Σίγουρα όχι οι εργαζόμενοι και σίγουρα όχι οι εξευτελισμένοι επιστήμονες, τους οποίους κατάφερε να κάνει λιγότερο από ένα χρόνο μετά τις εκλογές να αναρωτιούνται τι ακριβώς ψήφισαν.
Από χθες ωστόσο, δεν είναι επίσης μυστικό ότι ο κ. Βρούτσης μετά την εμπιστοσύνη των εργαζομένων και των επιστημόνων απώλεσε και την εμπιστούνη του Πρωθυπουργού.
Ορθώς, έστω και με καθυστέρηση, φώναξε τον κ. Βρούτση στο Μέγαρο Μαξίμου. Και ορθώς εν συνεχεία ανακάλεσε το πρόγραμμα που βρίθει αστοχιών σε σημείο ιλαροτραγωδίας αλλά και σκιών σε σημείο ύποπτης αδιαφάνειας, δικαιώνοντας έτσι την αξιωματική αντιπολίτευση.
Αντίστοιχα όμως, οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση όχι μόνο για τα πεπραγμένα του υπουργού του αλλά και για τον ίδιο τον υπουργό του. Εάν πρόκειται για ουσιαστική παρέμβαση και όχι απλά για επικοινωνιακή διαχείριση μίας κρίσης, τότε ο κ. Βρούτσης δε μπορεί να παραμένει στη θέση του.
Ούτε σήμερα, ούτε αύριο, ούτε μέχρι να γίνει ανασχηματισμός όπως διέρρεαν κυβερνητικά στελέχη, απαντώντας στο ερώτημα εάν θα αποπεμφθεί ο κ. Βρούτσης.
Εκτός εάν καταγραφεί ως ο πρώτος υπουργός που πέρα από τους πολίτες δεν τον εμπιστεύεται ούτε ο Πρωθυπουργός του.
