Αναμφισβήτητα χθες βράδυ νίκησαν η δημοκρατία και οι θεσμοί. Κάτι που, προφανώς, θα επαναληφθεί και την προσεχή Κυριακή.
Στις τοπικές-αυτοδιοικητικές εκλογές όμως εκτός από τους θεσμούς, κάτι πρέπει να παραπέμπει σε περιφερειακή ανάπτυξη. Κάτι σε αποκέντρωση.
Γιατί:
- Αν το σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας είναι το Δημογραφικό (γηράσκουμε ως έθνος, μειώνεται ο πληθυσμός, στερούμαστε εργατικών χεριών και χάνουμε καταναλωτές), θα ανέμενε κανείς πόλεις και χωριά πιο φιλικά για την οικογένεια.
Αντιθέτως, το φαινόμενο της (εσωτερικής) μετανάστευσης θα ενταθεί λόγω έλλειψης σχολείων, γηπέδων, παιδικών χαρών, οικονομικής δυσπραγίας στα χωριά…
- Αν το δεύτερο πιο σοβαρό ζήτημα της σύγχρονης ιστορίας μας είναι οι περιφερειακές ανισότητες (μεταξύ κέντρου και επαρχίας, ανάμεσα στις τουριστικές ζώνες και τις αγροτοκτηνοτροφικές περιοχές), το χάσμα θα διευρυνθεί και μετά από αυτό το θρίαμβο των θεσμών.
- Αν η ανάπτυξή μας πάσχει από την συγκέντρωση του πλούτου και εξουσίας σε ελάχιστα χέρια, πυροδοτώντας έτσι φαινόμενα παραίτησης ή, ακόμη, τυφλής βίας στην κοινωνία μας, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι Δήμαρχοι (ήδη) εξελέγησαν, ή θα εκλεγούν σε έξι ημέρες, όσοι διέθεσαν τα περισσότερα χρήματα (ή είχαν πίσω τους ισχυρούς χορηγούς που έχουν «κλειδώσει» αντίστοιχες δουλειές).
Πρόσθετα, λόγω κομματικού ελέγχου των εθνικών πόρων, περιφέρειες και Δήμοι έχουν αυτονομηθεί και λόγω των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Κοινοτικά κονδύλια πάνε απ’ ευθείας στην Περιφέρεια. Και κατά το σύνηθες, αυτά -σε μεγάλο βαθμό- κατανέμονται εις τρόπον ώστε να αναπαράγονται οι ίδιοι τοπάρχες…
Στη νέα θητεία οι Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι θα έχουν να κατανείμουν άνω των 12 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ταυτόχρονα, λίγα πράγματα έχουμε διδαχτεί από τα πρόσφατα δυστυχήματα (Θεσσαλία, Τέμπη, φωτιές κ.α.). Και τίποτε δεν προμηνύει ότι θα βελτιωθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών στη δύσμοιρη πατρίδα μας.
Και στο μέλλον οι εποχές μας θα είναι αγνώριστες από την κλιματική αλλαγή και με σαθρές υποδομές απέναντι στα καιρικά φαινόμενα.
Η σαλάτα μας πιο ακριβή και δηλητηριασμένη από τα φυτοφάρμακα.
Τα νησιά μας, κανιβαλισμένα από την άναρχη δόμηση, θα είναι οικονομικά απλησίαστα για πολλούς από εμάς.
Και η δουλεία μας όλο και πιο ανασφαλής…
Γιατί σταμάτησαν να λειτουργούν οι Κοινότητες (τοπικά ή μέσα στις πόλεις). Να έχουν αποφασιστικό λόγο οι πολίτες, αντί οι Πρόεδροι και τα Κοινοτικά Συμβούλια να είναι υποχρεωτικά παραρτήματα των δημοτικών συνδυασμών (ενιαίος συνδυασμός). Κοντολογίς να μετατρέπονται σε ψηφοκουβαλητές των (υποψήφιων) Δημάρχων.
Και στις Περιφέρειες και τους Δήμους έχουμε μεταφέρει όλα τα κουσούρια διοίκησης του κράτους των Αθηνών.
i/ Πρωθυπουργοκεντρική η πολιτική εξουσία-Δημαρχοκεντρική Τοπική Αυτοδιοίκηση.
ii/ Προπαγάνδα των εθνικής εμβέλειας Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης-υπερπροβολή των περιφερειαρχών και δημοτικών αρχόντων αναλόγως της ροής των κονδυλίων για τις πληρωμένες καταχωρίσεις.
iii/ Διορισμοί στην Αθήνα-8μηνα στους Δήμους.
iv/ Δημόσια έργα η κυβέρνηση-απ’ ευθείας αναθέσεις οι Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες.
Των Ελλήνων οι Κοινότητες πρώτα εγκαταλείφτηκαν από ένα ξεκομμένο από τις εθνικές και κοινωνικές προτεραιότητες κράτος, με όλη την εξουσία να έχει συγκεντρωθεί στον πρωθυπουργό και το Μαξίμου. Και αμέσως μετά το καταστροφικό αυτό μοντέλο μεταφέρθηκε στη διαλυμένη περιφέρεια…
Αρχικά ήταν η αντιδημοκρατική μεταφορά όλων των αποφάσεων από το Δημοτικό Συμβούλιο στην ανεκδιήγητη «οικονομική επιτροπή» του Δημάρχου. Στη συνέχεια η αλαζονεία ενισχύθηκε στα πέντε (5) χρόνια θητείας…
Η πρώτη μεταρρύθμιση που επιβάλλεται είναι η θεσμική ενίσχυση των Κοινοτήτων και η δημιουργία επιτελικών Δήμων.
(Ο Χρήστος Μέγας είναι Δημοσιογράφος)
