Πριν από 10 μέρες ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και του υπέδειξε που μπορεί να ανακαλύψει απτά και συγκεκριμένα στοιχεία για τις υποκλοπές. Εκτοτε,ο Ντογιάκος αγνοείται. Και οι κινήσεις του.
Πριν από μια εβδομάδα, ο Τσίπρας επισκέφθηκε την ΑΔΑΕ και ζήτησε τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της για υποκλοπές της ΕΥΠ. Περιμένει ακόμη το γράμμα…
Χθές δυο Εισαγγελείς οργάνωσαν «έφοδο» σε κτίρια εταιρειών και προσώπων που φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση. Τι βρήκαν; Νυχτερίδες και αράχνες, απ΄ότι βγαίνει από το δικαστικό ρεπορτάζ.
Χθές επίσης (καλά που δεν έπαθαν καμμιά υπερκόπωση οι άνθρωποι) έστειλαν αίτημα στην ΕΥΠ να τους απαντήσει αν παρακολουθούσε μια λίστα προσώπων που εδώ και μέρες έχει δεί τα φώτα της δημοσιότητας. Εστειλαν δηλαδή ερώτημα στον «κλέφτη» να τους απαντήσει «αν έκλεψε». Καλά που κρύβονταν τέτοιες ιδιοφυίες και δεν τις είχαμε ανακαλύψει μέχρι τώρα;
Σήμερα επισκέφθηκαν τους Εισαγγελείς ο Βαξεβάνης και ο Μαντζουράνης. Ρώτησαν την Εισαγγελέα αν έχει ασχοληθεί με την «υπόθεση Χατζηδάκη». Η απάντηση της Εισαγγελέως ήταν ότι αγνοεί το δημοσίευμα, δεν το έχει διαβάσει.
Αυτά πρόχειρα και καταγραφικά για τις πράξεις της Δικαιοσύνης σχετικά με ένα μείζον ζήτημα, που απασχολεί για 8-9 μήνες της δημόσια ζωή. Απραξία, αδράνεια, καθυστερήσεις, κινήσεις φθηνού εντυπωσιασμού, κυνισμός.
Τώρα αν ένας πολίτης βγάλει το συμπέρασμα ότι όλες οι ενδείξεις οδηγούν σε μια απροσχημάτιστη, άγαρμπη και προκλητική επιχείρηση συγκάλυψης θα έχει άδικο;
Την ίδια στιγμή, ο πολίτης παρακολουθεί πως κινείται η Δικαιοσύνη στο Βέλγιο. Και κάνει την αναπόφευκτη σύγκριση. Από τη μια Δικαιοσύνη Βελγίου. Και από την άλλη (με μικρό δέλτα) δικαιοσύνη Ντογιάκου. Δυο εικόνες, χίλιες λέξεις.
Μια ερώτηση μόνο: Όταν ο Πρωθυπουργός έλεγε από το βήμα της Βουλής ότι «έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική Διακιοσύνη» τι ακριβώς εννοούσε;
