2008: Την ώρα που οι πολιτικές της ΝΔ οδηγούσαν στην μεγάλη κρίση την οικονομία, η κυβερνητική προπαγάνδα μιλούσε για τις δήθεν μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έρχονται (όπως πχ τα πολλές χιλιάδες ρουσφέτια στο δημόσιο).
2021: Την ώρα που οι πολίτες πλήττονται από την ακρίβεια και τις αυξήσεις στην ενέργεια και τα κυβερνητικά μέτρα αποδεικνύονται ανεπαρκή, η Κυβέρνηση εξαγγέλλει και πάλι μπαράζ δήθεν μεταρρυθμίσεων με τον κλιματικό νόμο, το σχέδιο για την παιδεία και το άγνωστο ακόμη σχέδιο για τα Νοσοκομεία.
Η συντηρητική παράταξη επαναλαμβάνει τον κακό εαυτό της, προσδοκώνταs να στρέψει το ενδιαφέρον αλλού, να δημιουργήσει μέτωπα εκεί που θεωρεί ότι την βολεύει.
Δεν αμφισβητώ ότι και κλιματικός νόμος χρειαζόταν -εξ άλλου η Φώφη Γεννηματά είχε καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση -και μια ουσιαστική εκσυγχρονιστική τομή στην λειτουργία της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Όμως τα κυβερνητικά νομοθετήματα δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες, είναι ψευδεπίγραφα, πρόχειρα και πάντα εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα των «ημετέρων».
Ας τα δούμε πιο αναλυτικά.
Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχει εδώ και ένα χρόνο παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο οδικό χάρτη για μια εθνική κλιματική νομοθεσία, για την απεξάρτηση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα και την πράσινη μετάβαση. Ένα χρόνο μετά, η ΝΔ φέρνει ένα νόμο με τον ίδιο τίτλο, αλλά χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Πάλι επικοινωνία, χωρίς ουσία.
Τίποτε για την ολική απανθρακοποίηση της ελληνικής οικονομίας, τίποτε για την απεξάρτησή μας από το φυσικό αέριο (μη θίξει και τους μεγάλους ), καμία ουσιαστική συμμετοχή της κοινωνίας στον προγραμματισμό και στον έλεγχο των δράσεων.
Την ώρα που στη Γαλλία και στην Αγγλία, δημιουργούνται Κλιματικές Συνελεύσεις με συμμετοχή των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, την ώρα που χρειαζόταν ένα εθνικό επιστημονικό συμβούλιο ανεξάρτητο, με ουσιαστικές αρμοδιότητες, ώστε να ελέγχει την υλοποίηση των στόχων, στη χώρα μας τα πάντα θα ελέγχονται από τον Υπουργό και τα διορισμένα από αυτόν όργανα.
Αλλά η μεγάλη αλλαγή της κλιματικής ουδετερότητας ως το 2050, δεν θα πετύχει χωρίς περιβαλλοντική δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Θα μείνει πουκάμισο αδειανό. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την ΝΔ. Όλα για τις εντυπώσεις.
Τα ίδια και για την Ανώτατη Παιδεία. Η κυβέρνηση φέρνει ένα σχέδιο που νομοθετεί θέματα που ισχύουν στον νόμο Διαμαντοπούλου (!!), όπως τα βιομηχανικά διδακτορικά και ο τρόποs εκλογήs των εκπροσώπων των φοιτητών στα όργανα των Πανεπιστημίων), κάνει αυτονόητες μικρό προσαρμογές (κοινά και δίπλα πτυχία)και συντηρεί στρεβλώσεις του παρελθόντος η ακόμη δημιουργεί και νέες, Είναι χαρακτηριστικό ότι αποδυναμώνει ακόμη και τα συμβούλια Διοίκησης, θεσμοθετώντας τον πρύτανη (ελεγχόμενος) ως μέλος του
Συμβουλίου (που ελέγχει). Ανοίγει επίσης τον δρόμο για ένα σύστημα εξαρτήσεων και διαπλοκής, όπου μια παρέα έχει την δυνατότητα μέσω διορισμών να ελέγξει όλο το συμβούλιο.
Φυσικά καμία συζήτηση για την χρηματοδότηση της Ανώτατης Παιδείας ,και την κάλυψη των μεγάλων κενών στα Πανεπιστήμια.
Νομοσχέδια για τα μάτια, για την κυβερνητική προπαγάνδα εν όψει των προφανώς επερχόμενων βουλευτικών εκλογών. Νομοσχέδια που δεν υπηρετούν στην πράξη τους στόχους που αναφέρουν οι βαρύγδουποι τίτλοι τους.
Όμως χρειάζεται προσοχή. Τα θέματα αυτά δεν αντιμετωπίζονται με αφορισμούς.
Θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της κυβέρνησης για παράδειγμα ένα τυφλό όχι σε κάθε νομοθέτημα, Αυτό μπορεί να βολεύει την μετωπική πολωτική τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά δεν αντιστοιχεί με τις πραγματικές ανάγκες, με τις αλλαγές που προσδοκά η Ελληνική κοινωνία.
Η ΝΔ δεν είναι μια δύναμη αλλαγής ,είναι βαθιά συντηρητική και αυτό κάθε φορά θα το αποδεικνύουμε. Οι ψευδεπίγραφες μεταρρυθμίσεις να απογυμνωθούν στην κοινή γνώμη.
Όπως έπραξε στον κλιματικό νόμο, όπως έπραξε για την Πανεπιστημιακή αστυνομία, έτσι και για τις αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση, το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, πρέπει να δείξει τον δικό του διαφορετικό δρόμο. Να συγκροτήσει τα δικά του πολιτικά μέτωπα απέναντι στη συντήρηση, αλλά να αναδείξει και πώς εννοεί τις μεγάλες αλλαγές που επαγγελλόμαστε. Το ΟΧΙ μας σε τέτοια νομοθετήματα σήμερα, να συνοδεύεται από το Ναι σε μια σύγχρονη σοσιαλδημοκρατική πρόταση για το αύριο.
Σίγουρα ο Νόμος Διαμαντοπούλου μπορεί να αποτελέσει – με τις απαραίτητες προσαρμογές – την βάση μιας τέτοιας πρότασης .
Κατά τα αλλά όλα τα κυβερνητικά τρυκ δεν μπορούν να αναιρέσουν την ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες. Όπως και τα συμπεράσματα που εξάγονται από την αγωνιώδη προσπάθεια της ΝΔ, να κρύψει τα υπερκέρδη των μεγάλων και να αφήσει ασύδοτη την αισχροκέρδεια στη διαμόρφωση της τιμής των καυσίμων.
Αυτό πάντα είναι το κύριο μέτωπο μας.
(Ο Χρήστος Πρωτόπαπας είναι μέλος της Κεντρικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, πρώην υπουργός)
