Η προφυλάκιση των δυο κατηγορούμενων για την δολοφονία του Σήφη Βαλυράκη , την Παρασκευή το βράδυ , 16 μήνες μετά το φονικό, αποτελεί Σταθμό για την ίδια την Δημοκρατία και αισιόδοξο μήνυμα για τους «φρουρούς» των Δημοκρατικών Θεσμών.
Η Δικαιοσύνη έδωσε ένα ηχηρό χαστούκι στο παρακράτος που όσο ισχυρά πλοκάμια και εάν έχει απλωμένα στους αρμούς του Κράτους, παραμένει αδύναμο μπροστά στην δύναμη των Θεσμών, όταν αυτή αξιοποιείται απο θαρραλέους και όχι συμβιβασμένους λειτουργούς, όπως οι εισαγγελικές αρχές Χαλκίδας στην προκειμένη περίπτωση.
Αλλά για την θωράκιση των λειτουργών του Κράτους ώστε να παραμένει θαρραλέα η στάση τους απέναντι στις άνομες δράσεις του παρακράτους απαιτείται κοινωνική εγρήγορση.
Στις 21 Ιουλίου του 2021 καταγγέλλοντας την επιχείρηση συσκότισης της δολοφονίας Βαλυράκη θυμηθήκαμε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζων Άνταμς όταν στις αρχές του 18ου αιώνα προειδοποιούσε : «Η Δημοκρατία ποτέ δεν διαρκεί πολύ.
Γρήγορα φθείρεται, εξαντλείται και σκοτώνεται. Δεν υπήρξε Δημοκρατία μέχρι σήμερα που να μην αυτοκτόνησε». Και το έλεγε αυτό ο Τζων Άνταμς για να επιστήσει την προσοχή στα μέλη του Κογκρέσου ότι θα πρέπει πάντα να έχουν την έγνοια για την Δημοκρατία διότι εάν δεν διατηρούνται γερά τα υποστυλώματα -θεσμοί- θα φθαρεί και θα χαθεί, θα αυτοκτονήσει…
Λόγια σοφά που στις ΗΠΑ επιβεβαιώθηκαν 220 χρόνια μετά , στις αρχές του 2021 με την εισβολή στο Καπιτώλιο αλλά και εδώ στην Ελλάδα – όπως επισημαίναμε πριν από ένα χρόνο- κάτι ανάλογο συμβαίνει με το «μαύρο πέπλο» που επιχειρούν να ρίξουν στην δολοφονία Βαλυράκη οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του Κράτους μπροστά στον φόβο του παρακράτους και την αδυναμία της κυβέρνησης να τους ελέγξει. Όπως επίσης υπογραμμίζαμε ότι αν και δεν διαπιστώνεται έλλειψη πολιτικής βούλησης από την κορυφή της κυβερνητικής πυραμίδας, ωστόσο συνέβαινε κάτι πολύ χειρότερο. Από την πρώτη στιγμή οι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί του κράτους συνωμοτούσαν για να κουκουλώσουν το έγκλημα!
Χαρακτηρίζονταν από ατολμία , τυπολατρεία και αδιαφορία με αποτέλεσμα ένα “μαύρο πέπλο” να έχει πέσει επι 16 μήνες πάνω από το εγκλημα της Ερέτριας και την δολοφονία του ακτιβιστή Σήφη Βαλυράκη.
Ένα «μαύρο πέπλο» που ύφαινε το παρακράτος την επιρροή στην τοπική κοινωνία που την αντλούσε από την δύναμη του μαύρου χρήματος μέσω των παράνομων δράσεων στο Νότιο Ευβοϊκό, την λαθροαλιεία και τα πάσης φύσεως κοντραμπάντα που για τον Σήφη αποτελούσαν «αιτία πολέμου», όπως και κάθε φασιστική εκδήλωση.
Κοινό μυστικό στην Ερέτρια ! Ο Σήφης, ο «Κρητικος» , ο «Αντιστασιακός» , ο «Παπανδρεϊκός» ήταν το «κόκκινο πανί» στην στεριά και την θάλασσα για τα τοπικά ακροδεξιά και παρακρατικά στοιχεία του Ευβοϊκού !
– Ποιος γνώριζε αυτή την λεπτομέρεια, καλύτερα από τον καθένα;
Η Μίνα, η Μίνα του. Η Μίνα της καρδιάς του. Η ίδια η καρδιά του !
Μπορεί το παρακράτος να ήθελε να ξεμπερδεύει με τον αιρετικό Σήφη και τον λάβωσε θανάσιμα στην καρδιά ! Όμως για κακή τους τύχη από το πρώτο δευτερόλεπτο, η «καρδιά» του Σήφη αρχίζει να πάλλεται πιο δυνατά, πιο γρήγορα. Την έχει «κλέψει» η Μίνα σχεδόν μισό αιώνα πριν. Η Μίνα με δυο καρδιές σε μία.
Από το μαύρο εκείνο κυριακάτικο απόγευμα της 24ης Ιανουαρίου 2021 η ζωή της Μίνας αλλάζει και αποκτάει έναν καινούργιο σκοπό : Να αποκαλύψει την αλήθεια ! Να καταδείξει τους δολοφόνους και να τους παραδώσει στην Δικαιοσύνη.
Η Μίνα γίνεται μια σύγχρονη ηρωίδα . Ακολουθεί την περπατησιά και τα μυστικά του Αντιδικτατορικού Αγώνα που έχει μάθει από τον μέντορα της, τον Σήφη της…
Κινεί γη και ουρανό. Με συνοδηγό τον Θανάση, τον αδελφό της, τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα όπως οι κόκκινες Φεράρι που ζωγραφίζει και είναι έτοιμες να σχίσουν τους καμβάδες με την ταχύτητα τους…
Τα αδέλφια Παπαθεοδώρου σταματημό δεν έχουν επι 16 μήνες. Παίρνουν δύναμη από τα παιδιά τους και τους στενούς φίλους τους, την Ελλη ,σύσσωμη την οικογένεια Παπανδρέου αλλά και τις οικογένειες Σαμαρά – Κρητικού…
Η ορμή της λαβωμένης Μίνας προκαλεί ηλεκτροσόκ στον κάθε συνομιλητή της, καθώς οι όποιες συζητήσεις μαζί της είναι μονοθεματικές. Το μυαλό και η καρδιά της περιστρέφονται πέριξ του σκοπού ζωής που έχει θέσει : Δικαίωση του Σήφη – Τιμωρία των φονιάδων.
Το διαπιστώνω από την πρώτη στιγμή που συνομιλώ μαζί της. Όπως γράφω ένα χρόνο πριν : « Η Μίνα επιχειρεί με τους δικούς της “γερανούς” να ανασύρει το «μαύρο πέπλο» της Ερέτριας για να αποκαλυφθεί η αλήθεια, ότι ο Σήφης δεν σκοτώθηκε αλλά τον σκότωσαν! Για να αποκαλυφθεί ότι το Σύμβολο του Αντιδικτατορικού Αγώνα χτυπήθηκε μπαμπέσικα από το παρακράτος και τα οργανωμένα κυκλώματα των λαθροαλιέων…»
Η φλόγα του ορμητικού χαρακτήρα της Μίνας που επι χρόνια διαπερνούσε τον μουσαμά, τώρα καταναλώνεται στο Έργο Ζωής που έχει ξεκινήσει με τίτλο : «Ζήτω Δικαίωση»…
Η Μίνα συμμαχεί και με τον …διάβολο, μέχρι και Κρητικές μπαλοθιές ρίχνει με τον Πολάκη. Κάνει αυτό που είχε προστάξει ο Γέρος της Δημοκρατίας πριν απο 60 χρόνια και έκτοτε ακολουθούσε με θρησκευτική ευλάβεια ο Σήφης της : «Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες»..
Βγαίνει εκτός συνόρων. Διεγείρει τα αντιδικτατορικά αντανακλαστικά των Ιταλών, ευαισθητοποιεί τον Ιταλικό τύπο που καλύπτει εκτενώς την υπόθεση. Κινητοποιεί την ομογένεια στις ΗΠΑ. Πηγαίνει στο Κογκρέσο ! Βρίσκει χειροπιαστά στοιχεία- ντοκουμέντα- από αμερικανικούς δορυφόρους που αποτυπώνεται με ακρίβεια η περιοχή την στιγμή του συμβάντος καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων.
Με την νομική ασπίδα του Σήφη τον Μανώλη Φωτάκη συντάσσεται στοιχειοθετημένα πλήρης φάκελος που δεν επιδέχεται καμμία αμφισβήτηση ή παρερμηνεία.
Οι «γερανοί» της Μίνας μετά από τιτάνια και αδιάλειπτη προσπάθεια 16 μηνών κατορθώνουν να σηκώσουν το «μαύρο πέπλο» της Ερέτριας, να φανερώσουν τους δυο βασικούς ενόχους και οι εισαγγελικές αρχές να τις αποφασίσουν την προφυλάκιση τους.
Η Μίνα καταφέρνει να τερματίσει επιτυχώς στον πρώτο Μαραθώνιο Ζωής. Και η Μελίνα από ψηλά την χειροκροτεί…
Ωστόσο η Μίνα δεν ησυχάζει. Συνεχίζει να γκαζώνει την «Φεράρι» στο καμβά της ζωής της μέχρι την οριστική δικαίωση του Σήφη και την παραδειγματική τιμωρία των φονιάδων του. Και δίπλα , ο Γιάννης της να την προστατεύει με την τυφλή τοξοβόλο Θέμιδα…
Μέχρι και ανήμερα της προφυλάκισης των δύο βασικών ενόχων, η Μίνα ξεσπάει στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera : « Δεκαοκτώ μήνες χρειάστηκαν για ν απελευθερωθεί ο Σήφης από το στρατόπεδο Συγκέντρωσης της Αλβανίας , μετά την απόδραση του από τις φυλακές της Κέρκυρας , κολυμπώντας προς την γείτονα του Εμβέρ Χοτζα. Σήμερα 18 μήνες μετά τη δολοφονία του στη θάλασσα της Ερέτριας που χρόνια αγαπούσε και εξερευνούσε παραμένουν αδιευκρίνιστα τα αίτια.
– ΠΟΙΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ;
Θα λογοδοτήσει κανεις , από αυτούς που προσπάθησαν να αποτρέψουν αυτή την εξέλιξη ;»
Ναι! Η Μίνα είναι μια σύγχρονη Ηρωίδα του παγκόσμιου γυναικείου κινήματος και πλέον συγκαταλέγεται στον κατάλογο εκείνων των γυναικών που ξεκίνησαν διεθνή εκστρατεία για την δικαίωση των συζύγων τους.
Η Μίνα Βαλυράκη – Παπαθεοδώρου πρόσθεσε άλλη μια σελίδα στην δαφνοστεφανωμένη λίστα των εμβληματικών γυναικείων προσωπικοτήτων, του Αντιδικτατορικού Αγώνα. Θα στέκει για πάντα δίπλα στις εμβληματικές μορφές της Αθηνάς Παναγούλη, της Άσπας Μανδηλαρά, της Χριστίνας Μουστακλή , της Μάρθας Φύσσα, που αγωνίστηκαν για την υπεράσπιση της μνήμης των παιδιών και των συζύγων τους.
Η Μίνα είναι εμβληματική προσωπικότητα και για έναν επιπρόσθετο λόγο : Κατόρθωσε μέσα από την προσωπική της τραγωδία να βρει το κουράγιο και την δύναμη ψυχής να καταδείξει ότι : Ο Αγώνας για την Δημοκρατία και Ελευθερία είναι αδιάκοπος.
