Ο ελληνικός λαός πριν από περίπου 1 έτος εκδίωξε με την ψήφο του τη Χρυσή Αυγή εκτός Βουλής.
Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι η βαθιά οικονομική κρίση, οι υψηλοί δείκτες ανεργίας, η πολιτική δυσαρέσκεια και απαξίωση του πολιτικού συστήματος σε συνδυασμό με την έξαρση του Μεταναστευτικού – Προσφυγικού προβλήματος, εκτόξευσαν την «ανύπαρκτη» εκλογικά Χρυσή Αυγή από το 0,29% στις εκλογές του 2009 στο 7% του 2012. Δηλαδή ένα περιθωριακό έως τότε νεοναζιστικό μόρφωμα κατάφερε να γίνει ελκυστικό στους εκλογείς, αρχικά της Αθήνας και στη συνέχεια της υπόλοιπης χώρας, χωρίς η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του να είναι νεοναζί.
Ακολούθως, η ελληνική Δικαιοσύνη με την ιστορική και δίκαιη απόφασή της οδήγησε στη φυλακή τα διευθυντικά στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, η οποία λειτουργούσε υπό το μανδύα ενός πολιτικού κόμματος.
Για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά κοινοβουλευτικά δεδομένα οδηγούνται στη φυλακή οι ηγέτες ενός κόμματος, πίσω από το οποίο λειτουργούσε μια νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση με τη βούλα της Δικαιοσύνης. Μετά από την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, η οποία καταδίκασε την ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής για το αδίκημα της «διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης» (άρθρο 187 παρ. 2 Π.Κ.), είμαι βέβαιος ότι οι νοσταλγοί του νεοναζισμού δεν θα τολμούν να διαπράττουν ανάλογες εγκληματικές δράσεις τρομοκρατώντας την κοινωνία.
Ωστόσο, πολιτικό σύστημα και πολίτες οφείλουν να αγωνίζονται διαρκώς απέναντι στον φασισμό και να μην εφησυχάζουν καθόσον ο «χρυσαυγητισμός» δεν τελείωσε.
Για αυτό το λόγο οι πολιτικές δυνάμεις έχουν καθήκον να προστατεύουν τη Δημοκρατία, να ενδυναμώνουν τους δημοκρατικούς θεσμούς, να αποκηρύττουν διχαστικές ρητορικές και κυρίως να δίνουν πραγματικές λύσεις στα προβλήματα των πολιτών προκειμένου να περιορίζονται φαινόμενα λαϊκισμού που συνιστούν τα γενεσιουργά αίτια ακραίων πρακτικών.
Εξάλλου, οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης του COVID-19, οι οποίες θα διαρκέσουν αρκετούς μήνες ακόμα, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσουν αντικείμενο πολιτικών αντιπαραθέσεων και ενδεχομένως λαϊκίστικης πλειοδοσίας, πράγμα που σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποτραπεί.
Τέλος, μετά από την εμπειρία της εγκληματικής Χρυσής Αυγής και υπό το φως της ιστορικής δικαστικής απόφασης, μήπως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας, ότι η Δημοκρατία δεν είναι δεδομένη και για αυτό πρέπει να την προασπίζουμε πάντοτε με όλα τα νόμιμα μέσα;
(Ο Κωνσταντίνος Καρέτσος είναι αν. Γραμματέας Τομέα Δικαιοσύνης Κινήματος Αλλαγής, τ. Πρόεδρος Ένωσης Ασκουμένων και Νέων Δικηγόρων Αθηνών)
