Ξέραμε μέχρι τώρα ότι οι συμμορίες δημιουργούνται σε περιοχές υποβαθμισμένες όπου οι νέοι δεν έχουν διέξοδο ή υπάρχει οικονομική ανέχεια. Στη διεθνή σκηνή είναι γνωστοί οι κίνδυνοι στο Μπρόνξ της Ν. Υόρκης, σε γειτονιές μεγάλων πόλεων.
Βλέπουμε όμως τα τελευταία χρόνια φαινόμενα βίας και συγκρούσεις συμμοριών στη χώρα μας όχι τόσο σε φτωχές περιοχές αλλά στα νότια προάστια, στα βόρεια, στο κέντρο της Αθήνας και στην περιοχή της Ακρόπολης.
Η Ν.Δ. έχει κάνει σημαία τον «νόμο και την τάξη» όπως συνηθίζουν όλα τα συντηρητικά κόμματα ανά τον κόσμο.
Αφού τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ διόγκωνε κάθε περιστατικό ακόμη και τροχαία ατυχήματα και ρίψεις προκηρύξεων, εκλέχτηκε υποσχόμενη ότι θα επιβάλλει μια γενικότερη ασφάλεια.
Είναι γνωστό ότι οι πολίτες αναπολούν τα παλιά χρόνια που ίσως δεν τα έχουν ζήσει αλλά έχουν ακούσει ότι οι πόρτες ήταν ξεκλείδωτες και επιθυμούν την επιστροφή σε αυτού του είδους την ασφάλεια. Αυτό εκμεταλλεύτηκε η Ν.Δ. και καλλιέργησε κλίμα ανασφάλειας για να κερδίσει τις εκλογές το 2019.
Κι ας είχε μειωθεί το βαρύ έγκλημα κατά 30% σε σχέση με τις προηγούμενες τετραετίες κι ας είχε υπάρξει πόλεμος απέναντι στα ναρκωτικά που είναι το κέντρο της εγκληματικότητας. Ήταν η εποχή που ήταν ελάχιστα τα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και παρόλα αυτά διογκώνονταν από μερικούς «υπερπροοδευτικούς» που ζητούσαν «εκδημοκρατισμό» της Αστυνομίας. Δεν τους έφτανε ο έλεγχος των πράξεων ήθελαν και διαμόρφωση των συνειδήσεων των αστυνομικών. Βολονταρισμός και μικροψυχία.
Έτσι με το ψέμα και την προσμονή μεγαλύτερης ασφάλειας η Ν.Δ. κέρδισε τις εκλογές.
Και τι έγινε μετά; Επικεντρώθηκε στην αντιμετώπιση των κοινωνικών και νεανικών αντιδράσεων προκειμένου να περάσει το αντικοινωνικό της πρόγραμμα. Τα δυο χρόνια της πανδημίας την βοήθησαν για να επιβάλλει «ηρεμία» στην κοινωνία. Ο κόσμος ήταν κλεισμένος στα σπίτια του και παρόλα αυτά το έγκλημα δεν μειώθηκε.
Οι νέοι αντιμετωπίσθηκαν με σκληρά μέτρα, είσοδο της Αστυνομίας στα Πανεπιστήμια και ίδρυση Πανεπιστημιακής Αστυνομίας όχι με έλεγχο των Αρχών του Πανεπιστημίου αλλά του Υπουργείου ΠΡΟ-ΠΟ. Περιστατικά όπως στην πλατεία της Ν. Σμύρνης είναι ενδεικτικά.
Το κέντρο βάρους της πολιτικής του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης επί Ν.Δ. ήταν η καταστολή. Προσέλαβαν 4.500 αστυνομικούς για να επιβάλουν την τάξη αλλά τάξη δεν είδαμε. Για την ακρίβεια αυξήθηκε η βαριά εγκληματικότητα, βλέπουμε καθημερινά περιστατικά με πυροβολισμούς και ξεκαθαρίσματα λογαριασμών, βιαιότητα στη νεολαία ακόμη και ληστείες των καλά φυλασσόμενων τραπεζών. Ο μύθος της ασφάλειας της Ν.Δ. κατέρρευσε με πάταγο και αυτό δεν είναι τυχαίο.
Έδωσαν βάρος στην καταστολή και έρχονται ανενόχλητα τα ναρκωτικά από την Αλβανία στη δυτική Αττική μαζί με τα κοντέινερ στον Πειραιά από την Κολομβία. Στη Μύκονο και τη Ζάκυνθο πάρτι με τα ναρκωτικά. Έκαναν σημαία τις άρσεις καταλήψεων κάποιων περιθωριακών και τα Εξάρχεια. Και τώρα υπάρχει βία και στα Εξάρχεια και παντού.
Οι μαθητές σπρώχτηκαν μακριά από την πολιτική διαμαρτυρία όπου ένοιωθαν ότι είχαν κάποιο στόχο αλλαγής των πραγμάτων, έμειναν χωρίς όραμα και αφέθηκαν στην αυτοπροστασία τους μέσω ομάδων και συμμοριών. Η μια συμμορία απειλεί την άλλη και το ντόμινο της βίας διογκώθηκε. Τα ψεύτικα «όνειρα» των ναρκωτικών αντικατέστησαν το πολιτικό όραμα.
Κάποιοι επιτήδειοι ναρκέμποροι στρατολόγησαν συμμορίες για διεύρυνση των περιοχών δράσης τους στα προάστια και εκεί άρχισε άλλος κύκλος βίας.
Η Αστυνομία παρά τις προσλήψεις έμεινε χωρίς προτεραιότητες για την αντιμετώπιση του εγκλήματος, χωρίς σφιχτό πολιτικό έλεγχο για αντιμετώπιση των αυθαιρεσιών και με την αντίληψη ότι «είναι το κράτος».
Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια. Οι πολιτικές προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι λάθος.
Χρειάζεται επιστροφή στο κυνήγι των ναρκωτικών που είναι η καρδιά της εγκληματικότητας. Τα Αριστερά κόμματα θα πρέπει να επιδιώξουν την επιστροφή της πολιτικοποίησης της νεολαίας. Αν δεν είναι αργά…
(Ο Νίκος Τόσκας είναι πρώην υπουργός και υποστράτηγος ε.α.)
