Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο δικάζει, ως εκλογοδικείο, δύο κατηγορίες ενστάσεων σύμφωνα με το άρθρο 58 του Συντάγματος.
Ενστάσεις που αναφέρονται είτε σε «εκλογικές παραβάσεις σχετικές με την ενέργεια των εκλογών» είτε σε «έλλειψη των νόμιμων προσόντων» των εκλεγέντων βουλευτών. Ο αποκλεισμός από τις εκλογές συνδυασμού κόμματος στην εμφανή ή την υποκρυπτόμενη ηγεσία του οποίου συμμετέχουν πρόσωπα καταδικασμένα για ορισμένα βαριά εγκλήματα ελέγχεται πριν από τις εκλογές από το Α1 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, όχι όμως και εκ των υστέρων από το εκλογοδικείο.
Προφανώς δεν είναι ζήτημα έλλειψης νόμιμων προσόντων και, παρότι είναι εκλογική παράβαση, δεν αφορά τη διενέργεια των εκλογών αλλά ένα προηγούμενο στάδιο, την ανακήρυξη των συνδυασμών.
Αυτοί είναι οι τεχνικοί νομικοί λόγοι για τους οποίους είναι αβάσιμη η συζήτηση για ένσταση στο εκλογοδικείο με σκοπό την ακύρωση της ανακήρυξης των βουλευτών του κόμματος των νεοναζί. Πιο σοβαροί είναι οι νομικοπολιτικοί λόγοι που την καθιστούν επικίνδυνη. Ο νεοναζισμός δεν αντιμετωπίζεται με νομικισμό και δικαστικό βολονταρισμό. Το είδαμε μία φορά με τη δυσώνυμη τροπολογία – σήριαλ (σε τρία επεισόδια) πριν τις εκλογές.
Ο καταδικασμένος νεοναζί τη γελοιοποίησε, παρακάμπτοντάς την με το κόμμα-ρεζέρβα που είχε έτοιμο. Και, κυρίως, όλη αυτή η αναπάντεχη δημοσιότητα τού επέτρεψε να εμφανίζεται διωκόμενος από τη δημοκρατία, να συσπειρώσει τους οπαδούς του και να γιγαντώσει την εκλογική επιρροή του. Η τροπολογία γύρισε μπούμερανγκ. Το ίδιο θα συμβεί και με μια προσφυγή στο εκλογοδικείο. Η περίπου βέβαιη απόρριψή της θα χαρίσει από το πουθενά στους νεοναζί μια δικαστική δικαίωση και τη «νομιμοποίησή» τους με τη βούλα του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας.
(Ο Ακρίτας Καϊδατζής είναι Αναπλ. καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Α.Π.Θ.-Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Documento»)
