Opinions

Νίκος Καραχάλιος: Εμείς τι κάνουμε για τη Δημοκρατία μας; 

Τα 7 απλά βήματα που όλοι μπορούν και θα έπρεπε να κάνουν. Γράφει ο Νίκος Καραχάλιος. 

(Ελλάδα 3.0)

Το κυρίαρχο ερώτημα σε μια Δημοκρατία που περνάει κρίση δεν είναι τί κάνουν οι «άρχοντες», αλλά το τί κάνουμε «εμείς», οι «πολίτες». Οι ασκούντες εξουσία DNAϊκά αποστρέφονται τον έλεγχο. Έχουν την κύρια αλλά όχι και την αποκλειστική ευθύνη για τις «εκπτώσεις» που υφίσταται το Πολίτευμά μας.

Το ερώτημα είναι «τί περνάει από το χέρι μας; Τί κάνουμε εμείς για εμάς; Πώς ασκούμε ή καταχρώμεθα δικαιώματα δικά μας και των άλλων στο δικό μας μικρόκοσμο».

Δεν είναι εύκολο να αντιπαρέλθει κανείς τις διχαστικές φωνές, που εκμεταλλεύονται την έμφυτη τάση του ανθρώπου για σύγκρουση και διεκδίκηση. Υπάρχουν όμως μερικά απλά βήματα που όλοι μπορούν και θα έπρεπε να κάνουν.

STEP 1

Κάθε φορά που ποστάρεις ένα σχόλιο γεμάτο μίσος και ακραία επιχειρηματολογία στο Fb ή στο twitter, αναλογίσουν πως οι μόνες κερδισμένες (από το traffic) είναι οι ελίτ της τεχνολογίας, των media, των επιχειρήσεων και της πολιτικής. 

Γι’ αυτό ξανασκέψου το επόμενο βιτριολικό σχόλιό σου.

STEP 2

Η κυρίαρχη έγνοια των δημοκρατικών πολιτών αυτή την περίοδο πρέπει να είναι η επιβίωση και η ενδυνάμωση της κάθε είδους ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ. Η εξεύρεση κοινών τόπων, συναινέσεων.

Δεν χρειάζεται να απεμπολήσει κανείς ούτε την ιδεολογική του ταυτότητα, ούτε να κάνει συμβιβασμούς στις αρχές και τις αξίες του. Αλλά πρέπει να απομακρυνθεί από τα άκρα και τις ακρότητες. Να αποβάλλει όσο μπορεί τις υστερίες και την τοξικότητα.

STEP 3

Δεν κερδίζεις τίποτα με το να ανταγωνίζεσαι και να ξιφουλκείς με ανθρώπους που διαφωνείς κάθετα. Είναι και αυτοί συμπολίτες σου. Στην ίδια γειτονιά, στην ίδια πόλη ζεις μαζί τους. Αλλά μη χάνεις άλλο χρόνο σε συγκρούσεις. Οι φανατισμένοι δεν αλλάζουν.

Αφιέρωσε χρόνο σε αυτούς που είναι πιο θετικοί, πιο μετριοπαθείς: και να είσαι σίγουρος πως είναι εξίσου πολλοί με όλους όσοι τσακώνεσαι. 

STEP 4

Μετά στρέψε την προσοχή σου στα γεγονότα.

Προσπάθησε να διαχωρίσεις ανάμεσα στα fake και τα real news. Επίσης δες τι νομιμοποιείται αξιακά και τί όχι. Σύμφωνα με τη δική σου κοσμοθεωρία. Την αντίληψη που έχεις για τον άνθρωπο όχι την ιδεολογία, τον –«ισμό», που θεωρείς ότι σε εκφράζει πολιτικά.

STEP 5 

Αν συμφωνείς έστω και λίγο με τις παραπάνω διαπιστώσεις, αν έχεις θορυβηθεί από τα δυστοπικά για τη Δημοκρατία μας σενάρια, (άλλωστε αυτές τις ημέρες επανήλθε στις ειδήσεις η σοκαριστική επέτειος της εισβολής των Μπλεκ στον Καπιτώλιο) τότε ήρθε εύλογα και η ώρα να αναρωτηθείς: 

«Τί κάνουμε;»

Οι απαντήσεις σε τόσο σύνθετα θέματα, δεν είναι συνήθως εύκολες, δεν  φαίνονται εντυπωσιακές. Μάλλον ακούγονται βαρετές.

Αν ζούσαμε σε μια χούντα «παλαιάς κοπής», η λύση θα ήταν εύκολη: «Αντίσταση και Αγώνας».

Όταν αγωνίζεσαι απέναντι σε ένα φασιστικό καθεστώς η λέξη «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» από μόνη της αποπνέει δυναμισμό και δράση. Είναι δρομοδείχτης και σύνθημα μαζί. Εμπνέει και διεγείρει. Όμως εδώ δεν έχουμε απέναντί μας ούτε Πολ-Ποτ ούτε καν Πινοσέτ.

Αν είχαμε απέναντί μας έναν αυταρχικό δυνάστη μπορεί η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ να σήμαινε «ΑΝΥΠΑΚΟΗ».

Όμως όταν έχεις μια καρικατούρα αυταρχικού ηγετίσκου, ο κίνδυνος είναι να τον υποτιμήσεις. Αφού δεν μοιάζει ούτε καν με Όρμπαν πόσο μάλλον με Πούτιν. Και, μαζί με αυτόν τον κίνδυνο για τη Δημοκρατία από τη σταδιακή, αλλά συστηματική υπονόμευση των θεσμών.

Ζούμε ήδη σε ένα «δημοκρατικό καθεστώς» (από μόνη της η λέξη αυτή θα έπρεπε να χτυπάει καμπανάκια κινδύνου). Βρισκόμαστε σε φάση διακινδύνευσης (η Ελλάδα) ή αποσύνθεσης, (η δήθεν Ευρωπαϊκή «Ένωση»). Οι λύσεις είναι ηπιότερες μεν, από την εξέγερση και την επανάσταση, αλλά εξίσου δύσκολα εφαρμόσιμες.

STEP 6

Τί προτείνουμε; 

Από τη στιγμή αυτή ν’ αρχίσεις να επενδύεις στα 3Σ . Η ζωή σου θα γίνει πιο βιώσιμη. Λιγότερο τοξική. Πιο ανθρώπινη.

1. Συμμετοχή:  Κλειδί οι “αγωνιστές της καθημερινότητας» που παίρνουν μέρος σε διαδικασίες από τη σχολική επιτροπή και το συμβούλιο γειτονιάς, μέχρι εθελοντικές οργανώσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Γίνε ένας από αυτούς. Όσο απομονώνεσαι και ιδιωτεύεις, οι «αντιδημοκράτες» κερδίζουν.

2. Συναίνεση:  Αναζητείται διαρκώς, αλλά δεν βρίσκεται κοινός τόπος ούτε καν σε θέματα Δημόσιας Υγείας. Δείτε τί γίνεται με το διχασμό σε εμβολιασμένους και μη… Δώσε τόπο στην οργή. Χώρο στην ψυχραιμία.

3. Συνεργασία: 1 στους 2 Έλληνες ούτε που θέλουν να ακούσουν για «κυβερνήσεις συνεργασίας». Ακόμη και στα πάμπολλα Δημοτικά Συμβούλια της Χώρας μας, οι παρατάξεις σπανιότατα συνεργάζονται. Η αντιπολίτευση συνήθως ψηφίζει (και αυτό ενοχικά) μόνο τα θέματα Παιδείας και καταψηφίζει μανιχαϊστικά όλα τα άλλα. 

STEP 7

Όλα αυτά τα «Σ» ακούγονται «Απλά» και «Αυτονόητα», αλλά  είναι ταυτόχρονα και «Αληθινά» και «Αυθεντικά» (τα 4Α). Δεν είναι γλυκερές παροτρύνσεις πολιτικής ορθότητας. Δεν παροτρύνω κανέναν να μην «Αντιπαρατίθεται» με τη λογική, να μην «Αντιπαραβάλλεται» με επιχειρήματα, να μην «Αντιλογίζει», αλλά να το κάνει με Αριστοτελικό μέτρο, Πλατωνική σοφία και Διογενική ανιδιοτέλεια.

Η ΕΞΙΣΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ είναι ένα άθροισμα 7 λέξεων:
3Σ + 4Α = ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Με γνωρίζετε καλά. Έχετε διαβάσει κείμενά μου. Δεν θα με χαρακτήριζε κανείς ούτε «ισαποστάκα», ούτε «πολιτικοκορρεκτάκια».

Το αντίθετο μάλιστα…

Ξέρετε πως συγκρούομαι! 

Αν δεν τους έχετε διαβάσει, κυκλοφορούν «Οι Νταβατζήδες» (εκδόσεις Ινφογνώμων), όπου τα βάζω για άλλη μια φορά και με τα «Συστήματα» και με τους «Ισχυρούς». Με χτυπάνε, το πληρώνω, αλλά όσο αισθάνομαι πως δικαιώνομαι από τα γεγονότα θα συνεχίζω.

Δεν συγκρούομαι  όμως ποτέ με τον απλό πολίτη. Είναι συμπολίτης μου και πάνω απ’ όλα συνάνθρωπός μου. Άλλο οι «ενσωματωμένοι δημοσιογράφοι», οι «αργυρώνητοι πολιτικοί» και άλλο οι ανενημέρωτοι ή παραπληροφορημένοι και εντέλει παρασυρμένοι συνέλληνες.

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΜΑΖΙΚΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΖΙΚΟ ΚΥΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ…
 
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΠΟΛΛΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΙΚΡΟΚΙΝΗΜΑΤΩΝ! ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΙΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ 2022!

(Νίκος Καραχάλιος dimokrates.gr) 

Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Chevron Left
Νικόλαος Φαραντούρης για East Med: Ενεργητική ενεργειακή και εξωτερική πολιτική κι όχι επικοινωνιακή διαχείριση «κατόπιν εορτής»
Χρήστος Μέγας: Ο Ανδρουλάκης… εξόριστος στην κοινωνία
Chevron Right