χθες, αλλά με δημοκρατικές πράξεις προσανατολισμένες στο σήμερα και το αύριο. Οι δεκάδες χιλιάδες πολίτες που κατέκλυσαν την Λεωφόρο Αλεξάνδρας την Τετάρτη αλλά και ένα θαρραλέο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας το οποίο αντέδρασε από την πρώτη στιγμή στους τραμπούκους του Μιχαλολιάκου έχουν αποδείξει ότι εννοούν όσα λένε. Οι υπόλοιποι κρίνονται ακόμη…
(Ο Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου είναι δημοσιογράφος)
