Η δίκη των Νεοναζί φτάνει στο τέλος της. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές απομένει η σοβαρή παράμετρος σχετικά με τον ανασταλτικό χαρακτήρα των ποινών. Είναι λογικό η ελληνική κοινωνία και η θωράκιση της Δημοκρατίας να απαιτούν έναν ισχυρό συμβολισμό- μαζί με την ουσία για την αυστηρή απονομή δικαιοσύνης-με την φυλάκιση των ενόχων.
Με αφορμή την δίκη υπήρξε ένα ισχυρό μαζικό κίνημα απέναντι στους απογόνους των Ναζί. Οι αποφάσεις του δικαστηρίου ήταν μία μεγάλη νίκη της Δημοκρατίας. Η Αθήνα έστειλε ένα Πανευρωπαϊκό αντιφασιστικό μήνυμα. Οι πολίτες στις διαδηλώσεις υπογράμμισαν ότι ακόμα και στους «δρόμους» θα υπερασπιστούν το Σύνταγμα και το Δημοκρατικό πολίτευμα. Οι δηλώσεις όλων των Κοινοβουλευτικών κομμάτων, η παρουσία των αρχηγών της αντιπολίτευσης έξω από τα δικαστήρια στις 7 Οκτώβρη, αποτέλεσαν σημαντικά χαρακτηριστικά αντιφασιστικής συσπείρωσης. Δυστυχώς όμως η συνήθης «ελληνική παράδοση» των κάθετων διχασμών τραυμάτισε την σοβαρή αυτή εθνική ενότητα απέναντι στον φασισμό. Η ανόητη αντιπαράθεση για το ποιος ταυτίζεται με την Χρυσή Αυγή πλήγωσε την ευρεία δημοκρατική συμμαχία. Ας είμαστε όλοι πιο ψύχραιμοι. Τα μαθήματα της Βαϊμάρης μην τα ξεχνάμε. Όταν στην Γερμανία του μεσοπολέμου έπαιζαν ξύλο στους δρόμους οι σοσιαλιστές με τους κομμουνιστές, όταν οι συντηρητικοί υποτιμούσαν την άνοδο των Ναζί. Τα πλήρωσαν αυτά τα λάθη πολύ ακριβά μετά, όλοι μαζί. Με αίμα. Το ίδιο ανθρώπινο αίμα που κάνει τις πολιτικές διαφορές των κοινοβουλευτικών κομμάτων της χώρας μας να είναι λιγότερο σημαντικές μπροστά στον κοινό αγώνα για να τελειώσουμε την εγκληματική οργάνωση και τους φασίστες.
Στην αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής λάθη έγιναν. Η ΝΔ δεν είχε αντιληφθεί- παρά τις προειδοποιήσεις-τον συνεργάτη του Κασιδιάρη κύριο Μπαλτάκο. Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν μαζί με τους παράγοντες της ΧΑ στο Καστελόριζο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν σε συναγερμό για τον ποινικό κώδικα μεσούσης της δίκης των δολοφόνων του Φύσσα. Αυτά είναι «θεσμικά» λάθη. Όχι κάποιες ανόητες κοινωνιολογικές αναλύσεις που ακουστήκαν δυστυχώς από όλες τις πλευρές του λεγόμενου Συνταγματικού τόξου και σχετικοποίησαν τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Όμως είναι άλλο η κριτική για λάθη και παραλείψεις και άλλο η ταύτιση των δημοκρατικών κομμάτων με την Χρυσή Αυγή. Ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται με αυτούς τους άθλιους τύπους και την ιδεολογία τους. Είναι το πιο μεγάλο λάθος αυτές οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις που ακυρώνουν το πιο πλατύ αντιφασιστικό μέτωπο και διευκολύνουν την ακροδεξιά προπαγάνδα.
Ο Φασισμός είναι μία ισχυρή ιδεολογία. Έχει ρίζες και στην ελληνική Κοινωνία. Το γνωρίζουμε από τον Εμφύλιο και την Δικτατορία. Έχει και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Αυτό που συνήθως λέμε κοινωνικός φασισμός με τα ρατσιστικά φαινόμενα, τις διακρίσεις, την μισαλλοδοξία. Ωστόσο είναι λογικό να έχουμε απόλυτη ικανοποίηση με την έκβαση της δίκης για την Χρυσή Αυγή. Τελειώνουμε με μια ομάδα που ταλαιπωρεί για πάρα πολλά χρόνια την χώρα. Με μαχαιροβγάλτες. Με κάποιους που έγιναν (δυστυχώς) ακόμα και παράδειγμα σε νέους ανθρώπους. Με τον πιο μαχητικό πυρήνα του νεοναζιστικού κυκλώματος. Δεν είναι μια απλή υπόθεση τελικά. Και στις θεωρητικές αναλύσεις για τον κοινωνικό φασισμό καλύτερα να μην έχουμε στα πόδια μας τα μαχαίρια, τα στυλιάρια, τα κράνη και τα όπλα. Είναι σημαντικό όλα αυτά να βρεθούν σε ποινική καταστολή και σε θεσμική ασφυξία.
Επομένως με τους φασίστες μπορεί γενικώς να μην ξεμπερδέψαμε αλλά με τους συγκεκριμένους που είχαν καταφέρει να αποκτήσουν- με τα νεοναζιστικά μάλιστα χαρακτηριστικά- θέση ακόμα και μέσα στο Κοινοβούλιο…ευτυχώς ΝΑΙ. Αρκεί να υπάρξει, για την απόλυτη σιγουριά και μια επαρκής νομοθετική ρύθμιση.
Η Φώφη Γεννηματά συνάντησε τον Πρόεδρο της Βουλής Κ. Τασούλα την Τετάρτη και του παρέδωσε επιστολή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ με αίτημα άμεση διακομματική πρωτοβουλία νομοθετικής ρύθμισης για μη συμμετοχή των καταδικασθέντων νεοναζί σε επόμενες εκλογές. Είναι ώρα για μια ευρύτατη σύμπραξη όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων ώστε να θωρακίσουν την Δημοκρατία από τους μαχαιροβγάλτες.
Ο Γκέμπελς στον μεσοπόλεμο είχε προειδοποιήσει: “Αν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια πού μάς δίνει το ελεύθερο να την καταργήσουμε είναι δικό της θέμα”. Προφανώς με την πολύτιμη πείρα που αποκτήσαμε δεν πρέπει να φανούμε ηλίθιοι.
