Η προ δεκαημέρου προκλητική αποστροφή του κ. Πέτσα ως «απάντηση» στη κριτική του ΣΥΡΙΖΑ για αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας: «οι πολίτες με τη ψήφο τους έχουν απαντήσει στο ερώτημα τι θα γινόταν αν ….» (που αντιγράφει την παλιότερη, απύθμενου θράσους «ατάκα» του κ. Εξαδάκτυλου «ευτυχώς που η πανδημία μας έτυχε το 2019 και όχι το 2018» – ο άνθρωπος μέσα στη πρεμούρα του μπέρδεψε και τις χρονολογίες!), αναπόφευκτα οδηγεί σε κάποιας μορφής νοερές συγκρίσεις διαχειριστικής επάρκειας ως προς την αντιμετώπιση πανδημίας.
Συγκρίσεις ανάμεσα στα πολιτικά επιτελεία – τι κάνουν οι «νυν» vs τι θα έκαναν οι «πρώην»- που δεν αφορούν μόνο στα ίδια τα πρόσωπα και τις ικανότητές τους , αλλά κυρίως στις κεντρικές επιλογές του σχεδιασμού που αποτυπώνουν και συνδέονται υποχρεωτικά με τις πολιτικές προθέσεις απέναντι στο ρόλο του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Η αποδεικτική ισχύς του ισχυρισμού μου ότι οι «πρώην» θα τα κατάφερναν πολύ καλύτερα από τους «νυν», βρίσκεται στο όχι υποθετικό , αλλά πραγματικό γεγονός της έγκαιρης – τονίζω το «έγκαιρης»- κατάθεσης πολύ συγκεκριμένων προτάσεων από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προτάσεων που καθυστερημένα έρχεται συχνά να υιοθετήσει η κυβέρνηση, αφού βέβαια τις «προσαρμόσει», δηλ. τις αλλοιώσει, κατά το δοκούν…
Αυτή η χρονική υστέρηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ένδειξη επιχειρησιακής ανεπάρκειας που εύλογα θα μπορούσε να αναχθεί στην ιδεολογικής αρχής αμηχανία των κυβερνώντων απέναντι στην ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ.
Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα «χρονοκαθυστέρησης» είναι η πολύ πρόσφατη δέσμευση για πρόσληψη 300 μόνιμων γιατρών για τις ΜΕΘ, υπάρχουν όμως κι άλλα εξίσου σημαντικά.
Ας δούμε κάποια απ’ αυτά:
- Καθυστερημένα έρχεται η νομοθέτηση της υποχρεωτικής, με Υπουργική Απόφαση, διάθεσης κλινών (ΜΕΘ και απλών κλινών νοσηλείας)από ιδιωτικές κλινικές για νοσηλευόμενους στα δημόσια νοσοκομεία– ενώ ταυτόχρονα και μόλις πριν ένα μήνα (!) είχε νομοθετηθεί η αναγκαία συναίνεση των κλινικαρχών για την μεταφορά περιστατικών από το ΕΚΑΒ σε ιδιωτικά θεραπευτήρια …
Όμως και η μορφή υλοποίησης αυτής της ρύθμισης είναι τέτοια που λειτουργεί τελικά αρνητικά για το ΕΣΥ και για τους ασθενείς που προσφεύγουν σ’ αυτό, καθώς η κυβέρνηση, δέσμια της προτίμησής της απέναντι στον ιδιωτικό τομέα και στην προστασία – αν όχι ενίσχυση- της κερδοφορίας του, διαμορφώνει μια κατάσταση «covid-free» για τα ιδιωτικά θεραπευτήρια και αντίστοιχα, μια κατάσταση «μόνο ή κυρίως covid» για τα δημόσια νοσοκομεία…
Παρά τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θεωρεί αναγκαία σε αυτή τη φάση την ανάληψη ενός – μικρού- μέρους του φορτίου της πανδημίας και από τον ιδιωτικό τομέα προκειμένου το ΕΣΥ να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ανάγκες των χρονίως πασχόντων, η κυβέρνηση προστατεύει τις ιδιωτικές κλινικές από την υποχρέωση να διαθέσουν κλίνες ΜΕΘ και απλές κλίνες νοσηλείας για ασθενείς με covid.
[Η ιδιότυπη αυτή ασυλία, μαζί με μια εγγενή προδιάθεση προς επικοινωνιακές αριθμητικές αλχημείες, είναι και ο λόγος που ποτέ (;) δεν θα ακούσουμε πόσες συνολικά λειτουργικές κλίνες ΜΕΘ έχει σήμερα ο δημόσιος τομέας και πόσες συνολικά κλίνες ΜΕΘ έχει ο ιδιωτικός. Μόλις χθες ακούσαμε ότι η …«χώρα» (!) διαθέτει συνολικά 1063 κλίνες, σήμερα 1082, ενώ ..προχθές είχε 974- και χωρίς να μάθουμε τι ακριβώς έχει μεσολαβήσει ….]
- Καθυστερημένα ήλθε η κυβέρνηση να υιοθετήσει τις προτάσεις για ουσιαστική εμπλοκή της ΠΦΥ στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Πολύ πρόσφατα και αφού ήδη η επιδημική έξαρση ήταν γεγονός, ανακοίνωσε την ένταξη 161 ΚΥ στον σχεδιασμό της διαχείρισής της.
Η επιχειρησιακή αυτή «διστακτικότητα» που ανάγεται στην εγγενή «αμφιθυμία» της ΝΔ απέναντι στην δημόσια ΠΦΥ, έχει σαν αποτέλεσμα αφενός την υπερφόρτωση των ΤΕΠ των νοσοκομείων με «ύποπτα» περιστατικά που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε να προσέρχονται σε αυτά και αφετέρου την ελλειμματική φροντίδα ασθενών με covid που δεν χρειάζονται νοσηλεία.
Ένα επιτελείο με επιχειρησιακή επάρκεια αντί να «ψάχνεται» μέχρι την τελευταία στιγμή για το τι θα κάνει με τους γιατρούς των ΚΥ και των ΤΟΜΥ, θα έπρεπε σήμερα να είναι σε θέση να αποτιμήσει δημόσια τα πρώτα αποτελέσματα του σχεδιασμού για την ΠΦΥ, δηλ. με άλλα λόγια να μας πει πόσα από τα 161 ΚΥ υποδέχτηκαν ασθενείς με ύποπτα συμπτώματα σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους, πόσοι ασθενείς εξετάσθηκαν μέχρι σήμερα, πόσα δείγματα πάρθηκαν , αν έγιναν άλλες εξετάσεις και πού έγιναν.
Και βέβαια, το σημερινό επιτελείο θα έπρεπε να απαντήσει στην ερώτηση γιατί ένα τεστ για κορονοϊό δεν μπορεί θα συνταγογραφηθεί από γιατρό ενός ΚΥ και να γίνει δωρεάν σε ιδιωτικό εργαστήριο ….
- Και κάτι ακόμα: το ότι οι σχεδιασμένες παρεμβάσεις είναι καθυστερημένες και ανεπαρκείς για τον δημόσιο τομέα της Υγείας, δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι καλύτερα για τους γιατρούς με ιδιωτικό ιατρείο. Προκειμένου να διασκεδάσει το γεγονός ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες προς τους ιδιώτες γιατρούς για το πώς διαχειρίζονται πιθανά κρούσματα , και πώς διασυνδέονται με τις δομές του ΕΣΥ, ο Υπουργός ανήγγειλε μέσω του προέδρου του ΙΣΑ κ. Πατούλη (παρακάμπτοντας τον πρόεδρο του ΠΙΣ κ. Εξαδάκτυλο –τι αχαριστία κι αυτή!) τηλεδιάσκεψη όλων των προέδρων των ιατρικών συλλόγων , για να δουν πώς θα στηρίξουν (τώρα !!) οι ιδιώτες γιατροί τη συλλογική προσπάθεια ….
Μάλλον κάποιος πρέπει να πει στους κ.κ. Μητσοτάκη και Κικίλια ότι η επικοινωνιακή «υπερδοσολογία» δεν μπορεί να καλύπτει μόνιμα την επιχειρησιακή ανεπάρκεια και ότι τελικά η κοινωνία θα αντιληφθεί πως μάλλον δεν είμαστε και τόσο τυχεροί που η πανδημία μας βρήκε με κυβέρνηση της ΝΔ …
(Ο Γιώργος Γιαννόπουλος είναι γιατρός ΕΣΥ, πρώην γ. γραμματέας Υπουργείου Υγείας)
