Οι «διθύραμβοι» από την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ κράτησαν λίγο και σύντομα καλύφθηκαν από την ωμή πραγματικότητα. Ο πρωθυπουργός επέστρεψε «φορτωμένος» με δεσμεύσεις και με νέες αμυντικές δαπάνες, τις οποίες βεβαίως θα πληρώσουμε όλοι μας… Τι χειροπιαστά αποτελέσματα έφερε; Χειροκροτήματα και συμπάθεια… Το ταξίδι απέχει πολύ από το να θεωρηθεί επιτυχημένο, διότι αυτά τα χειροκροτήματα δεν μπορούν να λύσουν τα μεγάλα προβλήματα που μας απασχολούν, ούτε «φοβίζουν» τον «ακατονόμαστο» γείτονα μας! Ταυτόχρονα η κυβέρνηση απέστειλε εν κρυπτώ βαρύ οπλισμό στην Ουκρανία χωρίς να ενημερώνει το ελληνικό κοινοβούλιο και τον ελληνικό λαό από που αφαιρούνται αυτά τα όπλα. Αυτό το «από τα αποθέματα», σκόρπισε γέλιο στους γνωρίζοντες, διότι τα οπλικά αποθέματα δεν τα έχουμε «έτσι για πλάκα» στις αποθήκες των ενόπλων δυνάμεων. Αν είναι άχρηστα, γιατί τα αγοράσαμε; Αν είναι χρήσιμα, γιατί τα στέλνουμε στην Ουκρανία; Ο κ. Μητσοτάκης λειτουργεί χωρίς διαβούλευση, χωρίς σχέδιο και πλάνο, απλά για να λάβει τα χειροκροτήματα του Κογκρέσου και να είναι πιο ηχηρός ο αντίλαλος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Μετά το ταξίδι στις ΗΠΑ, ο πρωθυπουργός «πετάχτηκε» και στον Βόλο για να λάβει τα κολακευτικά λόγια του «ακομμάτιστου» δημάρχου Αχιλλέα Μπέου, ότι δήθεν κάνει «ασυμβίβαστο αγώνα κατά του λαϊκισμού» πριν καταλήξει στο Μέγαρο Μαξίμου και ενώπιον νέων επιστημόνων να δηλώσει τα περίφημα περί «ολιστικής ζωής». Είναι εξαιρετικά ανησυχητική η απόσταση που χωρίζει τον κ. Μητσοτάκη από την πραγματικότητα, από τις ανάγκες τις κοινωνίες, από το κόστος ζωής, από όσα συνολικά συμβαίνουν κι απασχολούν τους συμπολίτες μας, την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
Ο πρωθυπουργός ζει το δικό του «μύθο», στο δικό του κόσμο, στο «συννεφάκι» που του φτιάχνει καθημερινά το επιτελείο του. Σαν άλλος Λουδοβίκος μιλάει αφ’ υψηλού για τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας, την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, τον πληθωρισμό, «γυμνός» από ουσιαστικές κι αποτελεσματικές προτάσεις, μακριά από κάθε προσπάθεια να διορθώσει τα κακώς κείμενα της διακυβέρνησής του.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται να έχει παραιτηθεί από τη διακυβέρνηση της χώρας, προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ βιαστικών αναδιπλώσεων και παροχών που δεν αρκούν για να καλύψουν το κόστος της ακρίβειας. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια πανωλεθρία διαψεύσεων, αναζητώντας διέξοδο, πιθανότατα, σε ανασχηματισμό προτού οδηγηθεί στην κάλπη.
Δεν έχει προχωρήσει σε καμία δραστική παρέμβαση στους λογαριασμούς ρεύματος, δεν έχει πατάξει την αισχροκέρδεια, δεν γνωρίζει πως θα προχωρήσει από εδώ και πέρα. Συνεχώς πειράματα, από τις συντάξεις και το ασφαλιστικό, μέχρι την παιδεία και την υγεία, με μια αύξηση του κατώτατου μισθού που ο μέσος μισθωτός καταλαβαίνει ότι εξανεμίζεται πριν καν πιστωθεί στον τραπεζικό λογαριασμό του. Το επικοινωνιακό του επιτελείο έχει στερέψει από ιδέες για σκηνοθετημένες παρεμβάσεις, με τον πρωθυπουργό να αντιμετωπίζει μια διογκούμενη δυσφορία από την κοινωνία μπροστά στο μείγμα πρωτοφανούς ακρίβειας, μείωσης των εισοδημάτων και αβεβαιότητας για το μέλλον.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να κυβερνήσει πλέον. Είναι εμφανές πως δεν γνωρίζει αλλά και δεν θέλει να μάθει για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι πολίτες. Καλύτερα για τη χώρα και τους πολίτες της να καταφύγει μια ώρα νωρίτερα στην κάλπη γιατί με τις σημερινές κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες κι όσα έρχονται χρειαζόμαστε μια ισχυρή, προοδευτική ηγεσία που θα έχει επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες των πολλών. Αρκετά με τις επιδαψιλεύσεις των λίγων συμφερόντων και την αδιαφορία απέναντι στους πολίτες.
Αξίζουμε καλύτερα και πρέπει να το διεκδικήσουμε.
(Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και περιφερειακός σύμβουλος Βόρειου Τομέα Αττικής)
