Η Γερμανία υπό την πίεση των δραματικών εξελίξεων που προκάλεσε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεσμεύθηκε να ανασυντάξει την στρατιωτική ισχύ με στόχο να αποκτήσει ένοπλες δυνάμεις που να αντιστοιχούν στην θέση της ως ισχυρότερης χώρας της Γηραιάς Ηπείρου.
Η ανασύνταξη θα γίνει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ όπου η παντοδυναμία της Ουάσιγκτον είναι δεδομένη και δεν απειλεί να ανατρέψει τους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς στην Ε.Ε –Ευρωζώνη υπέρ της Γαλλίας αν επιλεγόταν η ευρωπαϊκή αμυντική χειραφέτηση.
Με άλλα λόγια με τα σημερινά δεδομένα αμυντική χειραφέτηση της Ε.Ε θα σήμαινε ότι η Γαλλία –μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και Πυρηνική Δύναμη- θα αποκαθιστούσε σε σημαντικό βαθμό την ισορροπία στο Γαλλογερμανικό Δίδυμο που έχει εδώ και δεκαπέντε χρόνια διαταραχθεί λόγω του απόλυτου ελέγχου θεσμικού και εξωθεσμικού που ασκεί το Βερολίνο στην Ευρωζώνη.
Όμως η Γερμανία και μετά την ολοκλήρωση του επανεξοπλισμού της θα υπολείπεται σε σύγκριση με την Βρετανία και την Γαλλία καθώς δεν θα είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και δεν θα διαθέτει πυρηνικά όπλα.
Τριάντα και πλέον χρόνια μετά την πτώση του τείχους το Βερολίνο εγκατέλειψε κάθε προσδοκία μεταρρύθμισης του ΟΗΕ που θα του επέτρεπε να μετάσχει στην Κλειστή Λέσχη των Μονίμων Μελών είτε σε εθνικό ,είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αναγνωρίζουν Ντε Φάκτο την Γερμανία ως Μεγάλη Δύναμη ισότιμη με τα πέντε Μόνιμα Μέλη αλλά δεν μπορούν να εντάξουν την αναβάθμιση του Βερολίνου σε μια συνολική μεταρρύθμιση του Διεθνούς Οργανισμού.
Όλα τα παραπάνω αθροιστικά θέτουν το Βερολίνο προ διλήμματος επιστροφής στην προ του 1989 εποχή όταν η αμερικανική πυρηνική ομπρέλα ήταν το έσχατο μέσο προστασίας της χώρας.
Τα παραπάνω συνθέτουν ένα τοπίο που αργά η γρήγορα θα πυροδοτήσει στην Γερμανία την έναρξη του διαλόγου για την απόκτηση πυρηνικών όπλων εάν το Βερολίνο δεν θέλει οι αποφάσεις για την Ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου να λαμβάνονται ερήμην του μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας.
Η πρόκληση είναι εξορισμού μεγάλη για μια χώρα με τις τραυματικές ιστορικές μνήμες της Γερμανίας αλλά η σχετική συζήτηση είναι μονόδρομος.
Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν και είναι έξω από κάθε φαντασία να δεχθεί κάποια μέρα η Γαλλία να θέσει υπό ευρωπαϊκό έλεγχο την Μόνιμη Έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και πολύ περισσότερο το πυρηνικό της οπλοστάσιο.
Τα παραπάνω δεν είναι ασκήσεις επί χάρτου αλλά λογικές συνεπαγωγές από τα νέα στρατηγικά δεδομένα που προέκυψαν από την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία;
Αν σήμερα η προοπτική ανάδειξης της Γερμανίας σε Πυρηνική Δύναμη προβάλλει ως υπερβολική ας θυμηθούμε απλά και μόνο πόσο υπερβολική θα καταγραφόταν στις αρχές του χρόνου η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος)
