Opinions

Γιώργος Καπόπουλος: Η άλλη εργαλειοποίηση

Αν η Άγκυρα αποφασίσει σε κάποια στιγμή να εξαναγκάσει μεγάλο τμήμα των Σύριων Προσφύγων να επιστρέψουν στις περιοχές που κατέχουν οι τουρκικές δυνάμεις νοτίως της μεθορίου – κυρίως το Αφρίν και την Τζαραμπλούς – τότε θα προκαλέσουν ένα νέο ανάλογο με αυτό του 2015 κύμα προσφυγικών εισροών στην Ε.Ε.

Η τηλεφωνική συνομιλία Ερντογάν με τον Πρόεδρο της Γερμανίας Στάινμάγιερ με βάση όσα διέρρευσαν και από τις δύο πλευρές ήταν κάτι περισσότερο από την κατάθεση των συνηθισμένων απειλών της τουρκικής πλευράς για άνοιγμα της κάνουλας των προσφυγικών ροών προς την Ε.Ε

Τα δεδομένα των προσφυγικών ροών μετά το 2011 από την Συρία προς την Τουρκία είναι εντελώς διαφορετικά από την επαπειλούμενη μαζική προσφυγική έξοδο από το Αφγανιστάν.

Στα πρώτα χρόνια της πολεμικής σύγκρουσης στην Συρία οι μαζικές εισροές προσφύγων στην Τουρκία εξυπηρετούσαν τις στοχεύσεις της Τουρκίας σε υπέρτατο βαθμό.

Τρία με τέσσερα εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες κυρίως εγκατεστημένοι στα νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας εξυπηρετούσαν και άλλους στόχους πλην της πίεσης προς την Ε.Ε και την παρενόχληση της Ελλάδας.

Οι Σύριοι Πρόσφυγες στην Τουρκία πρώτον εξυπηρετούσαν την παρεμβατική πολιτική Ερντογάν καθώς πρόβαλλαν ως μονόδρομο την επανεγκατάσταση τους εντός της συριακής επικράτειας σε ζώνες που θα καταλάμβανε η Τουρκία.

Και όχι μόνον καθώς οι Άραβες Σουνίτες Μουσουλμάνοι Πρόσφυγες θα συνέβαλλαν καταλυτικά στην εκδίωξη των Κούρδων από την Βορειοανατολική και Βορειοδυτική Συρία.

Σε αντίθεση με την Συρία το Αφγανιστάν δεν προσφέρεται για τις πολλαπλές δυνατές εργαλειοποιήσεις του Προσφυγικού που καταγράφηκαν στην δεκαετή σύγκρουση στην Συρία.

Στο Προσφυγικό – Μεταναστευτικό όπως διαμορφώνεται μετά την άτακτη φυγή των ΗΠΑ και την επιστροφή των Ταλιμπάν στην Καμπούλ ήδη ξεπροβάλλει μια άλλη εκδοχή εργαλειοποίησης του από τον Ερντογάν.

Να αναγκασθεί η Ε.Ε να αποδεχθεί ότι τα πραγματικά ανατολικά της σύνορα είναι τα σύνορα της Τουρκίας με το Ιράν και να συμβάλλει όχι μόνον με επιδότηση της κατασκευής τείχους ανάσχεσης αλλά και συμμετοχής της στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής στο Προσφυγικό-Μεταναστευτικό.

Τούτων λεχθέντων με δεδομένα ότι η Τουρκία ελέγχει τρεις διαφορετικές οδεύσεις των προσφυγικών ροών – Συρία , Αφγανιστάν και Υποσαχάρια Αφρική μέσω Λιβύης- είναι βέβαιο ότι θα εξαντλήσει όλες τις πιθανές εκδοχές εργαλειοποίησης του Προσφυγικού πότε προβάλλοντας ως καθοριστική παράμετρος επιδείνωσης του προβλήματος , ποτέ αυτοπαρουσιαζόμενη ως αποφασιστικός παράγων της επίλυσης του και όχι μόνον…

Όταν ο Ερντογάν λέει ξεκάθαρα ότι πρέπει να ενισχυθούν παντοιοτρόπως οι όμορες χώρες του Αφγανιστάν – Ιράν , Πακιστάν ,και πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας- είναι προφανές ότι διεκδικεί ρόλο διαμεσολάβησης επιδιαιτησίας ανάμεσα στους γείτονες των Ταλιμπάν και την Ε.Ε

Κατά την προσφιλή διπλωματική του παράδοση ο Ερντογάν αντί να κάνει στροφή πατά σε δύο βάρκες και στο Προσφυγικό προβάλλοντας ως άλλος Ιανός ταυτόχρονα ως απειλή και ως πολύτιμη βοήθεια.

Τούτων λεχθέντων είναι σαφές ότι αν η Άγκυρα αποφασίσει σε κάποια στιγμή να εξαναγκάσει μεγάλο τμήμα των Σύριων Προσφύγων να επιστρέψουν στις περιοχές που κατέχουν οι τουρκικές δυνάμεις νοτίως της μεθορίου – κυρίως το Αφρίν και την Τζαραμπλους – τότε θα προκαλέσουν ένα νέο ανάλογο με αυτό του 2015 κύμα προσφυγικών εισροών στην Ε.Ε.

Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος

Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Ακολουθήστε το iEidiseis.gr στο Google News
Chevron Left
Βάλσαμος Συρίγος: Η αύξηση του κατώτατου μισθού και η κατάργηση των αντεργατικών νόμων να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων
Μάκης Μπαλαούρας: Μητσοτάκης στη ΔΕΘ - Από την κοροϊδία στην εξαπάτηση
Chevron Right