«Φωτιά» στα θεμέλια της επίσημης εκδοχής για τα αιτία της τραγωδίας του Κουρσκ βάζει ξανά τώρα, 21 χρόνια μετά ο ναύαρχος εν αποστρατεία, Βιατσεσλάβ Ποπόφ, επικεφαλής τότε του στόλου της Βόρειας θάλασσας.
Ο ρώσος ναύαρχος, μετέπειτα γερουσιαστής του ρωσικού Συμβουλίου Ομοσπονδίας, δηλώνει στο πρακτορείο ΝΟΒΟΣΤΙ ότι το Κουρσκ βυθίστηκε ως αποτέλεσμα σύγκρουσης με άλλο, ξένο υποβρύχιο! Η εκδοχή αυτή είχε ακουστεί από τότε… Θυμάμαι τις δίσεκτες εκείνες μέρες του Αυγούστου του 2000, στο Μουρμανσκ όπου βρέθηκα ως απεσταλμένος της ΕΡΤ.
Στην πόλη που όλοι άμεσα ή έμμεσα είναι δεμένοι με το στόλο που έχει την έδρα του στους κόλπους της τριγύρω θαλάσσιας περιοχής, οι ψίθυροι περί σύγκρουσης οργίαζαν. Άλλο όμως αυτό, κάτω από την ψυχολογική φόρτιση των ανθρώπων και τελείως διαφορετικό το συμπέρασμα που βγαίνει 21 χρόνια αργότερα και δημοσιοποιεί ο ναύαρχος Ποπόφ.
– Είναι γνωστό ότι το Κουρσκ κατά τη διάρκεια των ναυτικών γυμνασίων το ακολουθούσαν άλλα, δυτικά υποβρύχια, εξηγεί. Είμαι πλέον κατά 90% σίγουρος ότι γνωρίζω και την ονομασία του υποβρυχίου που το εμβόλισε αλλά δεν έχω στοιχεία να το αποδείξω, λέει. Άρα δεν το ονομάζω. Τότε υπήρξε εκπομπή σήματος SOS. Τέτοιο σήμα εξέπεμψε όμως όχι το Κουρσκ αλλά άλλο που βρισκόταν εκεί. Μηχανισμό εκπομπής SOS εκείνου του επιπέδου το Κουρσκ δεν διάθετε, με τέτοιο μηχανισμό ήταν τότε εφοδιασμένα μόνο τα αμερικανικά υποβρύχια, εξηγεί ο ρώσος ναύαρχος!
Όπως είχε αποκαλύψει τότε πλειάδα δυτικών ΜΜΕ, στη θαλάσσια περιοχή βρισκόταν τρία υποβρύχια του ΝΑΤΟ, δυο αμερικανικά, το Memphis και το Toledo και το βρετανικό Splendia.
Η παραπαίουσα, τότε, Ρωσία, ανυπολόγιστο μέγεθος για τη Δύση
Έχει σημασία να θυμηθεί κανείς την κατάσταση στην οποία βρισκόταν η Ρωσία. Μόλις είχε βγει από τη σοβαρότατη πιστωτική κρίση του Αυγούστου 1998, ενώ ο πόλεμος στην Τσετσενία ήταν στο απόγειο του. Η χώρα παρέπαιε, η εξουσία του Γέλτσιν κρεμόταν σε μια κλωστή. Ο μέθυσος «αγαπημένος» της Δύσης αναγκάστηκε να παραιτηθεί της προεδρίας την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1999. Το Μάρτιο 2000 εξελέγη πρόεδρος ο 47χρονος Βλαντίμιρ Πούτιν με πρώτο μέλημα να σταματήσει τον εμφύλιο στην Τσετσενία. Πέντε μήνες μετά την εκλογή του έρχεται το δυστύχημα του Κουρσκ στη θάλασσα του Μπαρεντς.
Κάποιοι αναλυτές αργότερα θα μιλήσουν για δοκιμασία αντοχής του νέου προκαθημένου του Κρεμλίνου… Όχι κυρίως στον Καύκασο όπου πολύ γρήγορα βρήκε τρόπο απομόνωσης και εξόντωσης εκατοντάδων μισθοφόρων που είχαν συρρεύσει εκεί από τον αραβικό κόσμο μέσω Τουρκίας, αλλά εδώ, στον πυθμένα της παγωμένης θάλασσας του Βορρά όπου κείτονταν 118 ψυχές…
Το γνωστό εκδοτικό news24, είχε αποκαλύψει ότι το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αμέσως μετά το δυστύχημα ζήτησε από το αμερικανικό Πεντάγωνο να του επιτραπεί να γίνει αυτοψία στα δυο υποβρύχια που κινούνταν στην περιοχή. Άλλωστε δημοσιογράφοι πιστοποιούσαν ότι σε ναυτική βάση της Νορβηγίας κατέπλευσε εκείνες τις μέρες με σοβαρές βλάβες το υποβρύχιο Memphis… Το θέμα θάφτηκε… Στο αίτημα των Ρώσων το Πεντάγωνο αρνήθηκε κάθε αυτοψία με την τυπική φράση ότι «όλα τα υποβρύχια του αμερικανικού ναυτικού βρίσκονται σε εργασιακή κατάσταση». Ανάλογη ήταν και η απάντηση του βρετανικού ναυτικού!
– Ξέρω ότι ήταν υποβρύχιο του ΝΑΤΟ, λέει σήμερα ο ναύαρχος Ποπόφ, χωρίς να το κατονομάζει…
Αλλά, και ο πρώην αρχηγός του ρωσικού ΓΕΝ, (1998-2005), ναύαρχος, Βίκτωρ Κράφτσενκο, αν και αποδέχεται την επίσημη εκδοχή περί έκρηξης στο εσωτερικό του Κουρσκ, ωστόσο εξηγεί ότι όλες οι έμμεσες ενδείξεις συνάδουν υπέρ της εκδοχής που διατυπώνει ο ναύαρχος Ποπόφ!
Προσωπικές αποκαλύψεις ναυάρχου ή μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση;
Το Κρεμλίνο δια του επίσημου εκπροσώπου αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις Ποπόφ που φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα τη μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία και τις αιτίες που την προκάλεσαν!
Το 2005 όντας γερουσιαστής ο ναύαρχος Ποπόφ είχε δηλώσει: – Ξέρω την αλήθεια για το θάνατο του Κουρσκ αλλά δεν ήρθε ακόμα η ώρα να μιλήσω!
Να υποθέσουμε ότι 16 χρόνια αργότερα ήρθε η ώρα; Η Ρωσία σήμερα δεν είναι η παραπαίουσα μισοδιαλυμένη κρατική οντότητα της πρώτης μετασοβιετικής δεκαετίας… Η τωρινή δημοσιοποίηση είναι άραγε μόνο προσωπική πρωτοβουλία του ρώσου ναυάρχου που ήταν επικεφαλής των ναυτικών γυμνασίων τον Αύγουστο του 2000; Ίδωμεν!
Ο Δημήτρης Λιάτσος είναι δημοσιογράφος- Ανταποκριτής ελληνικών μέσων στη Μόσχα
