Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Ρασμούσσεν σε πρόσφατη συνέντευξη του εξέφρασε την άποψη ότι η Τουρκία δεν θα σταθεί εμπόδιο στην ένταξη της Φιλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, καθώς το μόνο που θέλει ο Ερντογάν είναι κάποιες παραχωρήσεις από τις ΗΠΑ σε ότι αφορά τις συμφωνίες για F-16 και τα F-35.
Απειλή με Βέτο στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ, προαναγγελία θερμού καλοκαιριού στο Αιγαίο, απειλή εισβολής στην Συρία όλα μαζί αθροιστικά διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα με στόχο την επιστροφή των διμερών σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας στην κανονικότητα;
Με άλλα λόγια η εθνικιστική παραζάλη που καταγράφεται τις τελευταίες βδομάδες στην Τουρκία έχει σαν κύριο στόχο την άρση των κυρώσεων που έχει επιβάλλει η Ουάσιγκτον για την προμήθεια του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400.
Εδώ υπεισέρχεται ο χρονικός ορίζοντας των στοχεύσεων του Ερντογάν.
Θέλει να πάει στις Εκλογές με ανοικτά τα μέτωπα της Συρίας, του Αιγαίου και της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ ή με δεδομένη την εξομάλυνση τω σχέσεων με τις ΗΠΑ;
Στην αβεβαιότητα και την αστάθεια στη Διεθνή Σκηνή, που ξεκινά από την Ουκρανία, συνεχίζει στην Μέση Ανατολή και καταλήγει στην περιοχή Ινδικού –Ειρηνικού τίποτε δεν αποκλείεται από την επιστροφή στην κανονικότητα μέχρι την επιδείνωση.
Ο Ερντογάν ανάμεσα στην προοπτική εξομάλυνσης με τις ΗΠΑ και την περαιτέρω επιδείνωση θα προτιμούσε την πρώτη εκδοχή και μάλιστα να επιστέφεται και συμβολικά με μια συνάντηση του με τον Μπάιντεν.
Το αφήγημα Ερντογάν με κατάλληλες προσαρμογές χωράει και τις δύο παραπάνω εκδοχές με την Τουρκία Περιφερειακή Δύναμη είτε με την αποδοχή της αναβάθμισης της από την Ουάσιγκτον, είτε μαχόμενη κατά των απίστων Σταυροφόρων της Δύσης όπως πριν από έναν αιώνα το 2022.
Το αφήγημα χωράει ακόμη και την νομιμοποίηση της αυταρχικής εκτροπής του καθεστώτος Ερντογάν που βρίσκεται σε πολιορκία από τους Απίστους με την αντιπολίτευση στον ρόλο της Πέμπτης Φάλαγγας.
Το αφήγημα εδώ και λίγα χρόνια απαξιώνει τους Κεμάλ Ατατούρκ και Ισμέτ Ινονού που συμβιβάσθηκαν και δεν διεκδίκησαν τις περιοχές που είχαν οι ίδιοι χαρακτηρίσει ως τουρκικές δηλαδή την Δυτική Θράκη, την περιοχή της Μοσούλης που είναι το σημερινό Ιράκ αλλά και το Χαλέπι στην Βορειοδυτική Συρία.
Το αφήγημα εδώ και καιρό δεν περιορίζεται στην επισήμανση ότι ο Ερντογάν ως νέος Σαλαντίν είναι μεγαλύτερο αν όχι μη συγκρίσιμο μέγεθος με τον Κεμάλ.
Πλέον το σημείο αναφοράς και σύγκρισης για το Ερντογάν σύμφωνα πάντα με το αφήγημα δεν είναι άλλος από τον Σουλτάνο Μωάμεθ τον 2ο τον Πορθητή.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος- διεθνολόγος)
