Η ειδησεογραφία για το βέτο των τριών – Ουγγαρία ,Πολωνία και Σλοβενία- σκίασε μια εξίσου βαρύνουσα για το μέλλον της Ε.Ε. εξέλιξη.
Πρόκειται για την προειδοποίηση της Κομισιόν ότι την επόμενη μέρα της Κρίσης η δημοσιονομική αξιοπιστία, το αξιόχρεο δηλαδή, μιας σειράς χωρών μελών, θα έχει μειωμένο αντίκρισμα.
Έτσι η Κομισιόν θυμίζει όπως είναι υποχρεωμένη ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι εδώ, με το Ταμείο Ανάκαμψης να είναι εργαλείο Ειδικού Σκοπού με ημερομηνία λήξης λίγο μετά την λήξη της Πανδημίας.
Το Ταμείο Ανάκαμψης, τόσο στην αρχική του μορφή ως κοινής πρότασης Μέρκελ – Μακρόν όσο και μετά το ψαλίδισμα του από τους Φειδωλούς του Βορρά, θεωρήθηκε ως στροφή στην Ιστορία της Ευρωζώνης καθώς έσπαγε δύο ταμπού για το Βερολίνο και το Βορά:
- Την αμοιβαιοποίηση του κινδύνου με τον κοινό δανεισμό των χωρών-μελών της Ευρωζώνης.
- Την μεταφορά πόρων με στόχο την απάλυνση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων.
Έτσι πολύ σωστά η Ιστοσελίδα Eurointelligence αναρωτιέται χθες αν η προειδοποίηση της Κομισιόν προαναγγέλλει μετά την Πανδημία την επιστροφή στην κανονικότητα της μόνιμης δημοσιονομικής λιτότητας.
Όλα τα παραπάνω είναι αντιφατικά και αλληλοαναιρούμενα καθώς κινδυνεύουν να συρρικνώσουν την εμπιστοσύνη των Αγορών και των Οίκων Αξιολόγησης που έχουν προεξοφλήσει την εργαλειοθήκη του Ταμείου Ανάκαμψης ως μη αντιστρέψιμη ρήξη με την μόνιμη δημοσιονομική περιοριστική πολιτική που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας.
Μια στροφή ως παρένθεση που θα κλείσει είναι οξύμωρο σχήμα που παραπέμπει στην μοιραία Συμφωνία της Ντοβίλ Μέρκελ Σαρκοζί τον Οκτώβριο του 2010 για ελεγχόμενη χρεωκοπία, δηλαδή την συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα στην αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους των χωρών μελών της Ευρωζώνης.
Τότε Ιρλανδία και Πορτογαλία ετέθησαν εκτός Αγορών Ισπανία και Ιταλία κρημνοβάτησαν σε οριακό σημείο με την Γαλλία και το Βέλγιο να υφίστανται σοβαρές πιέσεις λόγω της εκτόξευσης του κόστους δανεισμού τους.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος)
