Opinions

Κώστας Αλεξίου: Οι δέκα πληγές της Αθήνας που επέφερε η πολιτική Μπακογιάννη

Την Κυριακή οι πολίτες πρέπει να αποφασίσουν. Ή θα βάλουν τέλος στην ασχήμια και τα συμφέροντα ή θα πάμε άλλα πέντε χρόνια στο «βγαίνει και δε βγαίνει»!

Βαδίζοντας προς το τέλος της θητείας της Δημοτικής αρχής ο απολογισμός της διοίκησης Μπακογιάννη αποδεικνύει ότι χάθηκαν ακόμη τέσσερα χρόνια για τη πόλη μας.

Η Αθήνα αποτελεί μια ευρωπαϊκή μητρόπολη που έχει μείνει πίσω από αντίστοιχες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σε όλους τους μετρήσιμους δείκτες. Ορισμένα βήματα που έγιναν δεν απάντησαν σε βασικά θέματα που σχετίζονται με έξυπνες πόλεις, καλές πρακτικές και συμμόρφωση με ευρωπαϊκές οδηγίες.

Οι πληγές που αφήνει η διακυβέρνηση Μπακογιάννη αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, η κατάσταση θα γίνει δύσκολα αναστρέψιμη.

Δέκα είναι τα κομβικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει η νέα δημοτική αρχή των προοδευτικών-δημοκρατικών δυνάμεων στη πόλη.

1. Ο Κώστας Μπακογιάννης υπήρξε βασικός συνεργός των εταιρειών real estate και των επιχειρηματιών του τουρισμού στην άκρατη, ανεξέλεγκτη, μονομερή και πλήρη μονοθεματική τουριστικοποίηση του κέντρου της Αθήνας. Ουδείς ισχυρίζεται ότι δεν θέλει την τουριστική ανάπτυξη, την αύξηση της επισκεψιμότητας των τουριστών και τη δημιουργία υποδομών εξυπηρέτησης.

Αυτό όμως που γίνεται στο κέντρο της πόλης, με τα 86 νέα ξενοδοχεία, τις αγοροπωλησίες ακινήτων, τη μετατροπή κατοικιών σε Airbnb, τη βίαιη εκδίωξη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, την επικράτηση μεγάλων αλυσίδων εμπορικών επιχειρήσεων και εστίασης, προσομοιάζει με πρόσκαιρη ανάπτυξη της αρπαχτής, που εφαρμόστηκε πριν 20 χρόνια σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και άφησε πίσω της συντρίμμια.

Η Δημοτική αρχή διευκόλυνε με κάθε τρόπο αυτά τα σχέδια δαπανώντας πάνω από 20 εκ. σε αναπλάσεις, πεζοδρομήσεις και ανακαινίσεις – και σε αυτό εντάσσεται και η ταλαιπωρία του μεγάλου περιπάτου. Επίσης, δεν έλαβε κανένα μέτρο προστασίας της κατοικίας, των εμπορικών σημάτων του κέντρου και του κτιριακού αποθέματος προκειμένου να μη μετατραπούν όλα σε ξενοδοχεία.

2. Η κλιματική κρίση δείχνει τα δόντια της με κάθε ευκαιρία, αλλά ολιστικό σχέδιο παρεμβάσεων από την πλευρά του Δήμου δεν υπάρχει. Παρά το ότι ο κ. Μπακογιάννης συνυπέγραψε τη σύμβαση της Γλασκώβης, όπου τέθηκαν συγκεκριμένοι στόχοι για τους ΟΤΑ, στη πράξη το μόνο που κάνει είναι επικοινωνία και αποσπασματικά έργα.

Η Αθήνα έχει ανάγκη από μια ολιστική μελέτη αντιμετώπισης των πλημμυρικών φαινομένων, για την οποία οι προϋπολογισμοί του ΔΑ για 10 έτη προέβλεπαν δαπάνη 3,5 εκ., την οποία ο κ. Μπακογιάννης απενένταξε το 2022 γιατί απλά δεν έβγαινε!!! Στη πράξη οι πρόσφατες βροχοπτώσεις απέδειξαν ότι, πέραν του καθαρισμού φρεατίων, απαιτούνται πιο βαθιές αλλαγές στις υποδομές με αύξηση της διατομής των σωληνώσεων διοχέτευσης ομβρίων και επέκταση του δικτύου ειδικά στις περιοχές της δυτικής Αθήνας.

Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα θέματα που σχετίζονται με τη κλιματική κρίση και αφορούν την ενεργειακή αναβάθμιση δομών και υποδομών, δρόμων, πεζοδρομίων και χώρων πρασίνου. Στα πεζοδρόμια υπάρχει καθυστέρηση και η εκτέλεση του έργου βρίσκεται στο 20%, οι αφαλτοστρώσεις -που αποτελούν προγραμματισμό της Περιφερειακής Αρχής Ρένας Δούρου- βρίσκονται στο 60%, η προσβασιμότητα στο 20% και στο πράσινο το μόνο που κάνει η Δημοτική αρχή είναι να συντηρεί το υπάρχον πράσινο χωρίς πολιτική περαιτέρω ανάπτυξης.

3. Τα σχολεία του Δήμου της Αθήνας στη συντριπτική τους πλειονότητα στεγάζονται σε παλαιά κτίρια και χρήζουν σοβαρής συντήρησης και εκσυγχρονισμού τους. Κάθε μέρα έχουμε δυσάρεστα περιστατικά, όπως να πέφτουν σοβάδες, ενώ αρκετά νηπιαγωγεία στεγάζονται σε κοντέινερ και isobox. Η Δημοτική αρχή, ενώ έχει ενεργή εργολαβία συντήρησης σχολικών κτιρίων, για λόγους ρευστότητας μετέφερε τον κύριο όγκο των παρεμβάσεων στο τεχνικό πρόγραμμα 2024-2025 και παρενέβη μόνο σε επείγοντα περιστατικά. Μετέφερε δηλαδή την εργολαβία εκτός δημοτικής θητείας, τουτέστιν στις καλένδες.

Ο Δήμος Αθηναίων έχει ανάγκη ενός μεγάλου σχεδίου ριζικής αναμόρφωσης των σχολικών κτιρίων, ολοκληρωμένης συντήρησης και εκσυγχρονισμού τους. Έχει επίσης ανάγκη για σχολική στέγη, κυρίως στην προσχολική εκπαίδευση, αλλά και στην υποχρεωτική εκπαίδευση στην περιοχή Κυψέλης-Πατησίων. Και σε αυτό το ζήτημα ο κ. Μπακογιάννης δεν πρέπει να αισθάνεται διόλου υπερήφανος.

3. Το χάσμα μεταξύ του κέντρου της Αθήνας και των 129 γειτονιών που είναι ενταγμένες σε 7 δημοτικές κοινότητες(ΔΚ) στα τέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης Μπακογιάννη διευρύνθηκε σε όλα τα επίπεδα. Η δημοτική αρχή δεν ασχολήθηκε με τις ΔΚ, δεν παραχώρησε αρμοδιότητες, όπως είχε το δικαίωμα να κάνει, έτρεξε μόνο ασφαλτοστρώσεις και τα έργα υποδομής περιορίστηκαν σε καθαρισμούς φρεατίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα έργα κατασκευής δικτύου αποχέτευσης στα Σεπόλια και στον Κολωνό, όπου ακόμη υπάρχουν βόθροι. Παρά το ότι συνεχίζεται η εργολαβία από το 2016, η υλοποίηση βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο και έχει παραταθεί μέχρι το 2024!!!

4. Το πράσινο στη πόλη βρίσκεται σε οριακό επίπεδο. Η Αθήνα είναι τελευταία από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στην αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο(2%). Η δημαρχία Μπακογιάννη περιόρισε την υποχρέωση για το πράσινο προωθώντας εργολαβία 40 εκ., που περιλαμβάνει μόνο συντήρηση του υπάρχοντος πρασίνου και αντικατάσταση όσων δένδρων καταστρέφονται. Οι προεκλογικές διακηρύξεις για αύξηση του πρασίνου στη πόλη, για φύτευση 75 χιλιάδων νέων δένδρων, για πράσινες ταράτσες κλ.π. κατέληξαν απλώς επικοινωνιακές μπούρδες!!! Στα 4 αυτά χρόνια η υπηρεσία πρασίνου κατέστη ανενεργή και το πράσινο της πόλης παραδόθηκε στα ιδιωτικά συμφέροντα! Τα 12 πάρκα τσέπης που δημιουργήθηκαν από δωρεές εταιρειών σε δεσμευμένους ελεύθερους χώρους πριν 30 χρόνια αποτέλεσαν λύσεις ανάγκης για να περισωθούν οι χώροι από την επιστροφή τους σε ιδιώτες. Υπήρχαν όμως και άλλοι 130 τουλάχιστον δεσμευμένοι χώροι που ο Δήμος έχει αφήσει να ρημάζουν.

Απαιτούνται επειγόντως έργα ανάπτυξης του πρασίνου, άμεσα σε ποσοστό τουλάχιστον 10%, πρωτοβουλίες εμπλουτισμού του υπάρχοντος και δημιουργία νέων νησίδων πρασίνου, για τον περιορισμού του φαινομένου των θερμικών νησίδων το καλοκαίρι.

5. Απαλλοτριώσεις – ελεύθεροι χώροι. Οι 40 απαλλοτριώσεις και αγορές οικοπέδων που ήταν ενταγμένες στον προϋπολογισμό του 2019 παρέμειναν μηδενικές και οι 9 που είχε εντάξει η δημαρχία Καμίνη για να εκτελεστούν απεντάχθηκαν. Το σύνολο των υπολοίπων που πληρώθηκαν αφορά 4 που τελεσιδίκησαν σε δικαστήρια και 3 που επέλεξε η διοίκηση αυθαίρετα. Απεναντίας, προχώρησαν οι υποχρεωτικές απαλλοτριώσεις και εξαγορές στα οικοδομικά τετράγωνα που σχετίζονται με την κατασκευή του γηπέδου στον Βοτανικό.

6. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση του ΔΑ δεν διαθέτει πλέον υπηρεσία που μπορεί να υποστηρίξει την ψηφιακή λειτουργία του Δήμου. Η υπηρεσία αποψιλώθηκε, διεκπεραιώνει γραφειοκρατικά θέματα και η αρμοδιότητα ελέγχου και λειτουργίας των ηλεκτρονικών συστημάτων έχει μεταφερθεί στην εταιρεία του Δήμου (ΔΑΕΜ ΑΕ). Η ΔΑΕΜ λειτουργεί με όρους εκτός του δημόσιου λογιστικού και μέσω ιδιωτών, αφού δεν έχει υπηρεσία υποστήριξης. Έτσι, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση του δήμου ανήκει πλέον σε ιδιώτες.

7. Η ανακύκλωση αποτελεί το μεγάλο φιάσκο της 4ετίας Μπακογιάννη. Τα μεγάλα λόγια για διαλογή στη πηγή αποτέλεσαν για μια ακόμα φορά διακηρύξεις, αφού ούτε που ασχολήθηκαν με αυτά στη διάρκεια της 4ετίας. Για να περισωθεί ο κ. Μπακογιάννης το ΥΠΕΣ παρανόμως προώθησε διαγωνισμούς 65 εκ. για τα σπιτάκια ανακύκλωσης, από τα οποία ο ΔΑ πήρε 18,8 εκ. για τη δημιουργία 50 γωνιών ανακύκλωσης. Όλους τους διαγωνισμούς-φωτογραφία κέρδισε η εταιρία ΤΕΧΑΝ ΑΕ, που ήταν και η μοναδική που συμμετείχε!!. Να όμως που η ευρωπαία επίτροπος Φερέιρα ζητά εξηγήσεις για παράβαση της οδηγίας και μπλόκαρε τη χρηματοδότηση ως παράνομη! Παρ’ όλα αυτά, ο ΔΑ εγκατέστησε τα σπιτάκια, τα οποία κόστισαν 294 χιλ. ευρώ το ένα(!), όταν σε όλη την Ευρώπη το κόστος κυμάνθηκε από 80.000 ως 120.000! Και όλο αυτό χωρίς διαφήμιση του έργου και εκπαίδευση του πληθυσμού, ενώ τα πράσινα σημεία που υπήρχαν στο τεχνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση από το Πράσινο ταμείο πήγαν και αυτά στις καλένδες!

8. Μυστήριο εξακολουθεί να διέπει τον προϋπολογισμό του ΔΑ, αφού ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις τι συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο. Ο προϋπολογισμός του ΔΑ υπερβαίνει το 1 δισ., αλλά στην ουσία πρόκειται για ένα πλασματικό λογιστικό νούμερο. Ο πραγματικός προϋπολογισμός είναι 550 εκ. περίπου και από αυτά λειτουργικά για επενδύσεις είναι περίπου 125 εκ. Τα υπόλοιπα που αναγράφονται είναι δαπάνες κρατικών υπηρεσιών. Ο προϋπολογισμός του ΔΑ δεν έχει ακόμη εναρμονιστεί με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα, δεν έχει δομή που να δίνει στοιχεία σε πραγματικό χρόνο, δεν έχει εικόνα απορρόφησης δαπανών παρά μόνο στην εκκαθάριση έργων, είναι ασύνδετος και δεν δίδει ποτέ το πραγματικό κόστος έργων παρά μόνο αν δημοσιευτεί στη “Διαύγεια”. Αυτός που είναι αναρτημένος στο Διαδίκτυο περιέχει νούμερα και προβλέψεις που δεν δίνουν αποτελέσματα άμεσα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Μπακογιάννης έχει αφήσει τον χειρισμό και το κλείσιμο του προϋπολογισμού σε ένα μόλις άτομο, που τον έκανε σύμβουλό του. Πρόκειται για δαιδαλώδες μόρφωμα, μνημείο αδιαφάνειας και τυπικής νομικής διεκπεραίωσης. Το γεγονός ότι επικαλείται ο δήμαρχος τη Moody’s δεν αναιρεί τα παραπάνω. Η πιστοληπτική αναβάθμιση του ΔΑ αφορά φερεγγυότητα για ενδεχόμενο δανεισμό και δεν σχετίζεται με την ατάκτως συγκροτημένη λειτουργία του προϋπολογισμού του.

9. Ο ηλεκτροφωτισμός στην πόλη είναι βελτιωμένος κατά 20% (τόσο μόνο έχει εκτελεστεί από το σύνολο του έργου) και αφορά το κέντρο της Πόλης και κεντρικούς δρόμους. Η σκανδαλώδης εργολαβία (μόνο μια εταιρεία, φωτογραφικές διατάξεις κ.λπ.) του ηλεκτροφωτισμού, προϋπολογισμού 53 εκ., πέραν της υπερκοστολόγησης, 4 χρόνια μετά δεν έχει αλλάξει τα δεδομένα στη πόλη. Η Αθήνα παραμένει μια πόλη σκοτεινή και οι γειτονιές θεοσκότεινες!

10. Ασφάλεια υποσχέθηκε ο κ. Μπακογιάννης εννοώντας προφανώς μόνο τα Εξάρχεια. Όλη η πολιτική ασφαλείας εστιάστηκε γύρω από το Πολυτεχνείο, την Πλατεία Εξαρχείων και τον λόφο του Στρέφη, αλλά ακόμη κανείς πολιτικός δεν μπορεί να κυκλοφορήσει εκεί. Οι διακηρύξεις για αστυνομικά μέτρα, μεικτές περιπολίες και τήρηση κανόνων μετατράπηκαν μόνο σε κλήσεις για παρκαρίσματα!! Ασφάλεια όμως δεν είναι μόνο η αστυνομία και ειδικά για τον Δήμο άλλες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες. Ασφάλεια είναι να περπατάς στα πεζοδρόμια και να μην σκοντάφτεις, ασφάλεια είναι να μη γλιστράς από τη βρόμα όταν περπατάς, να μπορούν να κυκλοφορούν οι ανάπηροι με αμαξίδιο, να υπάρχει σήμανση για υγιείς και ΑμεΑ, να μη σε παρασέρνει το ρεύμα στις νεροποντές κ.λπ. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Μπακογιάννη.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμη, όπως για τις επιπτώσεις των παρεμβάσεών του στον χαμό του κυκλοφοριακού, στα εμποδιζόμενα άτομα, στους εξαρτημένους και τους αστέγους αλλά και τη στεγαστική πολιτική και την ενίσχυση των νέων ζευγαριών, τα αχρησιμοποίητα κτίρια κ.λπ. Όλα όμως καταλήγουν σε ένα κεντρικό ζήτημα: Την Κυριακή οι πολίτες πρέπει να αποφασίσουν. Ή θα βάλουν τέλος στην ασχήμια και τα συμφέροντα ή θα πάμε άλλα πέντε χρόνια στο “βγαίνει και δε βγαίνει”!

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ θα είναι εκεί και ο Κώστας Ζαχαριάδης επίσης.

Καλούμε τις Αθηναίες και τους Αθηναίους να μας εμπιστευτούν.

(Ο Κώστας Αλεξίου είναι δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος με την “Ανοιχτή Πόλη”)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Chevron Left
Διονύσης Τεμπονέρας: Οι συντάξεις των δικαστών και η διαρκής κατάσταση ανάγκης
Γιάννης Γούναρης: H Ευρώπη στη Χώρα των Θαυμάτων
Chevron Right